اتحادیه L.F.C.U با افتخار تقدیم می کند.
دو تیم میلان و لیورپول چهارشنبه شب به دیدار هم رفتند و در یک بازی جذاب لیورپول توانست با نتیجه 3 - 2 میلان را در انفیلد شکست بدهد. این بازی به خاطر جذابیت ها و اتفاقات هیجان انگیزش، مانند تمام بازی های این دو غول اروپایی، تا مدت ها در ذهن بینندگان فوتبال خواهد ماند. این فوتبال همه چیز داشت. یک گل زود هنگام، پنالتی و عملکر بی نظیر دروازه بان، کامبک برق آسا میلان و بازگشت مجدد لیورپول. 90 دقیقه جذابیت خالص!
روسونری بعد از هفت سال به لیگ قهرمانان بازگشت. شیاطین با پیولی در مسیر درستی قرار گرفته اند. آنها در حالی به جدال لیورپول آمده بودند که در هر سه بازی خود در سری آ پیروز شده و با 7 گل زده و یک گل خورده آمار خوبی از خود به جای گذاشته بودند. پیولی برای این بازی، زلاتان ابراهیموویچ، راده کرونیچ و تیمو باکایوکو را در اختیار نداشت. ترکیب میلان در مقابل لیورپول به نسبت ترکیب بازی قبلی این تیم، یعنی بازی در برابر لاتزیو، با تغییرات قابل توجهی همراه بود. پیولی کیائر را به رومانیولی ترجیح داد، بن ناصر به جای ساندرو تونالی از ابتدا در ترکیب قرار گرفته بود، الساندرو فلورنزی هم نیمکت نشین بود که سالماکرز جای او را پر کرده بود. اما پیولی در این مورد نگرانی نشان نداد و در کنفرانس خبری قبل از بازی اظهار کرد که جانشینان آماده ای داریم.
لیورپول هم در فرم ایده آلی به سر می برد. مردان کلوپ در 4 بازی لیگ 10 امتیاز کسب کردند و با عملکردی بی نقص در دفاع و حمله طرفداران را به فصل پیش رو امیداور کردند. ترکیب لیورپول در مقایسه با ترکیب این تیم برابر با لیدز با تغییرات چشمگیر تری رو به رو بود. در کمال تعجب ویرجیل فندایک نیمکت نشین بود و ما شاهد زوج دفاعی جو گومز و جوئل ماتیپ در خط دفاع لیورپول بودیم. بعد از مصدومیت بازیکن جوان لیورپول، هاروی الیوت، هندرسون جای او را در هافبک پر کرد و نبی کیتا جایگزین تیاگو آلکانترا شد. بعد از عملکرد ضعیف و نا امید کننده سادیو مانه در برابر لیدز، دیووک اوریگی در خط حمله تیم حاضر شد.
بازی با حملات پی در پی لیورپول آغاز شد. قرمز های مرسی ساید بیشتر از سمت ترنت الکساندر آرنولد حمله می کردند و در نهایت هم روی حرکت خوب آرنولد لیورپول به گل رسید. نقش آرنولد در این فصل بیش از پیش تهاجمی شده است. فشار های بی امان لیورپول ادامه داشت و قرمز ها صاحب یک پنالتی شدند. اما مینیان با یک واکنش عالی هم پنالتی و هم توپ برگشتی را سیو کرد. او در این بازی نشان داد، چیزی از دوناروما کم ندارد. در طول بازی مینیان در بسیاری از موقعیت ها به خوبی عمل کرد. این لحظه از بازی بسیار مهم بود، چون شجاعت و انگیزه زیادی به میلان داد. بعد از این پنالتی به مرور عملکرد میلان بهتر و بهتر میشد و در 15 دقیقه نهایی نیمه اول، میلان دیگر آن تیم منفعل ابتدا بازی نبود.
تیم های ایتالیایی نشان داده اند که هیچ تیمی مثل آنها فرصت طلب نیست. آنها به خوبی قدر موقعیت ها را میدانند. میلان طی دو دقیقه نتیجه بازی را کاملا تغییر داد و به دراماتیک ترین و بهترین شکل ممکن به نیمه اول پایان داد. همانقدر که آرنولد در حمله پیشرفت کرده است، همانقدر در امور دفاعی افت کرده است. او در صحنه گل اول نقش یک تماشاچی داشت و پشت سر آنته ربیچ که در فضای خوبی قرار گرفته بود، فارغ از هیاهوی دنیا قدم می زد. در صحنه گل دوم که لیورپول با ضدحمله برق آسا میلان مواجه شد، او حتی به خود زحمت عقب آمدن هم نداد. طی بازی گذشته دیدیم که چندین بار محمد صلاح در نقش فولبک حاضر شد تا جای خالی او را پر کند.
لیورپول برای بازگشت قطعا به یک گل زود هنگام نیاز داشت. در دقیقه 48 بازی، لیورپول طی یک حرکت تیمی زیبا و با پاس بی نقص دیووک اوریگی بازی را مساوی کرد. اوریگی در این بازی بیش از حد انتظار خوب بود ولی در دقیقه 63 به علت مصدومیت جای خود را به مانه داد. در این زمان همان بازی را مشاهده می کنیم که لیورپول در 20 دقیقه ابتدایی نیمه اول به نمایش گذاشت. در نهایت فشار بی امان قرمزها ثمره داد و جوردن هندرسون دومین کامبک بازی را تکمیل کرد.
نگاهی به تعویض های استفانو پیولی نشان می دهد که او حتی به مساوی در انفیلد هم راضی نبود. او ژیرو را به داخل زمین فرستاد و ساندرو تونالی را جایگزین بن ناصر کرد. پیولی با بازی دادن به تونالی بار خلاقیت تیمش را بالا برد. ژیرو هم میتوانست روی هوا برای لیورپول دردسر ساز باشد. اما کلوپ قصد نداشت دوباره به میلان فرصت گلزنی بدهد و تاکتیک های خودش برای حفظ نتیجه را اعمال کرد. تاکتیک های کلوپ جواب داد و میلان با وجود تلاش های زیادش، موقعیت خوبی نداشت. در کل هر دو مربی از عملکرد تیمشان راضی بودند. میلان با تیم جوانش لیورپول را به دردسر انداخت و بازی که لیورپول به نمایش گذاشت به شخصه مرا به یاد لیورپول 2019 انداخت.
در ادامه تحلیل دو تن از از اعضای اصلی L.F.C.U را می خوانیم. سید ایتالیانو برایمان نوشت :
مهمترین چیزی که قبل از شروع بازی به ذهنم رسید تفاوت های لیورپول با چند بازی گذشته به واسطه عدم حضور الیوت بود. لیورپولِ فصل جدید، تیمی هست که به نسبت چند فصل قبل خودش سریع تر و ریسکی تر و با تنوعات بیشتر در حمله بازی می‌کند و حضور الیوت باعث میشد که ما آرنولد رو بیشتر در میانه ی میدان ببینیم . نگرانی هایی وجود داشت که لیورپول دوباره به همان فوتبال اشباع شده خودش برگردد، که این گونه نبود و تمامی المان های بالا به جز حضور آرنولد در مرکز، در این بازی مشهود بود و حتی وظیفه ی آرنولد هم با فصول قبل متفاوت بود و ما شاهد اقدامات بیشتری از او در نفوذ بین مدافعان بودیم (رجوع به گل اول) مشکلی که لیورپول در این بازی داشت دفع ضد حملات بود. (البته میلان در این زمینه از بهترین تیم های اروپاست) راهکاری که کلوپ برای حفظ نتیجه در نیمه دوم استفاده کرد شلوغ کردن میانه ی میدان با آوردن جونز، چمبرلین ، میلنر و تیاگو بود (لیورپول در دقایق پایانی با ۱ مهاجم بازی کرد!) در واقع با شلوغ کردن زمین جلوی ضد حملات میلان رو گرفت که شاید در طول فصل مقابل تیم هایی مثل نیوکاسل به شکل تعدیلانه تری اجرا بشود
SEPEHR🌟 LIVERPOOL این گونه بازی را تحلیل کرد :
بازی را تهاجمی شروع کردیم و با پرسینگ زیاد میلان را عقب نگه داشتیم. چیزی که مشخص بود علاوه بر اینکه سمت راست لیورپول بسیار فعال بود، سمت چپ هم با وجود ژوتا و رابرتسون فعال شده بود. کلوپ سعی می کرد زمان دفاع حداقل سه مدافع داشته باشیم و در زمان حمله سیستم تیم به 235 تغییر حالت میداد. که این در حمله خیلی به کار آمد اما توی دفاع از آن لطمه خوردیم. نبود فندایک همه رو غافل گیر کرد اما گومز و ماتیپ هم بد نبودند هر چند که گومز روی هر دو گل مقصر بود. آلیسون توی دفع توپ های زاویه دار مشکل داره و این بار هم به همین شکل گل خورد. توی خط هافبک بی نقص بودیم به جز 5 دقیقه آخر نیمه اول. دقیقا زمانی که فضا رو به میلان دادیم و اونا فابینیو رو از جریان بازی کنار گذاشتند. پیولی میخواست کاری رو انجام بدهد که قبلاً سیمئونه انجام داده بود. انتقال سریع توپ از دفاع به حمله آن هم زمانی که فابینیو و هندرسون نیستند. باید گفت که پیولی در این کار موفق بود. کلوپ با بازی دادن به اوریگی به مانه تلنگر زد و به نظرم کار درستی بود. اوریگی شب خوبی رو داشت و از مانه بهتر عمل کرد. نکته مثبت دیگه ای که وجود داشت این بود که هندرسون توانست با شوت پشت محوطه گلزنی کند. در زمان درست و مکان درست. بعد از آمدن تیاگو و جونز دیدیم که سمت چپ تیم خیلی بیشتر از قبل فعال شد. و باعث شد چند موقعیت خوب خلق کنیم. در کل به نظرم میلان تا دقیقه 40 فاجعه بود. بعدش تا دقیقه 50 خوب بودند و از دقیقه 60 به بعد دوباره بد بازی کردند. تیم ما هم به جز دقیقه 40 تا 50 بقیه دقایق عالی بود.
چند نکته منفی:
1.به شدت خلا یک بازیکن تمام کننده حس می شد.
2.بازی لیورپول بیش از حد به صلاح وابسته بود.
3.ماتیپ و گومز نمی توانند زوج خوبی باشند.
4.در بخش دفاعی ترنت آسیب پذیر نشون داد.
/img-hapi.canalplus.pro:80/ServiceImage/ImageID/101875266)
