Daniel Maldiniعزیزان یچیزی درباره فوتبال ایتالیا اینه که هرچقدرم ک بعنوان تیم فوتبال باتاکتیک بازی میکنه و مربیای بزرگی تو فوتبال از قدیم تاحالا با تاکتیک ایتالیا افتخار کسب کردن ،هرچقدرم مربیا و بازیکنای ایتالیایی رو محکم و تاکتیکی و بابرنامه و تعصب و جنگنده وبا انگیزه بالا میشناسیم ،ولی بنظرم هم تو مربیای بزرگ ایتالیا وهم تو بازیکنای بزرگمون یه ترسی نهفته است،مثالش هم تو بازیای بزرگ چه ملی و چ باشگاهی زیاده ،کلا فوتبال ایتالیا یا خیلی خوبه یا حتی تو خوب بودنش هم بدموقع بگامیره ،بعظی بازیهایی دیدیم ک ایتالیا اینقدر خوب بازی میکنه ک‌اگه‌تایهفته بخای بهشون گل بزنی نمیتونی هیچ طریقی گل نمیخورن ،ولی متاسفانه از بازیای بزرگی ک یادمه مثلا ایتالیا فرانسه فینال یورو بعد تو جام جهانی ۲۰۰۲ ۲۰۱۰ و فینال ۲۰۱۲ ک با خفت و خواری مقابل اسپانیا بگارفتیم ،بابهترین مربیامون،من خودم میلانیم و عاشق کارلتو ولی مثلا میلان لاکرونیا یا فینال استانبول بخاطر ترس کارلتو و انگیزه پایین بازیکنا بازی رو وادادیم،متاسفانه مربیای ایتالیایی هرچقدرم کاریزما دارن و بمب انگیزه ان فقط موقعیه که جلو هستن یا جو بازی دستشون ،بمحض اینکه عقب بیوفتن یا یکم فشار تیم حرف بیشتر بشه برنامه ای برا کامبک ندارن یا نمیتونن بازی رو کنترل کنن این بنظرم نقطه ضعف بزرگ فوتبال و مربیای ایتالیاییه ،،،نظر شخصی خودم گفتم میخام بدونم نظر سایر دوستان هم همین یانه؟
