گلاره ناظمی این روزها در سرخط اخبار ورزشی جهان قرار گرفته است. بانوی ایرانی که در فینال جام جهانی فوتسال 2021 به عنوان داور وقت نگهدار حضور داشت یک سال پیش از این حتی مطمئن نبود در جام جهانی مردان اجازه قضاوت به یک بانو بدهند اما او از رویاهایش سبقت گرفت و فینال جام جهانی فوتسال را تجربه کرد.
به گزارش طرفداری، گلاره ناظمی با حضور در فینال جام جهانی فوتسال به افتخارات خود در زمینه داوری افزود. او حالا یکی از سرشناس ترین داوران جهان است. داوری ایرانی که فینال جام جهانی را تجربه کرده است. گلاره ناظمی شهریور ماه سال گذشته میهمان رسانه طرفداری بود و در استودیو طرفداری از رویاها و آرزوهای خود گفت. به بهانه حضور موفق او در جام جهانی لیتوانی، این گفتگو را دوباره ببینید و بخوانید.
با عرض سلام خدمت شما مخاطبان طرفداری، بعد از یکی دو هفته توقف در دعوت از مهمانان خانم در برنامه با بانوان قهرمان که به دلیل فشردگی بازی های لیگ و اتفاقات آن بود در خدمت شما هستیم. این هفته مجددا با یکی از سرشناس ترین بانوان ورزش ایران صحبت کرده ایم. سرکار خانم گلاره ناظمی مهمان ما هستند، خانم ناظمی در خدمت شما هستیم.
به نام خدا، من هم عرض سلام و ادب دارم خدمت شما و بینندگان خوبتان. از دعوتتان ممنونم و در خدمت شما هستم.
کوپال مصدوم بود برای همین در جام حذفی سوت نزد
چون می دانم شما روی برادرتان حساس هستید، یک سوال می پرسم در مورد ابهامی که این چند وقته اتفاق افتاده بود. خیلی هم می گفتند کوپال ناظمی به خاطر اینکه دربی پرسپولیس و استقلال را سوت نزد، بهانه آورد البته ما می دانیم که مصدوم بود، جریان چه بود.
نزدیک یک ماه پیش بود که کوپال مصدومیتی داشت در ناحیه کشاله که فیزیوتراپی را انجام می داد ولی با توجه به شرایطی که در انتهای فصل بود و به او نیاز داشتند، با توجه به ابلاغ هایی که داشت در تمام مسابقاتش سوت زد اما در بازی آخر واقعا احساس کرد برای فصل آتی مشکل برایش ایجاد شود و همان جا مکتوب اعلام کرد که از او تا فصل آینده استفاده نکنند. پرونده های پزشکی هم هست و همه می دانند.
می گویند شما و کوپال خیلی به هم نزدیک هستید. این اطلاعات از نزدیک بودن شما به عنوان خواهر و برادر است؟
دقیقا. به این خاطر به هم نزدیکیم چون اختلاف سنی کمی داریم، همکار هستیم. با هم تمرین می کنیم به همین علت بیشتر در جریان وضعیت جسمانی اش هستم.
قوانین داوری را در خانه با کوپال مرور می کنید؟
الان برای ما شرایط از خواندن قوانین و این مسائل گذشته ولی در صحنه هایی که پیش می آید و داوری می کند، خیلی پیش می آید بپرسد که نظرت در این صحنه که در بازی من اتفاق افتاد چیست.
گه گداری اتفاق افتاده که نسبت به سوت زدن او ایراد جدی بگیرید؟
قطعا ولی صادقانه می گویم، چون خودم داوری را بیشتر از فوتبال یاد گرفتم، همیشه هم گفته ام خیلی از اول به داوری علاقه نداشته ام و دوست داشتم بازی کنم. کوپال را هم از لحاظ تشخیص های داوری خیلی قبول دارم ولی اگر جایی واقعا فکر کنم اشتباهی شده، نظرم را می گویم. اطلاعاتمان را با هم زیاد رد و بدل می کنیم ولی به نظر خودم، آقایان رقابت سخت تری دارند تا به این مرحله برسند چون تعدادشان هم خیلی بیشتر از ما است، فکر می کنم قضاوت بیشتری هم نسبت به ما دارند. چه در فوتبال چه در داوری مان باید قبول کنیم خیلی می توانیم از آقایان یاد بگیریم. به هرحال قضاوت بیشتری دارند، عمر فوتبالی شان خیلی بیشتر از ما است.
داوران در تمام جهان اصلا محبوب نیستند
چه اتفاقی افتاد که شما به سمت داوری رفتید؟
کوپال خیلی علاقه به داوری داشت اما من بیشتر به بازی کردن علاقه مند بودم. او خیلی اصرار داشت که کلاس ها را شرکت کنم و میگفت داوری خیلی خوب است و با توجه به دقتی که روی صحنه ها داری فکر می کنم در داوری خیلی موفق باشی. ولی من خیلی علاقه نداشتم و دوست داشتم بازی کنم و فکر می کردم بهترین لذت برای کسی که به زمین بازی می رود، گل زدن است. درکل داوران در تمام دنیا اصلا محبوب نیستند.
در ایران اصلا اصلا محبوب نیستند.
نه همه جای دنیا اینجور است، مسابقات جام ملت های اروپا که رفتم، اتفاقات و برخوردهایی که با داوران دیدم، می گفتم کسانی که سراغ داوری در اینجا می آیند باید دیوانه باشند به ویژه خانم ها.
یعنی اوضاع در آنجا خیلی بدتر از ایران است؟
خیلی چون انتقاد زیاد می شود و برخورد با آنها وجود دارد. حالا بازی پرتغال و اسپانیا که ما بودیم، این دو تیم کلا با هم چلنج و کل کل دارند ولی خارج از این قضیه با وضعیتی که آنجا دیدم، نشان داد که در همه جای دنیا به نظر داوران محبوبیتی ندارند. به خاطر همین دوست نداشتم داور شوم ولی وقتی وارد آن شدم علاقه مندی پیدا کردم.
چه اتفاقی افتاد که فوتبال را ادامه ندادید.
در کلاس داوری شرکت کردم، خیلی علاقه مند شدم ولی با این کار دیگر نمی توانستم بازی کنم. گفتند اگر می خواهی در سطح حرفه ای باشی، یا باید بازی کنی یا قضاوت کنی که من هم داوری را انتخاب کردم و ماندگار شدم.
شما داورتر هستید یا کوپال؟
کوپال.
چرا؟
قضاوت هایی که از او دیده ام باعث این اتفاق شده است.
شکست نفسی و این حرف ها؟
نه واقعا همین است. خودتان یک حساب و کتاب کنید، می بینید در تعداد کل داوران چه در فوتبال آقایان چه در خانم ها، غربال سخت تری صورت می گیرد که شما به لیگ برتر می رسید. از این لحاظ قطعا سخت تر است.
از نظر ارتباط با تماشاگران، در خارج بازی های خیلی مهمی قضاوت کرده اید، ولی می خواهم ببینم تماشاچی های آنجا مثل ایرانی ها هستند، در خصوص حرف هایی که می زنند و می خواهم ببینم آنجا هم ممکن است ناسزایی به داور گفته شود؟
نه واقعا. در مسابقات جام ملت های اروپا که آن بازی اسپانیا و پرتغال که حساسیت خاصی داشت، حالا اگر به زبان اسپانیایی می گفتند که ما متوجه نمی شدیم، این حساسیت را خیلی دیدم. چه رفتن و چه بازگشتمان از سالن یک امنیت خاصی بود، البته این موضوع برای آنها خیلی عادی بود اما برای ما عجیب بود. چون ما چنین برخوردهایی را در ایران نه می بینیم نه این حساسیت وجود دارد اما به غیر از آن و در مسابقات جهانی دیگر، واقعا هواداران فقط تشویق می کنند و رفتار زننده ای وجود ندارد. شاید به این خاطر باشد که در آن سطح از مسابقات، نظارت بیشتر است.
البته شاید فوتبال یا فوتسال بانوان، زمانی که بازی به نقطه حساسش می رسد، اندازه فوتبال آقایان تماشاگر نداشته باشد. می خواهم مقایسه ای داشته باشم. آنقدری که یک داور مرد از طرف هواداران تحت فشار قرار می گیرد، شما هم به عنوان یک داور زن آن را تجربه کرده اید؟
بله، ما فکر می کنیم که در خیلی از مسابقات جام ملت های اروپا در بخش زنان هوادار حضور ندارد ولی اینجور نیست، واقعا کسانی که می آیند فوتسال را می بینند زیاد هستند. حتی مسابقات المپیک که جمعیت خیلی زیادی آنجا بود و من خودم برای اولین بار که می خواستم قضاوت کنم، دچار استرس شدم چون این همه جمعیت را در سالن ندیده بودم. 4 5 دقیقه اول آن بازی هم برای من خیلی عجیب بود ولی یواش یواش عادت کردم. اما به هر جهت، تعداد تماشاچی و جوی که ایجاد می شود خیلی تاثیر می گذارد و داوری را سخت تر می کند. اما این موضوع برای داوران پس از چند دقیقه به عادت تبدیل می شود، شما وقتی از دور می بینید و می گویید سوت دستم باشد و قضاوت کنم، سخت است برایتان اما داور به شرایط عادت می کند.
قطعا می توانم دربی پایتخت را سوت بزنم
با توجه به شرایطی که از خودتان سراغ دارید، اگر در مسابقات مردان قضاوت می کردید می توانستید بازی را کنترل کنید؟
بله من قطعا می توانستم این کار را کنم. یک بنده خدایی روزی به من گفت اگر یک روز دربی را به شما بدهند توانایی قضاوت آن را دارید که من گفتم قطعا، نه فقط من فکر می کنم خیلی از خانم ها این توانایی را داشته باشند.
غالبا داوران در ایران، برای اینکه ابهت خودشان را حفظ کنند، وقتی پا به میدان می گذارند یک جوری خودشان را معرفی می کنند که من آدم خشنی هستم یا آدم قدرتمندی هستم، در کل چهره خاصی به خود می گیرند. غالبا اخمو و بیش از چیزی که هستند خود را 4 شانه تر نشان می دهند و ممکن است رفتار خاصی در ارتباط با بازیکنان داشته باشند. شما هم اینطور هستید؟
نه من خودم در بازی خیلی اخم نمی کنم و به این موضوع اعتقاد ندارم که داور می تواند با اخم کردن قدرتش را نشان دهد. شما سوت و کارتی که دارید، تعیین کننده قدرتتان در بازی است و من واقعا هیچوقت اخم کرده ام و هیچ عکسی از من پیدا نمی کنید که موقع اخراج کردن بازیکن عصبانی باشم. به این خاطر که دلیلی ندارد، شما هرچه ارتباط بیشتری داشته باشید و با آرامش بیشتر قضاوت کنید بیشتر موفق می شوید، من اینجوری موفق تر هستم.
برخی رفتارها به خاطر این است که برخی بازیکنان در فوتبال شیطنتی می کنند و ممکن است جایی لازم باشد داور عصبی باشد اما شما به این لزوم نرسیده اید.
نه ولی اینکه بخواهم نمایش بازی کنم که اینجا من خیلی قدرتمند هستم و بخواهم اخم کنم نه. فوتبال آقایان هم متفاوت است، حواشی و سختی آقایان بیشتر است، فوتسال خانم ها هنوز به آنجا نرسیده که اینگونه رفتار ها را داشته باشیم.
پیش داوری در خصوص بازیکن نه ولی روی برخی بازیکنان باید دقت بیشتری داشت
هفته گذشته مهدی قائدی در مصاحبه ای گفته بود قبل از دربی آقای حیدری به من و شیخ دیاباته گفته بود که خودتان را در محوطه جریمه زمین نیندازید اگر بیندازید بلا استثنا چنین چیزی ببینم نه تنها پنالتی نمی گیرم، تمارض اعلام می کنم. بالاخره این پیشنیه ای در خصوص بازیکن است که در ذهن داور وجود دارد. شما در قضاوت های تان داشته اید که حواستان به یک بازیکن جمع باشد که مثلا فلان کار را کند، اخراجش می کنید.
پیش داوری کردن در هر بازی درست نیست. شما شخصیت یک نفر را می شناسید که در یک بازی خودش را زیاد زمین می اندازد یا اینکه خیلی دوست دارد خطا بگیرد. هر بازیکنی در بازی اش استایلی دارد و قطعا داوران بازی ها را رصد می کنند. اما اینکه ما بگوییم چون این بازیکن همیشه پنالتی می گیرد و در این بازی هم پنالتی می گیرد فکر نمی کنم چنین چیزی درست باشد ولی شاید روی یک بازیکن دقت بیشتری کنیم. اگر جایی تشخیص داده ام که پنالتی بوده یک صحنه روی چنین بازیکنی پنالتی را گرفته ام ولی اینکه بعدا ببینم آن صحنه پنالتی نبوده، حضور ذهن ندارم ولی شاید پیش آمده باشد.
شما مثلا یک بازی را قضاوت می کنید ولی می دانید یک بازیکن ممکن است خطا کند یکی ممکن است هند یا تمارض کند. این اطلاعات را داشته ای که بخواهی از قبل خودت را بهتر آماده و مجهز کنی؟
وقتی که ابلاغی برای هر بازی به شما می دهند، همانجور که تیم ها داور را آنالیز می کنند، داوران هم تیم ها و بازی هایشان را نگاه می کنند. اگر در طول یک فصل باشد که می دانیم فلان دروازه بان چگونه خروج می کند یا تکل بازیکن چگونه است. در زمین بازی که می رویم پیش داوری نمی کنیم ولی روی آن موضوع بیشتر تمرکز می کنیم تا فریب یک بازیکن را نخوریم.
یعنی شما در ذهنتان بازیکنانی را دارید که مشخصه ای در عملکردشان دارند؟
بله اما دلیلی ندارد چیزی به آنها بگوییم باید دقت بیشتری کرده و پیش داوری نکنیم.
در هر شغلی اشتباه بد و بزرگ به وجود می آید. شما اشتباه بد داشته اید که برای خودتان نا بخشودنی باشد؟
یک خطای هند 4 5 سال پیش در مسابقات لیگ خودمان به خاطر دارم، دروازه بان های فوتسال دستکش دستشان نمی کنند، وقتی دروازه بان از محوطه جریمه بیرون آمد و می خواست توپ را دفع کند، با دو بازیکن مهاجم که درگیر شد دست را تشخیص ندادم که این دست دروازه بان بود یا دست بازیکن مهاجم. این صحنه پنالتی بود و بعد از آنکه متوجه شدم خیلی ناراحت شدم. جالب بود نه خودم متوجه شدم نه داور دوم و نه حتی ناظر بازی. صحنه طوری بود که نمی توان تشخیص داد حالا کسانی که فوتسال داوری می کنند بهتر می دانند، سرعت در فوتسال خیلی از فوتبال بیشتر است. در هرحال آن اشتباه خیلی برایم ناراحت کننده بود. ولی خب پیش می آید و کسی هم به زمین بازی نمی آید که اشتباه سوت بزند. این یکی از اشتباهاتی بود که باید پنالتی می گرفتم و اشتباه تصمیم گرفتم.
در مسابقات خارج از ایران هم چنین چیزی به خاطر دارید؟ موضوعی که باعث شود به خاطر یک اشتباه در یک تورنمنت نتوانید دیگر داوری کنید.
نه خداروشکر چیزی نبوده.
ولی در مجموع اشتباه داشته اید.
اشتباه همیشه هست، هرکس به زمین بازی می رود به هرحال ماهیت انسان همین است، خطا و اشتباه می کنیم اما سعی می کنیم این خطاها را به حداقل برسانیم اما خطایی که در نتیجه بازی تاثیرگذار باشد یا اینکه مانع ادامه داوری ام شود، نداشته ام.
بین داوری فوتبال آقایان و خانم ها، کدامش سخت تر است.
فکر می کنم آقایان مشکل تر باشد.
در فوتبال و فوتسال بانوان پولی نیست که شرط بندی کنند
یک موضوع را بگویم، چون شما در مسابقات فوتسال جام باشگاه های جهان برای آقایان هم قضاوت کرده اید. بعضی داوران هستند به خصوص در دسته های پایین تر فوتبال ایران. در جمع خصوصی که صحبت می کنیم، بعضی داوران می گویند خودم می دانستم که این اتفاق شرط بندی بوده، یکی پنالتی داده یا تکل زده یا از این نوع رخدادها. در فوتبال بانوان هم چنین چیزی وجود داشته است؟
نه در فوتبال بانوان نداشته ایم، نه فوتسال نه فوتبال. کلا در بخش بانوان پولی نیست که وضعیت شرط بندی و این چیزها مهیا باشد و باید خداراشکر کنیم که این حواشی در بخش بانوان نیست و امیدوارم هیچ وقت هم این حواشی وارد نشود. این موضوع باعث می شود از یک سری مشکلات در امان باشیم. البته این اتفاق پیامدهایی هم دارد، اینکه اسپانسر نباشد و فوتبالی دیده نشود و از نظر مالی هم به لیگ مان کمک نمی شود ولی خب یک سری مشکلات این چنینی نداریم.
شما همکاران داور بسیاری در شهرهای مختلف دارید. موضوع حسادت برای شما در داوری بانوان ملموس بوده است؟ آیا از آن آسیب دیده اید؟
بله قطعا. البته این به نظرم ربطی به خانم ها ندارد. شاید رقابت باعث شود حس حسادت نیز به دنبال آن اتفاق بیفتد. به همین دلیل من سعی می کنم این گونه به آن نگاه کنم اما جلوی کار و پیشرفتم را نمی گیرد. اکنون نیز حس می کنم برایم آزاردهنده نیست زیرا در کارهایی که می کردم، موفق بوده ام.
شما به مراحل بالایی رسیده اید و در سطح آسیا و جهان در مسابقات بزرگی قضاوت کرده اید. به جز اینکه حسادت نکرده اید، چه چیزهای دیگری موجب موفقیت شما شدند؟
من نزدیک به 19 سال است مشغول داوری هستم. دیدگاه فیفا نیز این گونه بوده که جنسیت در فوتبال مهم نیست. حتی در فوتبال دیده ایم که خانم ها در مسابقه آقایان قضاوت کرده اند. AFC نیز این دیدگاه را دارد که داوران ایرانی باهوش هستند. سطح فوتسال ایران نیز بالاست و آقایان و خانم ها قهرمان آسیا شدند. همین شرایط باعث شده تا به داوران ایرانی اعتماد شود. حال اگر داور از این فرصت استفاده کند، قطعا جایگاه بهتری به دست خواهد آورد.
به چیزهایی که می خواستم رسیدم
سقف آرزوهایتان در داوری کجاست؟
به چیزهایی که می خواستم، رسیده ام. شاید بزرگترین انگیزه ام این بود که دیگر بانوان ایرانی نیز مرا ببینند. آن ها با خود می گفتند آخرش قرار است چه شود؟ همین که خیلی از خانم ها دیدند آخر خوبی نیز می تواند وجود داشته باشد و جز موارد انتقادی، می توانند دیده شوند، اهمیت زیادی دارد. به هر حال داوران در زمان انتقاد و متهم شدن در روزنامه ها دیده می شوند ولی این اتفاق موجب شد خانم ها در موارد دیگر نیز دیده شوند. همین برایم اهمیت زیادی دارد. شاید اگر داوران در سنین پایین تر وارد لیست بین المللی می شدند، اتفاقات بهتری نیز رخ می داد. ما باید استعدادیابی کنیم. بچه هایی هستند که می بینم در سن 16-17 سالگی قضاوت می کنند و جسارت خوبی دارند. به هر حال شاید به خاطر این است که بچه ها تغییر کرده اند، باهوش تر شده و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده اند. پس قطعا می توانند داوران خوبی در آینده باشند.
اشکم در آمد چون به خاطر سن کمم به من بازی نمی دادند
در دوران حرفه ای تان، قضاوتی بوده که بخواهید انجام دهید ولی آن را به شما ندهند؟ قضاوتی که حتی بابت آن گریه کرده باشید.
در سنین پایین تر بله، ناراحت بودم که چرا به من اطمینان نمی شود. من 4 سال بازی کردم و در سن 16 سالگی وارد داوری شدم. بله در خیلی موارد به من اعتماد نمی شد و حتی اشکم در می آمد که چرا بابت اینکه سنم کم است، به من مسابقه نمی دهند. دوست داشتم زودتر به من اطمینان می کردند. من در سال 2014 وارد لیست بین المللی شدم و قبل از آن اصلا نبودم. این زمان برای شروع یک عرصه بین المللی دیر است. به همین دلیل گفتم اگر داوران در سنین پایین استعدادیابی شوند، خیلی بیشتر می توانند در عرصه بین المللی فعالیت کنند.
اکنون که دیگر خوشبختانه اینطور نیست و به شما اعتماد می شود. در فینال اخیر نیز بازی سختی را قضاوت کردید.
بله بازی در رفسنجان میان مس و سایپا بود. سایپا نیز آمده بود ببرد زیرا تکلیف قهرمانی مشخص می شد. قطعا بازی فینال در این سطح، سختی های خودش را دارد. بازی خوبی در کل بود ولی نبود تماشاگرها کمی آزاردهنده بود.
بهترین قضاوت تان در 3-4 سال اخیر کدام مسابقه بوده است؟
بازی بارسلونا در جام باشگاه های جهان در تایلند ، یکی از بهترین قضاوت هایم بود. هم سطح بازی بالا بود و هم اینکه در آن سطح قضاوت کردن یکی از آرزوهایم بود.
در آن بازی نیز اخم زیادی داشتید.
خوب به هر حال وقتی شما اسم بارسلونا را می شنوید، با خود می گویید حتما باید از شما حساب ببرند. فکر کنم آن مسابقه، تنها بازی ای بود که اخم کردم. گفتم شاید اگر مانند ایران در دقایق اول قضاوت کنم، دیگر از من حساب نبرند. به هر حال این گونه نبود. در اروپا چون خانم ها نیز برای آقایان قضاوت می کنند، موضوع عجیب و غریبی برای آن ها نیست. اما خوب برای من این موضوع غریبی بود و گفتم شاید از صورتم باید آن را نشان دهم.
بانوان ایرانی شانس خوبی برای قضاوت در المپیک و جام جهانی دارند
شما برای المپیک و جام جهانی نیز جزو نامزدهای اصلی قضاوت هستید؟
فوتسال که نمی دانم در المپیک باشد یا خیر اما جام جهانی نیز باید ببینیم شرایط چگونه است و اصلا به خانم ها اجازه قضاوت می دهند یا خیر. فکر می کنم خانم های ایرانی رزومه خوبی دارند و اگر قرار به انتخاب باشد، آن ها شانس خوبی برای حضور دارند.
شما مسئول برگزار کننده رقابت های لیگ فوتبال بانوان هستید. در آن جا یک پست مدیریتی دارید. خیلی ها می گویند گلاره ناظمی مشغول به انجام این کارهاست تا در آینده وارد فدراسیون و پست های مدیریتی شود. این مسئله درست است؟
واقعا این مسئله مد نظر من نیست. حدود 12-13 سال است در لیگ بانوان کار می کنم و از آن زمان که 5-6 تیم به صورت مجتمع با یکدیگر بازی می کردند، کنار تیم ها بودم. واقعا به دنبال این هستم که لیگ را به جایی برسانم. در واقع می خواهم لیگ فوتبال حرفه ای یا حداقل نیمه حرفه ای شود و بتوانیم در جام باشگاه های آسیا که بعدا برگزار می شود، حضور داشته باشیم.
البته ایرادی ندارد با توجه به تجربیاتتان، پست مدیریتی نیز بگیرید.
بله هر چیزی ممکن است ولی این را مد نظر ندارم.
پس فعلا به دنبال افتخارآفرینی در داوری هستید. مدارجی وجود دارد که در کلکسیون خود آن را کم داشته باشید؟
خدمتتان گفتم که به چیزهایی که می خواستم، رسیده ام. البته این گونه نیست که بی انگیزه باشم ولی همان گونه که در آقایان افراد خوبی انتخاب شدند، امیدوارم هم من و هم خانم فتحی بتوانیم در آن سطح قضاوت کنیم و راه را برای بقیه داوران باز کرده و تعداد سهمیه مان را در AFC افزایش دهیم.
سخت ترین و شیرینی ترین وجهه یک داور چیست؟
وقتی مسابقه ای قضاوت می کنید و پس از اتمام بازی می بینید اشتباهی نداشته اید و حق را به حق دار رسانده اید، لذت بخش ترین لحظه است. سخت ترین نیز زمانی است که از زمین بیرون می آیید و متوجه می شوید اشتباه داشته اید. خیلی ها زمان آمدن VAR می گفتند نظر شما چیست. شاید این مسئله از اقتدار داوران کم کند ولی حداقل باعث می شود آن حس اشتباه دیگر به وجود نیاید. وقتی تیمی برنده می شود، همه چی خوب است و اصلا کسی نمی گوید داور در این بازی بود یا خیر اما وقتی اشتباهی باشد، رسانه ها دیگر شما را رها نمی کنند.
موضوع VAR در فوتسال بانوان جدی است؟
بله قرار است در مسابقات جهانی این اتفاق بیفتد. البته به زمان و هزینه نیاز دارد تا در ایران این اتفاق رخ دهد ولی در مسابقات جهانی قرار است از آن استفاده شود.
داوری که تصمیم گیرنده است، در خانه چگونه کنار می آید که کسی دیگر مانند پدر و مادر تصمیم گیرنده باشند؟
برخی می گویند شما حتما در خانه نکته سنج هستید و مسائل را با دقت بررسی می کنید ولی در واقع در زندگی شخصی این گونه نیست. شاید آن دقت باشد زیرا شما چیزی را که مرتبا تمرین می کنید، جزو اخلاقتان می شود ولی اینکه مثلا فکر کنید در زمین حرف آخر را می زنم و در خانه نیز باید این گونه باشد، نه به این شکل نیست.
شما چپ دست هستید یا راست دست؟
راست دست.
شما برگزار کننده لیگ هستید و جزو افتخارات فوتبال بانوان هستید. خیلی تلاش کردید تا لیگ در فصل اخیر به آن شکل برگزار شود. به نظرتان بزرگترین ضعف فوتبال بانوان چیست؟
به نظرم اولین مشکل، پول است. اگر لیگ تبلیغات و اسپانسرینگ نداشته باشد، قطعا دچار مشکل می شود. ما برای هر چیزی حتی برای آموزش به پول نیاز داریم. مربیان باید تحت آموزش های سطح بالا و به روز قرار گیرند. اگر اسپانسر مناسبی پیدا شود، بازیکن، مربی، امکانات و استادیوم ها بهتر می شوند و قطعا سطح لیگ بالاتر می رود. البته ما در دو سال اخیر تلاشمان بر این بوده که در زمینی که استاندارد نداشته باشد، قضاوت نکنیم. تمام زمین ها در لیگ برتر و لیگ یک آقایان است ولی برخی استان ها مشکلات زیادی دارند و هزینه کردن نیاز است. به هر حال در مقایسه فوتبال و فوتسال، مهیا کردن یک سالن خیلی آسانتر از زمین فوتبال است. از نظر بازیکن و استعداد مشکلی نداریم ولی باید دیده شوند.
اگر به عقب برگردید، باز هم داوری را انتخاب می کنید؟
بله قطعا.
یعنی دوست نداشتید فوتبال را ادامه دهید؟
فکر می کنم اگر ادامه می دادم، فوتبالیست خوبی می شدم زیرا استعدادش را داشتم. الان شاید فوتبالیست بودن بهتر است زیرا پول خوبی می گیرند.
اصلا در فوتبال بانوان پولی وجود دارد؟ یا اینکه پول است و ما را می بینند، می گویند خبری نیست.
نسبت به آقایان بخواهیم قیاس کنیم که اصلا قابل مقایسه نیست. شاید پولی که داور در طول یک فصل می گیرد، به اندازه دو بازی یک بازیکن فوتبال در لیگ بانوان خودمان باشد. در کل من هم فوتسال و هم فوتبال را دوست داشتم ولی از انتخابی که کردم، اصلا پشیمان نیستم.
خاطره ای جذاب و شیرین در قضاوت هایتان داشته اید؟ چه از نظر قضاوت، چه اتفاق و یا ارتباط با بازیکن حریف.
در مسابقات المپیک جوانان در آرژانتین، قضاوت یک خانم باحجاب برایشان کمی عجیب بود. در مسابقات آسیایی این گونه نیست زیرا برایشان شناخته شده است ولی در آن جا کمی عجیب و غریب به شما نگاه می کنند. وقتی با من مصاحبه می کردند، می گفتند فکر می کردیم خانم های ایرانی در خانه هستند زیرا شوهرشان اجازه نمی دهد بیرون بیایند. این به خاطر چیزهای منفی ای است که می گویند. خیلی جاها می خواهند این منافات را به حجاب نشان دهند و این چیزها را می گویند. واقعا فکر می کردند چگونه بدون اجازه خانواده تا اینجا آمده ام. باورشان نمی شد من و داوران مثل من قضاوت می کنیم و اصلا لیگ فوتسال داریم. در آن جا متوجه شدم رسانه چقدر می تواند بد تبلیغ کند و این قدر منفی در خصوص بانوان باحجاب و ایران و ... صحبت کند. چند سال پیش تیم ما را به دلیل حجاب در مسابقات آسیایی بازگرداندند. اکنون دیگر این مسئله حل شده و کسی به حجاب شما نگاه نمی کند. مثلا این گونه نیست بگویند شما حجاب دارید و بهتر است داوری نکنید. شاید قبلا این گونه بود که کسی که حجاب نداشته باشد، بهتر است قضاوت کند و برایشان نوعی تبلیغ نیز بود اما اکنون فقط به کار شما نگاه می کنند.
فکر می کنم در رده بندی دنیا، شما ششمین داور فوتسال دنیا هستید.
بله. در 2019، ششم و در 2018 چهارم بودم.
داوری در فوتسال دنیا وجود دارد که رقیب شما باشد؟ اصلا چنین چیزی وجود دارد؟
بله این مسئله وجود دارد. در سالی که چهارم شدم، داور روس که داور بسیار خوبی است، سوم شد. ما در المپیک و جام باشگاه ها با یکدیگر بودیم. هم ایشان و هم کیارا، داور ایتالیایی رقبای سرسختی هستند. آن ها برای آقایان نیز قضاوت می کنند و امکانات بیشتری نیز دارند و به همین دلیل رقابت با آن ها سخت تر نیز است.
ممنون از اینکه امروز در مقابل دوربین طرفداری حضور یافتید. اگر صحبت پایانی مانده، بفرمایید.
از رسانه طرفداری ممنونم. امیدوارم طرفداری مانند همیشه به صورت اختصاصی از داوران، خانم ها و فوتبالی ها بیشتر حمایت کند. از دعوت شما نیز متشکرم.
