به گزارش طرفداری و به نقل از مارکا، به نظر می رسد منچستریونایتد نمی تواند از مسیر اشتباه خود در سال های اخیر خارج شود؛ از آینده شغلی اوله گونار سولسشر گرفته تا عدم برقراری ارتباط با هواداران از زمان شکست طرح سوپرلیگ اروپا، این باشگاه همچنان در حال انجام دادن اشتباهات بعدی است. اشتباه بزرگی بعدی می تواند نادیده گرفتن رالف رانگنیک آلمانی باشد.
رانگنیک در حال حاضر مشاور فنی و مدیر ورزشی باشگاه لوکوموتیو مسکو است. او چند بار بیان کرده که به مربیگری در منچستریونایتد علاقه‌مند است و این سمت را در باشگاه می پذیرد. حتی کار به جایی رسیده که حاضر است این شغل را به صورت موقت و تا پایان فصل قبول کند.
با این حال، اد وودوارد و تیمش به جای مسیر آسان، قصد دارند تا در مسیر دشوارتر گام بردارند. هدف وودوارد نگه داشتن سولسشر تا پایان فصل و استخدام برندان راجرز در تابستان بعدی است. برندان راجرز مربی سابق لیورپول در دومین فصل حضورش موفق شد این تیم را نایب قهرمان لیگ برتر کند و دو فصل بعدی را پایین تر از منچستریونایتد به پایان رساند. اما باشگاه منچستریونایتد باید هواداران را در مورد طرح استخدام برندان راجرز متقاعد کند.
نابغه ای به نام رالف رانگنیک
رالف رانگنیک متفکری پیشرو است که جرقه جوان سازی فوتبال آلمان را زد. او مغز متفکر انقلاب در فوتبال آلمان است و تأثیر تفکرات او را امروز در سبک نوین مربیانی چون یورگن کلوپ، توماس توخل و جولیان ناگلزمان مشاهده می کنیم. این سرمربی آلمانی علاقه مند است تا این دانش را به انگلیس ببرد و در آنجا به موفقیت های زیادی دست پیدا کند. علی رغم اینکه باشگاه بسیار ضعیف اداره می شود، هدف او بازگرداندن منچستریونایتد به صدر فوتبال انگلیس است. افتخاری که می تواند در صدر فهرست دستاوردهای هر مربی بزرگی قرار بگیرد. رانگنیک به خوبی از این موضوع آگاه بوده و به همین دلیل او این قدر مشتاق این اتفاق است. رانگنیک حاضر است حتی به مدت 6 ماه هدایت این تیم را بر عهده بگیرد و سپس به پست مدیر ورزشی و مشاور فنی اضافه شود تا اطمینان حاصل کند که باشگاه به روشی درست در مسیر پیشرفت حرکت می کند.
فرار از بحران اد وودوارد!
اد وودوارد را می‌توان به عنوان فردی بی‌کفایت و کم‌صلاحیت در نظر گرفت که مسئولیت مجموعه ای را برعهده گرفته که از آن چیزی نمی‌داند. او در منچستریونایتد تصمیمات نادرستی گرفته و به نظر می رسد که به زودی باشگاه را ترک خواهد کرد. منچستریونایتد تحت نظارت او نه سبک بازی دارد و نه بخش فنی، آن ها بدون برنامه ریزی عمل می کنند.
رانگنیک بعد از حضور در منچستریونایتد می توانست زمینه را برای حضور بازیکنان مناسب و با استعدادی فراهم کند، بازیکنانی خریداری کند تا با سیستم بازی او مطابقت داشته باشند. بعد از حضور رانگنیک دیگر شرایط به گونه ای نیست که باشگاه دو سال را در تعقیب بازیکنی مثل جیدون سانچو بگذراند، در نهایت او را با 75 میلیون یورو به خدمت بگیرد و بعد از آن هیچ ایده و برنامه ای برای استفاده از او نداشته باشد. شرایطی که شاید با حضور رانگنیک و خروج وودوارد تغییر کند.
