کیومرث کیارسسومین باخت پیاپی بوستون در برابر تیم های دیویژن پاسیفیک
قبل از بازی پیش بینی میشد سانز در غیاب بهترین امتیاز آور تیم دوین بوکر (چند بازی آینده رو هم نیست) و سنتر اصلیش ایتون و همچینن کامینسکی و داریو ساریچ دو تا سنتر ذخیره اش در برابر بوستون به مشکل بخوره (ساریچ تو بازی اول فینال پارسال مصدوم شد و این فصل رو کامل از دست داده)
اما درخشش جوال مگی با 21 امتیاز (بیشترین امتیاز فصلش) و 15 ریباند (بیشترین ریباند فصلش) نکته کلیدی برد برابر بوستون بود
مگی توی سه سال گذشته هرگز نتونسته بود امتیازاتش رو به 20 برسونه
همچنین جیلن اسمیت که اصولا پاور فوروارد هستش و این بازی به خوبی تونست توی چرخش بازیکنان و تعویض مگی، سنتر بازی کنه و انصافا با 9 ریباند و بازی دفاعی قابل قبول و 7 امتیازی که گرفت غیبت سنترهای تیمش رو پوشش داد
جی کرودر هم با تکیه بر قدرت بدنی و تجربه بالاش با 9 ریباند دفاعی (بیشترین ریباند فصلش) و البته 4 اقدام موفق سه امتیازی حضور موثری داشت
کمرون پین و کمرون جانسون از روی نیمکت 17 و 16 امتیاز کسب کردن
توی شبی که همه استارترهای سانز امتیاز دو رقمی کسب کردن، سلطان اسیست کریس پال با 10 امتیاز و 12 اسیست و تنها 1 ترن اور مثل همیشه لیدر سانز بود
اما برای بوستون مارکوس اسمارت که فیلدگل 1 از 13 داشت شب خیلی بدی رو سپری کرد
همچنین سنترهای بوستون که انتظار میرفت در غیاب ایتون برای سانز مشکلات زیادی ایجاد کنن به خوبی مهار شده بودن.
جیسون تیتوم با 24 امتیاز امتیازآور اصلی تیمش بود و دنیس شرودر هم 15 امتیاز کسب کرد
کوارتر دوم بوستونی ها فقط 15 امتیاز کسب کردن و هر 9 اقدام سه امتیازی شون ناموفق بود
در کل بوستون توی این 5 بازی پیاپی بیرون از خونه اش 4 باخت و 1 برد کسب کرد
تنها بردی که شاید بشه گفت به لطف غیبت لیلارد بدست اومد