تجمع دیروز هواداران تراکتور در اعتراض به وضعیت نابه سامان این تیم تنها یک پیام را به همراه داشت؛ آن هم این بود که تیم محبوب مان را رها کنید!
به گزارش طرفداری، این سرخ رنگ باخته دیار ستارخان را به حال خود بگذارید و اجازه دهید دوباره جان گرفته و پدیدار شود.
از غروب غم انگیز آن هتل مخوف در تبریز یازده سال می گذرد. آن روز که برگه ای را مقابل ناصر شفق گذاشته تا با امضای آن، تیمش را به خاطر جو خاص امنیتی آن روز ها رها کند. بعد از آن شب، تراکتور هرگز رنگ آرامش را به خود ندیده است، حتی زمانی که پا به پای نفت و سپاهان در آخرین هفته لیگ قافیه را به زرد پوشان اصفهانی باخت و دوم شد یا در قهرمانی های جام حذفی و حتی با حضور همزمان کاپیتان های تیم ملی و ستاره های گرانقیمت خارجی که به لطف ارز صنعتی جذب تراکتور شده بودند. در این سالها آنچه بیشتر از هر موضوعی هواداران خونگرم و پر شور تراکتور را آزار داده، فقدان تمرکز و آرامش در این تیم بوده است.
هزینه یک فصل حضور تراکتور در لیگ برتر در اولین سال صعود به سطح اول فوتبال ایران نهایتا به ۴ میلیارد تومان هم نمی رسید در حالی که طی سال بعد، این رقم افزایشی چشمگیر داشته و عددی به طور تقریبی برابر با ۲۰ میلیارد تومان حدود پنج برابر برای این تیم هزینه شد که سال به سال بر آن افزوده شده است.
این گونه هزینه کردن جهت جذب بازیکنان پا به سن گذاشته داخلی و یا ستاره های کم فروغ خارجی برای تیمی که همواره مولد بوده و چهره های درخشانی را به فوتبال ایران معرفی کرده است، قدری عجیب و مشکوک به نظر می رسد! تیمی که قرارداد مهدی کیانی، بهترین بازیکنش در سال ۱۳۸۹ تنها ۸ میلیون تومان بوده چرا در سال‌های بعد رو به قراردادهای نجومی و ارزی آورده به طوری که به علت پایبند نبودن به قرارداد هر روز یک پرونده جدید در فدراسیون فوتبال و فیفا علیهش گشوده شود؟! جالب اینکه دلال های معروف هم از توبره می خورند و هم آخور! آنها نه فقط زمان عقد قرارداد بازیکنان بعضا بی کیفیتی که به تراکتور قالب کرده اند سهم عمده برده اند که با بردن پرونده شکایت به فیفا به منافع کلان دیگری هم خواهند رسید.
تیم سال ۸۹ متشکل از جوان هایی مثل مصطفی اکرامی، مهدی کیانی، سید علی میر شفیعیان، محمد ابراهیمی، امیر مخبی، آرمناک پطروسیان و ... بود که تیم را بعد از هشت سال از لیگ یک به لیگ برتر آورده بودند. آنها کنار با تجربه هایی همچون محمد نصرتی، کرار جاسم، مهرداد پولادی، حسن رود باریان، دنی اولروم، عیسی ترائوره و... نمایشی با شکوه در جمع بزرگان فوتبال باشگاهی ایران داشتند. نمایشی که با حضور پر شمار هواداران در استادیوم یادگار امام تبریز و ارتفاعات اطراف آن و همه ورزشگاه هایی که این تیم مسابقه داشت، جلوه خاصی یافته بود اما خاطرات آن سالها امروز تبدیل به حسرتی تلخ برای هواداران میلیونی تنها نماینده شمال غرب کشور در لیگ برتر شده است.
از تبریز خبر‌می رسد محمدرضا زنوزی مطلق به واسطه سخت گیری دولت در اعطای دلارهای دولتی، دیگر تمایلی به ادامه همکاری با این تیم نداشته و برای تحویل آن اعلام آمادگی کرده است اما اینکه قرعه شانس به نام چه کسی در آمده و پروژه برون رفت این تیم بزرگ از حاشیه و قرار گرفتن در مسیز موفقیت به کدام مدیر محول می شود، هنوز مشخص نیست. به زعم نگارنده بهترین تصمیم برای کمک به تراکتور بازگرداندن این تیم به شرایط سال ۱۳۸۹ است و بس! با این کار شاید روند تراکتور به این زودی ها صعودی نشود اما این اقدام می تواند به نوعی تولدی دوباره برای این غول به خواب رفته تبریزی باشد. شروعی مجدد بر اساس تکیه بر داشته ها و سرمایه های خودی. جایگاه سیزدهم جدول هیچگاه برازنده تراکتور نبوده و این برای هوادارانش قابل قبول نبوده و نخواهد بود.
بیشتر بخوانید:
تجمع هواداران تراکتور؛ آذربایجان یک کلام، تحویل بدین والسلام + فیلم و عکس
