T Fتیم آلگری در نیمه ی نخست یک شوت هم سمت دروازه نزد. در نیمه دوم هم پس از اخراج فیورنتینا توانست 3 - 4 تا حمله ی جدی انجام دهد. یوونتوس پیش از اخراج فیورنتینا خسته کننده و کاملن قابلِ پیش بینی بازی میکرد. همه ی پاس های بازیکنان قابل پیش بینی و تکراری ست. هیچ حرکت رو به جلوی با نیروی بیشتر و مضاعف در تیم آلگری نیست.
مشکلِ این تیم، دیدگاهِ دفاعی آلگری ست. بازی تیم آلگری ملال آور است. شادابی و طراوت بازیکنان کاهش یافته است. کییزای قهرمان در تیم ایتالیا زیر دست آلگری نابود میشود. با این روند فصل آینده بازیکنان هجومی برای آمدن به یوونتوس 2 بار فکر خواهند کرد.
مدیران دیگر رونالدو را نمی خواستند، دوست نداشتند این را مستقیم مطرح کنند. پیرلو نمیتوانست عذر رونالدو را بخواهد و با این که تیم یوونتوس داشت خوب و روان و تک ضرب و هجومی بازی کردن را برای نخستین بار پس از رفتنِ کونته تجربه میکرد ولی آلگری آمد تا نخست رونالدو را دَک کند و هوادارنِ نونهال (جسمی یا مغزی) بُردهای بدونِ خطرپذیری و ریسک را تجربه کرده و کیف کنند.
تیمِ آلگری به جایی نمیرسد. مجموعِ ترکیب بازیکنانِ یوونتوس به غیر از دروازه بان در هر سه خط عالیست. و انتقاد از بازیکنان ضمن این که بی انصافی ست، فرافکنی و دور شدن از واقعیت نیز است.
