تیم های استقلال و سپاهان در تک بازی امروز از هفته دهم رقابت های لیگ برتر به مصاف هم رفتند و این بازی با پیروزی شاگردان فرهاد مجیدی به پایان رسید.
به گزارش طرفداری، بازی این هفته استقلال از حساسیت بالایی برای این تیم برخوردار بود، آبی ها پس از پیروزی 3-0 مقابل پیکان باید مقابل یکی از رقبای اصلی خود برای قهرمانی به نتیجه مطلوبی می رسیدند تا تاثیر 5 تساوی پیاپی آن ها کم رنگ شود و به رتبه اول جدول نزدیک تر شوند. ترکیب استقلال در این بازی به شرح زیر بود:
- سید حسین حسینی، سیاوش یزدانی، محمد حسین مرادمند، عارف آقاسی، جعفر سلمانی، کوین یامگا، مهدی مهدی‌پور، زبیر نیک‌نفس، سبحان خاقانی، امیر حسین حسین‌زاده و رودی ژستد
استقلال در این دیدار با همان سیستم سه دفاعه خود به میدان رفت. ابتدا در مورد تغییر سیستم استقلال به 4 دفاعه مقابل نفت آبادان و بازی با این سیستم چیزی حدود 50 دقیقه مقابل پرسپولیس باید بگوییم، استقلال مشکل اساسی ای در فاز بازیسازی دارد و این تیم به هیچ عنوان نمی تواند در طول 90 دقیقه در شرایط مساعدی موقعیت های دامنه دار و برنامه ریزی شده ای روی دروازه حریفان خلق کند و این تیم به نوعی با شلوغ کردن محوطه حریف و ضربات شروع مجدد به دنبال به گل رسیدن است. زمانی که فرهاد سیستم تیم را 4 دفاعه کرد قطعا به دنبال رفع کردن این مشکلات بود که نتیجه موقت و مناسبی در بازی با نفت آبادان داشت اما در پایان نتیجه بسیار مطلوب نداشت و این قضیه می توانست به قیمت از دست رفتن دربی هم برای آن ها تمام شود چرا که برطرف کردن مشکلات بازیسازی تیم ریشه ای تر از این حرف ها است که با اضافه کردن یک بازیکن به خط حمله حل شود مضاف بر این ها این تغییر سیستم عملکرد خط دفاعی تیم استقلال را تحت تاثیر می گذاشت و تیم نمی توانست با تشکیل یک بلوک دفاعی 5 نفره بازی حریف را تخریب کند. پس مجیدی قاعدتا به این نتیجه رسیده که به همین سیستم به ظاهر 3 دفاعه و در باطن 5 یا 6 دفاعه برگردد. البته استقلال در دربی به یک تیم محافظه کارتر از خودش برخورد کرد و نتیجه اش هم همان شد که ما در بازی دیدیم. در این نوع از تفکرات مجیدی اگر تیم حریفش به دنبال ارائه بازی هجومی ای نباشد، قطعا بازی حوصله سر بر و بی رمق می شود. در فوتبال ایران هم از آن جایی که درصد بالایی از تیم ها دارای خط فکر مشخصی در مسائل هجومی نیستند پس بهترین استراتژی برای استقلال این است که با شلوغ کردن محوطه خود و حفظ شکل دفاعی اش ابتدا دروازه اش را بسته نگه دارد و در قدم بعدی با شلوغ کردن محوطه حریف روی یک سری صحنه های خاص و ضد حملات تیم حریف را غافل گیر کند چرا که تیمی مقابل استقلال اگر با آن بلوک فشرده دفاعی روبرو شود بخش زیادی از بازی اش تخریب خواهد شد و به صورت غیر ارادی جلو می کشد و همین قضیه هم باعث می شود خط دفاعی این تیم در شرایط غیر ایده آلی قرار بگیرد و این جاست که حملات پارتیزانی استقلال به کمک اش می آید.
با این استراتژی تکلیف استقلال در بازی های مهم مشخص است، تیم یا مساوی می کند یا به اتلتیکویی ترین شکل ممکن که بی شباهت به بازی تیم های ایتالیایی نیست بازی را مثل امروز می برد. در این بین برخی بازی با تیم های رده پایینی و متوسط برای استقلال می ماند که اگر بتواند میانگین امتیازی مناسبی از آن ها به دست بیاورد می تواند به قهرمانی نزدیک شود. پس این قضیه می تواند نقیصه های استقلال را بپوشاند... این همان چیزی است که محمود فکری در استقلال متوجه اش نشد. فکری مثل کلاغی که می خواست راه رفتن کبک را یاد بگیرد و راه رفتن خودش را هم از یاد برد، برای آن که دهان منتقدان را ببندد می خواست به زور از بازی زیبا حرف بزند و ادای بازی زیبا را در بیاورد، در حالی که نه وقتش را داشت، نه ابزارش را و نه با کمال احترام؛ تخصصش را!
فرهاد مجیدی هم اگرچه در حرف گاهی اوقات ادعای فوتبال هجومی می کند و هواداران را به آینده هجومی بشارت می دهد اما در این مقطع به درستی درک کرده راه رسیدن به پیروزی همین شیوه چریکی پارتیزانی است!
فرهاد مجیدی نسبت به دیدار قبلی در این دیدار محمد دانشگر را نیمکت نشین کرد و در نیمه اول عمق دفاع استقلال بسیار ضربه پذیر بود و شاید اگر تکل های یزدانی در کار نبود، نتیجه بازی به گونه دیگری رقم می خورد. به بیان دیگر استقلال ساختار و شکل دفاع تیمی اش به شدت در شرایط بدی قرار داشت اما این قضیه با عملکرد فردی فوق العاده مدافعان پوشش داده شد و این تیم در نیمه اول گلی دریافت نکرد و روی یکی از همان حملات پارتیزانی با شوت جعفر سلمانی تک گل سه امتیازی خودش را به ثمر رساند. مهاجمان سپاهان با هر موقعیتی که از دست می دادند جسارت بیشتری به استقلال برای دفاع کردن می دادند و استقلال هم که سپاهان در آن دقایق باب میلش بازی می کرد، با ضد حمله هایی که ناشی از همان شیوه بازی جنگ های نامنظم بود، سپاهان را آزار می داد.
فرهاد مجیدی در نشست خبری پیش از بازی اعلام کرده بود به دنبال ارائه بازی ای هجومی است و هواداران هم همین اتفاق را از استقلال می خواهند اما به فرهاد مجیدی پیشنهاد می کنیم با شعار بازی هجومی و شعاری کردن کنفرانس های خود، تیمش و خودش را تحت فشار قرار ندهد. این تیم بیش از هر چیزی به یک جام نیاز دارد و فعلا برای هوادار استقلال اصلا مهم نیست که این جام با بازی هجومی به دست بیاید یا با بازی پارتیزانی... هوادار استقلال از فرهاد مجیدی توقع دارد یک استقلال برنده بسازد. این اتفاق تا امروز افتاده است و دلیلی ندارد فرهاد با حرف از استقلال هجومی، سطح وسبک توقع هوادار را تغییر بدهد.
یکی از منتقدان سینمایی یک نقل قول معروف دارد که تفسیر آن بدین گونه است؛ اثر سینمایی خودش نابلد بودن کارگردان فیلم را به ما نشان می دهد. ممکن است صحبت های زیادی در مورد آن کارگردان و سبک کاری اش یا بک گراندش بشود اما ما با طرز دوربین دست گرفتن و زوایای دوربین تشخیص می دهیم که کارگردان ما این کاره است یا نه؟ پس خود فیلم می تواند نابلدی یک کارگردان را به ما نشان بدهد و اصطلاحا خود صحنه همه چیز را به ما نشان می دهد. این قضیه را می توانیم کاملا در مورد فوتبال تعمیم بدهیم. تیم فرهاد مجیدی در هیچ مقطعی از حضور هایش در استقلال دارای هویت تاکتیکی مشخصی ای از لحاظ هجومی نبوده است و این قضیه را خود فوتبال به ما نشان می دهد، 90 دقیقه به ما نشان می دهد که مربی چه چیزی را بلد است، چه چیزی را بلد نیست... البته در این مورد باید بگوییم کریر مربیگری فرهاد مجیدی تاثیرپذیری بسیاری از مربیانی دارد که او جایگزینشان می شود و عیار این مربی در همین دوره آخر حضورش در استقلال مشخص می شود چرا که تیمش را خودش بسته و مدیریتی هم روی کار آمده که همه چیز را برایش فراهم می کند. هر چه قدر هم که در کنفرانس خبری صحبت کند و هوادارانش هم از بک گراند قوی اش و شخصیت به ظاهر کاریزماتیکش بگویند در پایان، این 90 دقیقه بازی است که به ما می گوید این سرمربی چقدر کارش را بلد است و در چه زمینه ای مشکل دارد.
خلاصه حرف مان این است که استقلال هر چه قدر در دفاع خوب است، فرم هجومی مشخصی ندارد و تنها چیزی که آن ها را در این رتبه قرار داده خط دفاعی این تیم است و از این لحاظ هم برای ساختن چنین خط دفاعی ای به فرهاد مجیدی و دستیار ایتالیایی اش اعتبار می دهیم. تیم فرهاد مجیدی بهترین شخصیت دفاعی فوتبال ایران را دارد اما وقتی توپ از محوطه جریمه خودی خارج می شود ما شاهد یکسری اتفاقات شلخته عامدانه هستیم که به هیچ عنوان بازی زیبایی را خلق نمی کند. این استراتژی ای که فرهاد در پیش گرفته اصلا بد نیست اما حرف ما این است که بهتر است این سرمربی درگیر نمایش های عجیب و غریب نباشد و به دنبال پیدا کردن فرم هجومی تیمش باشد و باز هم به این نکته اشاره می کنیم این تیم اول از هر چیزی به یک جام نیاز دارد پس بهتر است با استراتژی ای منطقی به دنبال قهرمانی باشد. حتی اگر این استراتژی به دور از ارائه فوتبالی هجومی باشد. فرهاد مجیدی باید بداند وقتی در کنفرانس خبری اش می گوید "استقلال من بهترین تیم ایران است" بزرگترین ضربه را به تیم خود زده است چرا که باز هم، صحنه نمایش همه چیز را به ما نشان می دهد...
پی نوشت: استاد جنگ های نامنظم و متخصص بازی چریکی و پارتیزانی، تفسیری بود که زنده یاد محمود یاوری در زمان مقابله با تیم های یک مربی خاص به زبان می آورد! آن مربی خاص دیگر از دور خارج شده اما فرهاد مجیدی از استقلال یک تیمی ساخته که به تعریف معروف جناب سرهنگ فقید فوتبال ایران نزدیک است... استقلال مثل چریک ها ناگهان شبیخون می زند، مثل پارتیزان ها معلوم نیست قرار است از کجا ضربه بزند و مثل جنگ های نامنظم، با کمترین تلفات بیشترین پیشروی را ممکن می سازد. به آمار استقلال نگاه کنید تنها دو گل خورده در ازای 10 گل زده و به دست آوردن 5 پیروزی و 5 مساوی با همین آمار، به صراحت می گوید این استقلال یاد گرفته با کمترین تلفات به هدف برسد. روح محمود یاوری شاد...
