بزرگترین پسر وستهم یونایتد، بابی مور ، در سال 1941 در بارکینگ، شرق لندن به دنیا آمد.
این مدافع مو بلوند در گراوند زیر نظر چهرههای مشهور آکادمی دهه 1950 در ردههای جوانان قرار گرفت و به اوج بازی رسید و تنها انگلیسی بود که جام جهانی فوتبال را بالای سر برد.
به همین دلیل است که نام او همچنان الهام بخش است - یک قهرمان ملی، یک نماد جهانی، یک افسانه برای تمام دوران. و با این حال، برای طرفداران چکش در همه جا، او همان پسر محلی است که از ابتدا فروتنانه خوب بود و علیرغم اینکه به یک ستاره فوق العاده جهانی رسید، هرگز به ریشه های خود خیانت نکرد.
این مدافع میانی مطمئن و توپباز، 646 بازی در لیگ و جام حذفی برای چکشها انجام داد و 27 گل به ثمر رساند.
مور در 12 آوریل 1941 در بارکینگ متولد شد و اولین بازی خود را برای باشگاه محلی خود در پیروزی 3-2 مقابل منچستریونایتد در بولین گراوند در 8 سپتامبر 1958 در سن 17 سالگی انجام داد. این شروع یک حرفه درخشان بود. که توسط هواداران فوتبال در سراسر جهان به یاد می آورند.
به عنوان بازیکن وستهام، او جام حذفی را در سال 1964 و جام برندگان جام اروپا در سال 1965 را بالای سر برد. یک سال بعد، او به ومبلی بازگشت تا با بالا بردن جام ژول ریمه پس از 4-2 انگلیس مقابل آلمان ، کار خود را تکمیل کند.
مور سپس به فولام رفت و در فینال جام حذفی 1975 مقابل چکش ها بازی کرد. پس از بازنشستگی، مور ابتدا به مدیریت و سپس وارد دنیای پخش شد، قبل از اینکه زندگی او به دلیل سرطان در فوریه 1993 کوتاه شود. او فقط 51 سال داشت.
پس از مرگ او، یک موسسه خیریه به یاد او توسط همسرش استفانی، صندوق بابی مور برای تحقیقات سرطان انگلستان، تأسیس شد و از آن زمان میلیون ها پوند برای مبارزه با بیماری که جان او را گرفت، جمع آوری کرده است.
در سال 2007، مجسمه ای در خارج از استادیوم ومبلی توسط بابی چارلتون، قبل از اینکه پیراهن شماره 6 او توسط وستهم یونایتد در سال 2008 بازنشسته شود، رونمایی شد. در سال 2016، یک پلاک آبی میراث انگلیسی در خارج از خانه کودکی او نصب شد.
بیلی باندز که هفت فصل در کنار دوست فقید خود و در فینال جام حذفی 1975 مقابل او بازی کرد، زمانی که مور در ومبلی در مقابل وستهم برای فولام بازی کرد، هرگز او را فراموش نخواهد کرد.
باندز که سال گذشته با نامگذاری جایگاهی به افتخار مور در استادیوم لندن راه مور را دنبال کرد، گفت: "مورو یک نماد مطلق بود." من در طول سالها به بسیاری از هم تیمیها و حریفان احترام میگذاشتم، اما او تنها کسی بود که در تمام دوران حرفهای من این احساس را به من داد.
او از روزی که وارد شدم برای من فوق العاده بود و من او را به عنوان یک بازیکن و به عنوان یک شخص دوست داشتم. بابی مور هم در خارج و هم در زمین الگو بود.
هیچ طرفی برای او وجود نداشت و با قهرمانی در جام جهانی، او مشهورترین فرد روی کره زمین در آن بعدازظهر ژوئیه در ومبلی سال 1966 بود، اما، با وجود همه اینها، بابی کوچکترین غروری نداشت . مور با همه یکسان رفتار می کرد، مهم نیست که چه کسی بودند.
تقریباً هشت دهه از تولد او می گذرد، سخنان جف پاول، دوست و روزنامه نگار بزرگ مور، که بر روی مجسمه او در خارج از استادیوم ومبلی حک شده است، او را کاملاً خلاصه می کند:
"فوتبالیست بی آلایش. مدافع امپراتوری. قهرمان جاودانه 1966. اولین انگلیسی که جام جهانی را بالا برد. پسر مورد علاقه ایست اند لندن. بهترین اسطوره وستهام یونایتد. گنج ملی. استاد ومبلی. ارباب بازی. کاپیتان خارق العاده. جنتلمن تمام دوران."