رابطه بین کودک و والدین یکی از محافظت‌کننده‌ترین، محبت‌آمیز‌ترین و پربارترین روابطی است که انسان تجربه می‌کند. اما برای برخی افراد این تجربه با خشم و تنفر از پدر و مادر همراه است. چنین زخم‌های روانشناختی اغلب فراتر از کودکی و نوجوانی می‌رود و تنفر از والدین در بزرگسالی هم ادامه می‌یابد.
هیچ لیست جامعی از روش‌هایی که کودک ممکن است توسط آن‌ها از لحاظ احساسی لطمه ببیند، وجود ندارد اما به طور کلی دلایلی که کودک به خاطر آن ممکن است از مادر و پدرش متنفر شود شامل موارد زیر می‌شود:
1. حضور نداشتن فیزیکی و احساسی والدین. ممکن است آن‌ها نه به‌طور عمدی بلکه تحت تاثیر نقطه‌ضعف‌ها و کمبودهای احساسی خود از فرزندانشان غفلت کنند.
2. آزار جسمی، ذهنی یا سواستفاده جنسی
3. حمایت نکردن والدین از کودک در برابر زورگویی یا سواستفاده
4. اطمینان‌خاطر ندادن به کودک برای اینکه کودک احساس کند ارزشمند است و لیاقت دوست داشته شدن را دارد.
5. انتظار بیش از حد از کودک یا کنترل بیش از اندازه او
6. برچسب زدن به کودک به دلیل داشتن روحیه حساس
7. انتقاد مداوم از کودک
8. حمایت نکردن والدین از فرزندان برای دنبال کردن یک رابطه‌ی عاشقانه، سبک زندگی یا انتخاب شغل
عواقب ویرانگر تنفر از والدین در بزرگسالی
تنفر از والدین در بزرگسالی عواقب ویرانگری دارد. افرادی به هر دلیلی که از پدر یا مادر خود عصبانی هستند آگاهانه یا ناآگاهانه ممکن است:
1. گذشته را رها نمی‌کنند و نمی‌توانند برای خوشحالی خودشان کاری انجام دهند
2. نمی‌توانند احساسات خود را بروز دهند در نتیجه در حفظ روابط صمیمانه به مشکل می‌خورند
3. اعتماد به نفس ندارند. به اینکه آیا ارزشمند و خواستنی هستند شک دارند و فرصت‌های زندگیشان را خراب می‌کنند
4. همان کارها و رفتارهایی را با فرزندان خودشان می‌کنند که والدینشان با آن‌ها کرده بودند. بنابراین، چرخه درد عاطفی را ادامه می‌دهند
5. بدون اینکه موفقیت‌هایشان در زندگی را در نظر بگیرند، به خودکشی فکر می‌کنند
برای خواندن راهکارهایی رهایی از خشم نسبت به والدین در بزرگسالی بر روی از والدین خود متنفرید؟ با این روش‌ها خشم‌تان را خالی کنید کلیک کنید
