سلام خدمت دوستان
تازه ابله داستایوفسکی رو تموم کردم و گفتم نظر خودم رو به اشتراک بزارم و از نظر بقیه دوستان هم استفاده کنم
جدا از بلندی داستان اولین کتابی بود که اینقدر طول کشید تمومش کنم
داستان بلند با شخصیت های زیاد و عجیب و غریب
نظر خودم اینه اصلا از داستان لذت نبردم و خیلی بیشتر انتظار داشتم از کتابی که این همه تعریف می‌کردن ازش
شاید تاثیر فرهنگ متفاوت روسیه و کشور خودمون هست
داستان در اکثر مواقع ریتم کند داره و قشنگ کسل کننده هست حرف هایی زده میشه و اشاراتی میشه که شاید اصلا اضافه هست یا اصلا دلیلی ندارد گفته بشه و خیلی هاش اگر حذف هم بشه هیچ تاثیری تو روند داستان نداره
در عین حال یهو داستان ریتم داستان تند میشه و چنان اوج میگیره که برگای آدم می‌ریزه و فوق العاده جذاب میشه اما ادامه دار نیست و باز ریتمش کند میشه
در کل هم میتونه جذب کنه هم قشنگ حوصلت رو سر ببره
و اینکه تو داستان به کسی گفته میشه ابله (پرنس مویشکین) که دقیقا معنای واقعی ساده دلی و روراستی هست
تو جامعه ما هم همینه و فکر کنم همه جای جهان
همیشه حرف راست زدن همیشه خوب بودن خوب نیست
قشنگ داستان این رو داره میفهمونه اگه صاف باشی یعنی احمقی از نظر مردم
شاید ازت تعریف کنن اما از نظرشون تو آدم احمقی هستی
ببخشید که سرتون رو درد آوردم
