یکشنبه شب تیم های یوونتوس و میلان در دیداری حساس در تورین مقابل هم قرار می گیرند. این بازی، جدال صدرنشین لیگ با ابرقدرتی است که قدرتش رو به افول گذاشته است. در حال حاضر، میلان و یوونتوس در شرایطی کاملا متفاوت مقابل هم قرار می گیرند. شروع یوونتوس، بسیار بد و برای هواداران این تیم ترسناک بوده است. شکست مقابل ناپولی باعث شد تیم ماسیمیلیانو الگری از سه بازی سری آ فقط یک امتیاز بگیرد و آن ها اکنون در رده شانزدهم جدول هستند. به غیر از فصل 16-2015، یوونتوس در 52 سال اخیر هیچ گاه چنین آماری ثبت نکرده بود.
با این حال همیشه اوضاع می تواند بدتر هم شود و در فوتبال بخششی وجود ندارد. ناکامی یوونتوس در شکست دادن میلان به این معنا خواهد بود که آن ها از چهار بازی اول خود، هیچ بردی نداشته اند و این چهارمین باری در تاریخ یوونتوس خواهد بود که این اتفاق رخ می دهد. آخرین بار در فصل 62-1961 این اتفاق برای سیاه و سفیدهای تورین افتاده بود، دقیقا همان سالی که بشریت موفق شد یک انسان را به فضا بفرستد. صحبت از فضا شد؛ میلان سه بازی اولش در لیگ را برده و با ایجاد فاصله هشت امتیازی با یوونتوس، با اعتماد به نفس سرشاری به تورین سفر می کند. میلان با یک نمایش جسورانه در خانه لیورپول، به توانایی هایش باور بیشتری پیدا کرده و آن ها را می توان در جمع بهترین ها به شمار آورد. سایت های شرط بندی، همچنان یوونتوس را پس از اینتر به عنوان دومین شانس فتح اسکودتو در فصل جاری می دانند اما شکست مقابل میلان، می تواند فاصله یووه با صدر جدول را به یازده امتیاز برساند. گرچه الگری در فصل 16-2015 توانسته بود فاصله یازده امتیازی با صدر جدول را جبران کند اما الان اگر این اتفاق بیفتد، کار آسانی برای جبران نخواهد داشت. در پنج مورد، جدال تاریخی یوونتوس و میلان را از نظر دیتا و آمار بررسی می کنیم.
شزنی متزلزل، زیر آتش انتقادات
خیلی آسان است که بگوییم بخش عمده ای از آشفتگی اول فصل یوونتوس در پی اشتباهات فردی رقم خورده است. تا این جای فصل، یوونتوس دو اشتباه مسلم منجر به گل حریف داشته که این بالاترین آمار در کل لیگ است. با این حال وویچک شزنی، دروازه بان یوونتوس در همین سه هفته سه اشتباه بزرگ مرتکب شد که دو اشتباه وحشتناک او مقابل اودینزه باعث شد پیروزی 2-0 یووه از دست برود. همچنین در بازی با ناپولی، شزنی شوت اینسینیه را به داخل دفع کرد تا پولیتانو دروازه یووه را باز کند. بدون اشتباهات شزنی، یوونتوس ممکن بود اودینزه را در هفته اول شکست دهد و از ناپولی هم یک امتیاز بگیرد که کسب حداقل 4 امتیاز از سه بازی موجب می شد وضعیت یووه این چنین بد نباشد. فرم شزنی، نگرانی بزرگی برای یوونتوس و هوادارانش است، به خصوص که این باشگاه برای جذب جانلوییجی دوناروما تلاش چندانی نکرد و همچنین جانلوییجی بوفون را هم از دست داد.
دروازه بان تیم ملی لهستان، میزان سیو 66.7 درصدی داشته است که این رقم پایین ترین درصد سیو او در طول دورانش در سری آ بوده است. براساس آمار xGOT (امید گل در چارچوب)، شزنی از نظر مهار xG های در چارچوب خود آماری مشابه میانگین لیگ دارد که بدون اشتباهات عجیب او، آمارش قابل قبول می شد اما حالا عملکردش متزلزل شده است. آمار کنونی شزنی نسبت به فصل 19-2018، افت قابل توجهی داشته است. فصل 19-2018 که اولین فصل حضور شزنی در یوونتوس بود، او توانست از ورود 5.3 xGOT به دروازه اش جلوگیری کند که از این حیث در رده چهارم دروازه بانان شاغل در ایتالیا قرار گرفت. در فصل 20-2019 که او بهترین دروازه بان سال سری آ لقب گرفت، مانع ورود 4.3 گل از شوت های دریافتی به چارچوب دروازه اش شد. عملکرد او در این فصل نسبت به فصل گذشته افت داشت اما همین آمار کافی بود تا شزنی از این حیث در ایتالیا برترین باشد.
افت قابل توجه شزنی از فصل گذشته آغاز شد؛ جایی که این سنگربان لهستانی 1.6 گل بیشتر از میانگین دفع امید گل های در چارچوب میان دروازه بانان سری آ دریافت کرد که این آمار واقعا خوب نیست. در واقع شزنی باید نسبت به میانگین، 1.6 گل کم تر می خورد.
به نظر می رسد وویچک شزنی به همان روزهای ضعیفش در آرسنال برگشته که اشتباهات فردی او، بازی تیم خودی را خراب می کند و منجر به از دست رفتن امتیاز می شود. میلان می داند که شزنی هم اکنون تحت فشار است و پس از بازی یووه و ناپولی، بازیکنان میلان می دانند که در صورت دفع شوت های شزنی، می توانند از ریباندها به خوبی استفاده کنند.
یوونتوس امیدوار به جادوی کیه زا
هواداران یوونتوس امیدوارند تصمیم به کنار گذاشتن فدریکو کیه زا در بازی سه شنبه شب مقابل مالمو به دلیل ناراحتی همسترینگ، فقط جهت احتیاط گرفته شده باشد. اگرچه نمایش کیه زا در فصل جاری فقط به نیم ساعت بازی مقابل اودینزه و 66 دقیقه بازی مقابل امپولی محدود می شود اما به جرات می توان گفت کیه زا، خطرناک ترین بازیکن تیم الگری است. با نگاه کردن به جدول برترین ها در پارامتر ارزش مالکیت / PV (میزان خطرسازی و ساختن شانس گلزنی با داشتن مالکیت توپ توپ طی ده ثانیه)، می توانیم متوجه ارزش فدریکو کیه زا شویم. با وجود دقایق کم بازی این قهرمان یورو تا این جای فصل سری آ، او بالاترین آمار ارزش مالکیت را در میان تمام بازیکنان سری آ به ثبت رسانده است. در واقع پارامتر ارزش مالکیت، به حرکات انفرادی و مشارکت مثبت یا منفی بازیکنان حین مالکیت توپ در ده ثانیه بستگی دارد و این ارزش براساس ارسال پاس رو به جلو یا به پیش بردن توپ به نزدیکی دروازه بالاتر می رود. اگر هم بازیکن توپ را از دست دهد یا پاس کم ارزش دهد، این ارزش پایین تر می آید.
بر این اساس، کیه زا وقتی صاحب توپ باشد، بازیکن خطرناکی است و مهم ترین ویژگی او، دریبل های رو به جلوی عالی اوست که سرعت و تعادلش را برای به پیش بردن توپ، به خوبی حفظ می کند. به طور میانگین، یک بازیکن صاحب توپ می تواند آن را حدود پنج متر جلو ببرد اما کیه زا به صورت میانگین، توپ را 14 متر به پیش می برد. از این حیث در لیگ، فقط دنزل دومفرایز با میانگین 16.6 متر، آمار بهتری از کیه زا در سری آ دارد. با کنترل توپ و دریبلینگ استثنایی کیه زا، او می تواند برای خودش و سایر هم تیمی ها، فرصت شوت زنی خلق کند. در یورو 2020 شاهد این مسئله بودیم و او پس از صاحب توپ شدن، نه شوت به دروازه و سه موقعیت سازی داشت. حرکات کیه زا، منجر به 12 شوت برای ایتالیا شد که این عملکرد فردی در کل یورو، بیشترین میزان ممکن بود.
این ویژگی های کیه زا را دقیقا در بازی یوونتوس و امپولی دیدیم. در طول یک انتقال، کیه زا از فضای ایجاد شده میان خطوط به خوبی استفاده برد و حرکتش را شروع کرد.
در میانه میدان، کیه زا صاحب توپ شد، چرخید و در خط دفاعی امپولی، دریبل زدن را شروع کرد. او دو مدافع را از پیش رو برداشت و شوت زد که شوت او با بدشانسی به بیرون رفت.
این حرکت انفجاری کیه زا در بازی با امپولی، امضای کار اوست؛ دویدن با سرعت همراه با توپ، دریبل زدن حریفان و در نهایت ساخت موقعیت و شوت زنی. یوونتوس وقتی توپ را به کیه زا یا دیبالا برساند، می تواند امیدوار باشد آن ها از هیچ، یک موقعیت بسازند. عکس های بالا نشان می دهد که وقتی کیه زا رو به جلو حرکت می کرد، بازهم برتری عددی با امپولی بود و مهاجمی، کیه زا را حمایت نمی کرد. یوونتوس امیدوار است کیه زا بتواند مقابل میلان بازی کند چون آن ها به توانایی هایش برای شکستن دفاع میلان نیاز دارند.
شکستن دفاع میلان خیلی سخت است
میلان به لطف خط دفاعی قدرتمندش در فصل گذشته عملکرد بسیار خوبی داشت و در این فصل هم خط دفاعی روسونری، بی نقص ظاهر شده است. در واقع آن ها از ماه می طی هشت بازی اخیرشان در لیگ، هفت کلین شیت به ثبت رسانده اند که این بیشترین میزان در میان تمام تیم های پنج لیگ معتبر اروپایی است.
میلان که فصل 22-2021 را قدرتمند شروع کرده، تا این جای فصل سری آ فقط یک گل خورده است. فیکایو توموری و سیمون کیائر زوج قدرتمندی تشکیل داده اند و آمارشان هم بسیار خوب است. در میان تیم های سری آ، میلان فقط 2.33 xG به حریفان داده که این دومین آمار برتر در لیگ است. همچنین در این سه بازی 31 شوت به سوی دروازه میلان زده شده که 10 تای آن درچارچوب بوده است (شوت به دروازه پنجمین در لیگ و شوت به چارچوب، چهارمین مشترک در لیگ). مایک مینیان که فصل فوق العاده ای را در لیل سپری کرد و مانع ورود 8 گل به دروازه اش شد، در میلان هم خوب کار می کند. چون شوت های زیادی به سمت دروازه میلان نیامده، نمی توان الان مینیان را با پارامتر دفع Goals Prevented / GP (تعداد گل هایی که انتظار می رفت یک دروازه بان بخورد اما آن ها را مهار کرده) قضاوت کرد. میانگین GP مینیان 1.75 است که این سومین آمار برتر در لیگ به حساب می آید. به عبارت بهتر، انتظار می رفت مینیان 1.75 گل بیشتر بخورد که آن ها را مهار کرده است. به استحکام خط دفاعی میلان، باید مشکل یوونتوس در موقعیت سازی را هم اشاره کرد (یوونتوس در سه بازی فقط 4.2 xG خلق کرده که از این حیث در رده یازدهم سری آست) و این یعنی یووه برای شکستن خط دفاعی میلان کار مشکلی دارد.
خطر میلان از سمت چپ زمین
نکته کلیدی بازی تهاجمی میلان، زوج خطرناک تئو هرناندز و رافائل لیائو از سمت چپ زمین است. زمینه و طرح های حرکتی میلان در زمین نشان می دهد خطرناک ترین حرکات میلان در حمله از سمت چپ انجام می شود. برای بررسی خطرسازی میلان از این نقطه، دوباره نگاهی به پارامتر ارزش مالکیت می اندازیم. می توانیم ببینیم اکثر حرکات میلان برای نزدیک شدن به دروازه حریف از سمت چپ و حرکات هرناندز و لیائو انجام می شود.
از سمت چپ زمین که هرناندز و لیائو در گوشه ها حرکت می کنند، می توان دریافت هردوی آن ها تمایل دارند از بازیکن مقابل خود عبور کنند. لیائو تاکنون 11 رویارویی تک به تک با مدافع حریف داشته که رده چهارم لیگ را در میان وینگر ها دارد و هرناندز 9 رویارویی تک به تک با مدافع حریف داشته که دومین مدافع برتر لیگ در این زمینه است. البته خوب است که بازیکن حریف را از پیش رو برداشت اما تصمیمی که بعد از آن باید گرفت، مهم است. در واقع محصول نهایی، مهم تر از فرایند انجام کار است.
برای این که بهتر متوجه شویم، ارزش xA یا همان پاس های منجر به امیدگل را بررسی می کنیم که می توانیم ببینیم لیائو و هرناندز پس از دریبل زدن بازیکن حریف در مصاف تک به تک، xA خوبی هم ساخته اند. میزان xA ساخته شده توسط لیائو و هرناندز به ترتیب 0.18 و 0.17 بوده است. ساخت این میزان xA نه تنها در میلان بهترین است، بلکه در سری آ آن ها به ترتیب ششم و هفتم هستند. این یعنی لیائو و هرناندز نه تنها در دریبل زدن بازیکن پیش رو توانا هستند، بلکه می توانند موقعیت خوبی هم برای هم تیمی بسازند. البته در مورد هرناندز، می توان تمجید بیشتری کرد؛ او یک فول بک کاملا تهاجمی و رو به جلو است که در زمره بهترین بازیکنان دنیا با این ویژگی شمرده می شود. مدافع فرانسوی فصل گذشته 47 شوت به ثبت رساند که این نشان از میل تهاجمی بالای او دارد. در عکس زیر، نقشه حرکات رو به جلوی هرناندز پس از دریافت پاس را می بینیم که متوجه می شویم او چه علاقه ای برای حرکت به سوی دروازه حریف دارد.
فرارهای اورلپ هرناندز برای بازیکن جلویی اش که لیائو باشد هم موقعیت فراهم می کند، حتی بدون این که وینگر پرتغالی صاحب توپ شود. مصداق این جمله را می توان روی گل لیائو به لاتزیو دید. رافائل لیائو در میانه زمین توپ را گرفت تا حمله میلان را شروع کند. هرناندز که توپ را نداشت، اورلپ انجام داد و می توانید ببینید لوکاس لیوا، به فول بک کناری اش، آدام ماروشیچ سیگنال می فرستد که فرار هرناندز را کنترل کند.
لیائو از فرار هرناندز به عنوان طعمه استفاده می کند و به داخل می زند. در ادامه، مطابق انتظار لیائوی 22 ساله از لوکاس لیوای 34 ساله عبور می کند. این جا فضایی را که اورلپ هرناندز برای به داخل زدن لیائو ساخت را ببینید:
لیائو تا پیش از حرکت یک-دوی زیبا با آنته ربیچ و شوت زنی به سوی دروازه، حرکت با توپش را ادامه می دهد. گل اول میلان به لیورپول هم تقریبا با طرح مشابهی به ثمر رسید. از این رو انتظار داریم میلان در بازی با یوونتوس بیشتر از سمت چپ حمله کند. به همین علت انتظار داریم یوونتوس از دنیلو که نسبت به خوان کوادرادو فول بک تدافعی تری است، در سمت راست خط دفاعی اش استفاده کند.
سقوط معنادار میزان پرسینگ یوونتوسِ الگری
یکی از آمارهای یوونتوس در این فصل که نسبت به فصل گذشته سقوط قابل توجهی داشته است، میزان پرسینگ است. در واقع پرسینگ یوونتوس در این فصل به قدری کم بوده که با دو فصل گذشته قابل قیاس نیست. در دو فصل گذشته، یوونتوس در زمینه PPDA یا تعداد پاس بر اساس عملکرد دفاعی، سومین تیم برتر ایتالیا بود اما در این فصل PPDA یووه بسیار بالا رفته است. حالا میانگین PPDA یوونتوس 15.6 است که این سومین عدد بالا در لیگ است (هرچه PPDA بالاتر باشد، یعنی تمایل به پرس و بازپس گیری توپ کم تر است). به عبارت دیگر یوونتوس به حریف اجازه داده تا قبل از یک عملکرد دفاعی مثل تکل یا خطا، 15.6 پاس ارسال کند که رقم بسیار بالایی است!
درست است که یوونتوس در یورو 2020 ملی پوشان زیادی داشت و برخی از بازیکنان این تیم خسته هستند اما آمار بازپس گیری تیم الگری بسیار نگران کننده است و یوونتوس در حال حاضر در دفاع بسیار منفعل عمل می کند. این حقیقت جایی پررنگ تر می شود که یوونتوس به حریفانش اجازه داده در 33 برهه، حریفانش حین مالکیت توپ بیش از 10 پاس ارسال کرده اند که در این زمینه، یوونتوس ششمین تیم منفعل سری آست. این آمارها برای تیمی که می خواهد به جنگ کسب اسکودتو برگردد، راضی کننده نیست. با وجود برد آسان در مالمو، رویارویی با میلان آزمون بسیار سخت تری است. دوران شکست ناپذیری یوونتوس تمام شده و میلان می خواهد فاصله اش با بیانکونری را یازده امتیازی کند.
ترجمه از وب سایت TheAnalyst.com
نمودار و داده ها از StatsPerform