مجتبی محرمی در خصوص مسائل مختلفی صحبت کرده است.
به گزارش طرفداری، صحبت های مجتبی محرمی را می خوانید:
می‌خواهیم قبل از هرچیز درخصوص شرایط کنونی باشگاه پرسپولیس بپرسیم؟
من از آقای سجادی که به نوعی همدوره ما و یکی از اسطوره‌های ورزشز دوومیدانی کشورمان است خواهش می‌کنم هر چه زودتر تکلیف باشگاه پرسپولیس را مشخص کند. شما می‌بینید استقلال مدیرعامل دارد، هیئت مدیره دارد و در آرامش کامل است. چرا باشگاه پرسپولیس باید بلاتکلیف باشد؟
عملکرد مجید صدری را چطور ارزیابی می‌کنید؟
من خیلی راحت به شما بگویم که خیال آقای صدری راحت نیست!
مگر شما با او ارتباط دارید یا سرپرست باشگاه را می‌شناسید؟
نه! من نه صدری را می‌شناسم و نه ارتباطی دارم اما هرکسی هم جای او باشد خیلی نمی‌تواند با اطمینان و خیال راحت کارش را پیش ببرد. تیمی‌که هیئت مدیره مشخصی ندارد و به نظر می‌رسد همه کارها را سرپرست باشگاه انجام می‌دهد که تک و تنهاست. آقای سجادی اگر مجید صدری را قبول دارد همین فردا حکم مدیرعاملی او را امضاء کند تا با قوت قلب بیشتری کار کند. من شنیدم فصل گذشته هم منابع مالی را همین صدری به عنوان رئیس هیئت مدیره تأمین می‌کرد و به قول معروف پول می‌آورد اما الان اطمینان کافی به آینده خودش ندارد. من فکر می‌کنم آقای سجادی وزیرورزش که ارادت زیادی هم به عنوان یک ورزشی نسبت به ایشان و خانواده اش دارم هر چه زودتر پرسپولیس را مثل استقلال به آرامش برساند.
مگر شما خانواده حمید سجادی را می‌شناسید؟
از خود آقای سجادی خاطره ویژه ای دارم اما عموی وزیر ورزش یکی از خیاطان درجه یک تهران بود و حتی کت و شلوار دامادی من را دوخت!
جدا؟!
بله، خیاط واقعا درجه یکی بود و الان نمی‌دانم چه کار می‌کند؟ اگر زنده است انشالله سلامت و تندرست باشد و اگر هم فوت کرده خداوند رحمتش کند. مغازه اش زیرپُل کریمخان اول خیابان سنایی بود. خیاط درجه یک و کاردرستی هم بود و...
گفتید خاطره ویژه از وزیر ورزش دارید. تعریف می‌کنید؟
یک روزی ما در ورزشگاه شهید کشوری تمرین داشتیم. اکبرآقا مالکی داشت تمرین می‌داد و من هم به همراه حمید روزبهانی داخل پیست می‌دویدیم. تمرین پرسپولیس داخل زمین بود اما ما دو نفر داشتیم اختصاصی می‌دویدیم که یکی از دونده‌های قدیمی‌به اسم مرادی برخورد بدی با ما کرد و دعوا شد! نزدیک بود کار به جای باریک بکشد که آقای سجادی دخالت کرد و ...
جالب شد. بیشتر تعریف می‌کنید؟
آن آقا به اسم مرادی به من و حمید (روزبهانی بازیکن سابق پرسپولیس) تذکر داد از پیست خارج شویم! ما هم محترمانه گفتیم با شما کاری نداریم. ما عضو پرسپولیس هستیم و مشغول دویدن هستیم که ...
مگر شما را نشناخت؟!
نمی‌دانم ولی برخورد بدی داشت و گفت اینجا مال دونده‌هاست و نه شما! من و حمید حرفی نزدیم و به دویدن خودمان ادامه دادیم که پشت سرمان شروع به دویدن کرد. ما حواسمان نبود اما وقتی می‌خواست از کنارمان رد شود عمدی تنه بدی به من زد که... درگیری لفظی پیش آمد و می‌خواستیم دعوا کنیم اما آقای سجادی جلو آمد و با او و یکی دو دونده دیگر که به بالاخواهی مرادی جلو آمده بودند برخورد کرد.
چه گفت؟
محبت نشان داد و گفت که او را نمی‌شناسید؟ به آنها توپید و از من و حمید حمایت کرد. اجازه نداد کارمان با ملی پوشان دو ومیدانی به زد و خورد و بزن بزن بکشد و فکر کنم وزیر ورزش الان به خوبی آن روز را به یاد داشته باشد. به همین خاطر وقتی ایشان وزیر ورزش شد خیلی خوشحال شدم چون خاطره خیلی خوبی از خودش و عمویش داشتم.
راستی عموی وزیر ورزش به شما تخفیف هم داد؟
بله، وقتی فهمید بازیکن پرسپولیس و تیم ملی هستم از برادرزاده قهرمانش گفت و تخفیف خوبی هم داد. البته اگر هم تخفیف نمی‌داد من راضی بودم چون درجه یک بود. حالا هم اگر حرفی می‌زنم به واسطه همان سلام و علیک قدیمی‌است. الان می‌بینید استقلال بازیکن خارجی می‌گیرد، دغدغه کمتری دارد و ایرادی هم ندارد اما انتظار می‌رود وزارت ورزش همین آرامش را به باشگاه پرسپولیس بیاورد.
بسیار خوب، از بحث مدیریتی و بلاتکلیفی در این زمینه که بگذریم شما مشکل این تیم را در چه چیزی یا کجا می‌دانید؟
من مشکل فنی خاصی در تیم نمی‌بینم. ما فقط یک بازی شاید عقب باشیم و زود به صدر برمی‌گردیم. از روزی که به آلومینیوم باختیم این حرف‌ها مطرح شده در حالی که جایگاه این تیم در جدول را می‌بیند. شک نکنید تیم رسول خطیبی یقه استقلال، سپاهان و بقیه تیم‌های مدعی را خواهد گرفت. پرسپولیس در حال حاضر فقط و فقط به حمایت هوادارانش نیاز دارد.
پرسپولیس دو بازی قبلی را با سیستم سه دفاعه شروع کرد. خود شما هم زمان استانکو در دفاع سه نفره چه به عنوان‌هافبک دفاعی و چه دفاع آخر بازی کرده بودید. درست است؟
سیستم را سرمربی تشخیص می‌دهد چون بهتر از هرکسی تیمش و نفرات خودش را می‌شناسد. در تیم خدابیامرز استانکو ما با سیستم ۱-۶-۳ بازی می‌کردیم. خود یحیی (گل محمدی) و کریم (باقری) هم با ما بودند. من و کریم باقری دوهافبک میانی تیم بودیم که تله پاتی خوبی با هم داشتیم. اگر من نفوذ می‌کردم کریم می‌ماند و اگر او می‌رفت جلو من عقب را جمع می‌کردم.
اوایل کار استانکو با این مربی به مشکل خوردی. درست است؟
مشکل که نه اما من بعد از یک سال محرومیت برگشته بودم و او هم تیم خودش را داشت. یک تورنمنت دوستانه ای در اصفهان بود که مهندس عابدینی مدیرعامل وقت پرسپولیس از من خواست به آنجا بروم و کنار تیم باشم اما استانکو نسبت به من حساس شد.
چرا و چطور؟
نمی‌دانم اما اجازه تمرین کنار تیم را به من نداد!
مگر شما را معرفی نکرده بودند؟ به هر حال مجتبی محرمی بودید و محبوب هواداران پرسپولیس!
او که ایرانی نبود و این مسائل را نمی‌دانست یا اگر هم می‌دانست به قول معروف شاید می‌خواست گربه را دم حجله بکُشد!
واکنش شما چه بود؟
من کنار زمین نشستم چون اجازه تمرین نداشتم و از طرفی هم آقای عابدینی گفته بود با تیم بروم اصفهان! کنار زمین نشسته بودم و تمرین را نگاه می‌کردم که احمدرضا عابدزاده با توجه سردی هوا از من خواست بلند شوم و به سمتش شوت بزنم تا گرم شوم و سرما نخورم اما استانکو عصبانی تر شد! به من گفت شما برو بیرون!
ظاهرا شما هم با استانکو یک شوخی عجیب کردید و وقتی پرسید کجای زمین بازی می‌کنی؟! درست است؟
به هر حال آن اوایل با من مثل یک بازیکن تازه وارد برخورد می‌کرد. به هر حال من بازیکن ناشناخته ای نبودم. ادعایی نداشتم اما انتظار داشتم سرمربی تیم بداند پُست بازی من چیست یا اینکه حداقل دستیاران یا کناردستی‌هایش این موضوع را به آن مرحوم بگویند. وقتی پرسید که پُست بازی تو کجاست من به شوخی گفتم‌هافبک وسط!
ولی شما دفاع چپ تیم ملی بودید؟!
بهم برخورد و شوخی کردم اما خدابیامرز استانکو جدی گرفت! جدی گرفت و من راهافبک وسط گذاشت و دیگر آن قدر راضی بود که تصمیم گرفت‌هافبک وسط تیمش شوم. بعدها که رابطه ما خیلی صمیمی‌شد به من گفت "تو به دنیا آمدی برای‌هافبک وسط و اصلا چرا دفاع چپ بازی می‌کردی؟!"
گفتید بعدها که رابطه شما صمیمی‌شد. پس اوایل مشکل داشتید؟
من مشکلی نداشتم ولی شناخت کافی نداشت دیگر! مثلا یک روز بازی دوستانه داشتیم مرا وقتی به زمین فرستاد که ۲ بر صفر جلو بودیم. بهم برخورد و گفتم آقای استانکو زمانی من را به زمین بفرست که تیم عقب است نه اینکه تیم جلوست و...
احساس می‌کردید با شما مثل یک تازه وارد برخورد می‌شود؟
دقیقا همین طور است یا اینکه یک بار دیگر قبل از شروع اولین بازی رسمی‌ما گفت که نمی‌خواهم تو را تحت فشار بگذارم چون یک سال محروم بودی و الان ممکن است دچار استرس شوی و... خندیدم و گفتم که استرس؟!
واقعا شما را نمی‌شناخت! مجتبی محرمی که ما می‌شناختیم اصلا با واژه استرس بیگانه بود؟
هرگز یادم نمی‌آید دچار استرس شده باشم. اگر اشتباه نکنم یک جایی از قول بهروز وثوقی خواندم که گفته بود «من نسبتا خجالتی بودم اما همین که دوربین فیلمبرداری روشن می‌شد و جلوی دوربین می‌رفتم انگار یک آدم دیگری می‌شدم. هیچ استرسی نداشتم و راحت بازی می‌کردم.» من هم یک چنین شرایطی داشتم و وقتی صدای سوت داور را می‌شنیدم دیگر یک آدم دیگری می‌شدم و بدون استرس و راحت فوتبال بازی می‌کردم.
پس شبیه بهروز وثوقی بودید؟
شبیه بهروز وثوقی؟! نه برادر! ما کجا و اسطوره سینمای ایران کجا؟ من فقط مثال زدم. توی زمین فوتبال یک جورهایی راحت بودم اما مرحوم استانکو نمی‌دانست. بعدها که صمیمی‌شدیم به من می‌گفت تو کاپیتان، دستیارم و همه کاره تیم هستی و...
در اولین بازی رسمی‌هم شما را بازی داد. درست است؟
بله، مقابل پاس تهزران و بازی سنگینی هم بود که در دقیقه ۸ گل زدم. هر چند آن مسابقه با تساوی یک بریک تمام شد. ازآن به بعد دیگر رابطه ما دو نفر خیلی خیلی خوب شد. یک خاطره دیگر هم همین الان یادم آمد که...
بفرمایید تعریف کنید. این خاطرات برای فوتبالدوستان و بیشتر پرسپولیسی‌ها جذاب است.
یک روز سر تمرین کُرنر موزی زدم که باورش نمی‌شد. جلو آمد و گفت نمی‌دانستم این جوری هم می‌توانی کُرنر بزنی و با صدای بلند دستور داد از این به بعد همه کرنرها و ضربات ایستگاهی را مجتبی می‌زند. آن جور کُرنر زدن را من در جوانان راه آهن یاد گرفته بودم.
الان پیراهن شماره ۸ پرسپولیس را رضا اسدی می‌پوشد. به نظر خود من به عنوان یک خبرنگار ورزشی شاید اگر او خودش از اول شماره ۸ نمی‌پوشید این همه تحت فشار قرار نمی‌گرفت. شما خودتان با چه شماره ای در پرسپولیس شروع کردید؟
من آن اوایل که به پرسپولیس آمدم پیراهن شماره ۲۳ می‌پوشیدم. البته خیلی پیراهن‌های شماره ۸ و ۱۳ را دوست داشتم!
شماره ۸ را می‌دانستم اما شماره ۱۳؟!
من طرفدار پُل برایتنر بودم.هافبک سابق تیم ملی آلمان که شماره‌های ۳ و ۸ می‌پوشید و همه جای زمین عالی بازی می‌کرد. توی زمین هم خیلی لوتی منش رفتار می‌کرد و ابهت خاصی داشت. شماره ۱۳ آلمان هم اووه رات و گرد مولر بودند و به خاطر آنها شماره ۱۳ را هم دوست داشتم. به همین خاطر دوست داشتم شماره ۸ بپوشم اما آن اوایل در پرسپولیس پیراهن ۲۳ را به من دادند.
می‌دانم شما طرفدار آلمان بودید اما یک فوتبالیست آرژانتینی را یک جور دیگر دوست داشتید. درست است؟
دیه گو مارادونا را نمی‌شد دوست نداشت. چند وقت پیش فیلمی‌از گری لینه کر دیدم که چقدر از مارادونا تعریف کرده بود درحالی که همه می‌دانیم چه بلایی سر تیم ملی انگلیس در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک آورد.
لیونل مسی بهتر است یا مارادونا؟
اصلا این دو را قیاس نکنید. لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو بند استوک مارادونا هم نمی‌شوند. هر دو بازیکنان بزرگی هستند اما مارادونا در تاریخ فوتبال جهان یکی است که دیگر تکرار نخواهد شد.
در تاریخ فوتبال ایران هم بازیکنی وجود دارد که دیگر تکرار نشود؟
پرویز قلیچ خانی! با احترام به همه بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال ایران انتخاب من پرویز قلیچ خانی است.
مگر بازی او را به خاطر دارید؟
زمانی که سنم بیشتر شد چند بازی او را دیدم و هنوز هم به خاطر دارم. یک بازی تازه آمده بود پرسپولیس و کاشته شد. از فاصله ۳۵ یا ۴۰ متری چنان شوتی زیر طاق درازه زد که هرگز در فوتبال ایران نظیرش را ندیدم. هر جایی می‌گذاشتند بازی می‌کرد.
مثل مجتبی محرمی؟
(با تواضع) ما در حد توانایی خودمان تلاش می‌کردیم برای تیم مفید باشیم اما پرویز قلیچ خانی تک بود.
اگر بخواهید ۳ بازیکن ایرانی را منهای پرویز قلیچ خانی اسم ببرید که در تاریخ فوتبال کشورمان نظیر نداشتند اسم چه کسانی را می‌آورید؟
خیلی سخت است و باید ... (بعد از کلی فکر کردن) می‌شود اسم ۴ نفر را بگویم؟
چرا که نه؟!
علی پروین، ناصر محمدخانی و علی کریمی‌به علاوه حابراهیم قاسمپور که واقعا عاشق فوتبالش بودم. استیل خاصی داشت و وسط زمین بدون اشتباه و مثل ساعت بازی می‌کرد.
ناصرمحمدخانی هم اعجوبه بود. یادم می‌آید یک بازی با شاهین داشت که شما مدافع آن تیم بودید که دریبل زد و...
(می‌خندد) هنوز هم درمورد آن بازی و دریبلی که زد صحبت و شوخی می‌کنیم. واقعا کارهایی که الان مسی انجام می‌دهد ناصر محمدخانی می‌کرد. بازی پرسپولیس و شاهین در فینال جام باشگاه‌های تهران بود. ناصرخانی (پرسپولیسی‌های قدیمی‌به ناصر محمدخانی، ناصرخانی می‌گویند) با اینکه چپ پا بود سمت راست بازی می‌کرد و به داخل هجده قدم حریف می‌زد. در آن مسابقه هم من را دریبل زد که دیدم به او نمی‌رسم و بد زدمش! یک سالتو بارانداز ۴ امتیازی از بالا زدم که یک امتیاز هم بابت زیبایی فن داشت! واقعا نمی‌شد ناصرخانی را مهار کرد.
برگردیم به بحث رضا اسدی! نگفتید بالاخره که دادن پیراهن شماره ۸ به او اشتباه بود یا نه؟
این حرف‌ها را قبول ندارم. این پیراهن به تن اسدی گشاد است یا این صحبت‌ها قشنگ نیست. از هواداران پرسپولیس می‌خواهم از این پسر حمایت کنند. او نیاز به انرژی مثبت و دلگرمی‌دارد. رضا اسدی الان بازیکن ماست و باید مراقب او باشیم. نکته دیگر مقایسه دائمی‌رضا اسدی با نوراللهی است. من خودم بازی احمد را خیلی دوست دارم اما او رفته است. الان بازیکن الاهلی امارات است و ما باید با رضا اسدی لیگ را ادامه دهیم. نباید با این مقایسه دائمی‌او را اذیت کنیم. مهدی طارمی‌هم رفت ولی علی علیپور جای خالی او را پر کرد و آقای گل هم شد. پس باید از اسدی هم حمایت کنیم.
کدامیک از بازیکنان فعلی پرسپولیس می‌توانستند در دهه ۶۰ همبازی شما باشند؟
همه این بچه‌ها توانمند هستند.
باز هم اسم ببرید لطفا! ۴ بازیکن را اسم ببرید؟
احمد نوراللهی که رفته است. سید جلال حسینی، وحید امیری و کمال کامیابی نیا که این یکی واقعا با تعصب و جاندار بازی می‌کند. فوتبال کمال را خیلی دوست دارم چون با تمام وجود می‌جنگد و سرش را جلوی توپ می‌گذارد. این فکر را نمی‌کند که مراعات کنم تا مصدوم نشوم و...
اسم طارمی‌را آوردید. در ماجرای او و اسکوچیچ کدامیک مقصر بودند؟
جفت آنها مقصر بودند و اسکوچیچ یک مقدار بیشتر! آخر یکی نبود بگوید مرد حسابی آن چه مصاحبه ای بود که کردید؟ یعنی چی که بازیکنان ایرانی تاکتیک پذیر نیستند؟ در تیمی‌که از ۱۱ بازیکن اصلی آن ۱۰ بازیکن لژیونر هستند و در تیم‌های خود تأثیرگذار چرا آن حرف را زد؟ من با مهدی طارمی‌موافقم چون معتقدم بازیکن ایرانی هم ضریب هوشی بالایی دارد و هم تاکتیک پذیر است. شما وضعیت خوب مهدی طارمی، سردارآزمون، علی قلی زاده و علیرضا جهانبخش را می‌بینید که در اروپا فیکس بازی کنند و ستاره تیم‌های خودشان هستند.
سئوالت ما تقریبا به پایان رسید. حرف خاصی ندارید؟
نه فقط باردیگر از طرفداران پرسپولیس می‌خواهم از تیم خود حمایت کنند. یحیی گل محمدی سرمربی امتحان پس داده و باهوشی است که باید حمایت شود. همین طور بازیکنان پرسپولیس که بهترین هستند و این انرژی مثبت می‌تواند به موفقیت این تیم و انشالله ششمین قهرمانی متوالی کمک کند.
