آرسنال پس از گلزنی دوباره امیل اسمیت رو و پیروزی 1-0 مقابل واتفورد، روند شکست ناپذیری اش را به 10 مسابقه رساند.
طرفداری | تیم میکل آرتتا پس از این پیروزی به رده پنجم جدول لیگ برتر انگلیس رسید و آن ها فقط دو امتیاز کم تر از لیورپول دارند. آرسنال هم اکنون یک فرم بسیار قابل توجه دارد، به خصوص این که آن ها در سه بازی ابتدایی فصل شکست خوردند که حتی یک گل هم نزدند. حالا آرسنال آن شروع فاجعه فصل را جبران کرده و الان در قامت تیمی است که می تواند برای راهیابی به لیگ قهرمانان اروپا رقابت کند. در همین راستا تلگراف به تحلیل وضعیت آرسنالِ آرتتا می پردازد.
بالاخره رسیدن به ثبات
آرتتا در چهار بازی ابتدایی فصل، مجموعا 15 تغییر در ترکیب اصلی آرسنال اعمال کرد که این خودش گویای آشفتگی اول فصل است. مصدومیت ها و بیماری، سرمربی اسپانیایی توپچی ها را مجبور کرد تا در هفته های ابتدایی، تیمی نامنسجم را به میدان بفرستد و نبودن انسجام تیمی باعث می شد آرتتا نتواند تعادل میان خط حمله و خط دفاع را برقرار کند. یک نگاه اجمالی به ترکیب آرسنال که مقابل منچسترسیتی 5-0 شکست خورد، مشکلات را نشان می دهد. با احتساب برند لنو، آرسنال در آن بازی 6 بازیکن در فاز دفاع داشت: سدریک سوارس، کالم چمبرز، راب هولدینگ، سئاد کولاشیناچ و کیرن تیرنی. از آن شش بازیکن، فقط تیرنی در بازی بعدی آرسنال در لیگ مقابل نوریچ سیتی به کار گرفته شد و هیچ یک از آن پنج بازیکن دیگر در ترکیب ابتدایی توپچی ها در بازی های لیگ قرار نگرفتند.
در خط حمله هم چنین قضیه ای صادق بود؛ غیبت پیر امریک اوبامیانگ و الکساندر لاکازت در اولین بازی فصل مقابل برنتفورد، آرتتا را مجبور کرد تا از فولارین بالوگان و گابریل مارتینلی در خط حمله بهره ببرد و در ادامه فصل، این دو بازیکن به ندرت در ترکیب اصلی به کار گرفته شدند. خلاف هفته های ابتدایی، در دو ماه اخیر تیم آرتتا منسجم و باثبات تر شده است. از زمان شروع اولین وقفه بازی های ملی، میکل آرتتا به طور میانگین در هر بازی 1.2 تغییر اعمال کرده است و این در حالی است که پیش از آن به طور میانگین، 5 تغییر در هر بازی اعمال می کرد.
مدافعانی که ارزش خود را نشان دادند
بن وایت و گابریل ماگالاش، زوج دفاعی تغییر ناپذیر تیم آرتتا هستند و پس از اولین بازی شان کنار یکدیگر مقابل نوریچ، همواره در مرکز خط دفاعی آرسنال قرار گرفته اند. یکی از دلایل روند شکست ناپذیری آرسنال این است که این دو بازیکن عملکرد بسیار خوبی در قلب خط دفاع داشته اند. وایت و گابریل هردو از خریدهای آرتتا هستند و بین آن ها تعادل خوبی وجود دارند. گابریل مدافعی پا به توپ است و روی توپ های هوایی مسلط است. از طرف دیگر وایت مدافعی سریع است و می تواند همیشه فضاهای اطراف گابریل را پوشش دهد. در هشت بازی لیگ برتر انگلیس، وایت و گابریل از ابتدا کنار هم به میدان رفته اند و نتیجه آن دریافت فقط چهار گل بوده است. برای درک بهتر عملکرد خوب آن ها باید گفت آرسنال در سه بازی ابتدایی فصل، نه گل دریافت کرد!
خط دفاعی آرسنال با داشتن بن وایت، گابریل و آرون رمزدیل محکم است
تاکه هیرو تومیاسو و آرون رمزدیل هم تاثیر بسیار زیادی در استحکام دفاعی آرسنال داشته اند. تومیاسو که در پست دفاع راست به میدان می رود، باعث شده آرسنال در آن منطقه استحکام دفاعی داشته باشد و رمزدیل هم احتمالا بهترین دروازه بان لیگ برتر انگلیس طی هشت هفته اخیر بوده است. همه این بازیکنان از منظم بازی کردن کنار یکدیگر سود می برند. عملکرد منسجم دفاعی آرسنال، به خصوص هماهنگی میان وایت، گابریل و رمزدیل باعث شده آرسنال خیلی غیبت تیرنی در پست دفاع چپ را حس نکند و نونو تاوارس جوان عملکرد خوبی به عنوان جانشین تیرنی داشته است.
خریدهای جدید خیلی سریع تطبیق یافتند
وقتی که آرسنال در تابستان سرمایه گذاری قابل توجهی روی بازیکنان جوان انجام داد، مشخص بود این بازیکنان برای آشنایی با محیط باشگاه و خواسته های آرتتا به زمان نیاز دارند. هر شش خرید تابستانی آرسنال، کم تر از 24 سال بودند و همواره موضع باشگاه یک پروژه بلند مدت و نه اصلاحاتی کوتاه مدت عنوان شد. هماهنگی این شش بازیکن جدید یک تقویت قابل توجه برای آرسنال بوده است. وایت با بازی کردن بیشتر، رشد بیشتری می کند و در هفته های اخیر نمایشی استثنایی داشته است. همچنین تومیاسو از نظر فیزیکی، برای بازی در لیگ برتر انگلیس ساخته شده است. رمزدیل به ندرت اشتباه کرده و تاوارس هم فراتر از انتظارات ظاهر شده است. سامبی لوکونگا در میانه میدان حتی بدون حضور توماس پارتی هم عملکردی مطمئن و خونسرد داشته است.
جالب این جاست مارتین اودگارد، خرید تابستانی آرسنال که به واسطه حضور قرضی اش در نیم فصل دومِ فصل 21-2020 در این تیم به نظر می رسید که نسبت به سایر خریدها کار راحت تری برای تطبیق دارد، به مشکل خورده است. این در حالی است که فصل گذشته اودگارد با درخشش مقابل برنلی و تاتنهام، لحظاتی تعیین کننده را رقم زد. با این حال همیشه در یک تیم جوان، انتظار می رود چنین ناهماهنگی هایی رخ دهد اما این را نمی توان منکر شد که چهره های جدید تیم از حدی که برایشان انتظار می رفت، جلوتر حرکت می کنند. خریدهای تابستانی آرسنال که اکثرا حین بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی مورد تمسخر قرار می گرفتند، حالا خریدهایی هوشمندانه به نظر می رسند.
اوبامیانگ تیم را رهبری می کند
اوبامیانگ به عنوان مرد اول خط حمله و کاپیتان تیم، در خط مقدم قرار دارد. این مهاجم 32 ساله یکی از معدود چهره های باتجربه آرسنال است و امسال به عنوان رهبر تیم فعالیت می کند، نقشی که تا پیش از این به چنین شکلی تجربه اش نکرده بود. زدن هفت گل در یازده بازی به قدر کافی قابل توجه بوده است اما نکته کلیدی درباره اوبامیانگ، همه کاره بودن اوست. اوبامیانگ خلاف دوران گذشته اش در آرسنال، با شدت بالایی پرس می کند و حرکت ترکیبی اش با بازیکنان آرسنال، به خصوص با اسمیت رو، ویرانگر بوده است. آرتتا در خصوص پرس و مشارکت دفاعی اوبامیانگ گفته:
هرگز اوبامیانگ در انتقال را این گونه خوب ندیده بودم.
پرس اوبامیانگ این حس را به بقیه بازیکنان تیم می دهد که آن ها هم باید در چنین امری مشارکت کنند و هم تیمی های جوان ترش از او یاد می گیرند. بوکایو ساکا و امیل اسمیت رو هر دو از بازی فداکارانه تر اوبامیانگ سود می برند و الکساندر لاکازت هم همچون اوبامیانگ در بازی های گذشته مشارکت فعال تری در کارهای دفاعی داشته است. اوبامیانگ حالا از یک مهاجم صرفا فرصت طلب به یک مهاجم چند کاره تبدیل شده و نحوه بازی او به اسمیت رو این اجازه را می دهد تا از سمت چپ زمین نفوذ کند و خطرناک تر باشد. اسمیت رو در این فصل پنج گل و دو پاس گل ثبت کرده و بدون همکاری اوبامیانگ، چنین آمار خوبی برای این بازیکن جوان میسر نمی شد.
به قلم سم دین از تلگراف
