«لباست را بپوش» (ایتالیایی: Vesti la giubba) که با نامِ «در لباس دلقک» (انگلیسی: On With the Motley) هم شناخته می‌شود، یک آریای تنور مشهور از اپرای پالیاچی اثر روجرو لئونکاوالو است که نخستین بار در سال ۱۸۹۲ میلادی اجرا شد. این آریا در پایان پردهٔ اول اپرا اجرا می‌شود، جایی که «کانیو»، پی به خیانت همسرش می‌برد، اما مجبور است آماده شده و در نقشِ «پالیاچو»ی دلقک به روی صحنه برود، چرا که نمایش، علی‌رغم تمامی مشکلات و سختی‌ها، باید ادامه یابد.
Recitar! Mentre preso dal delirio,
non so più quel che dico,
e quel che faccio!
Eppur è d'uopo, sforzati!
Bah! Sei tu forse un uom?
Tu se' Pagliaccio!
Vesti la giubba e la faccia infarina.
La gente paga, e rider vuole qua.
E se Arlecchin t'invola Colombina,
ridi, Pagliaccio, e ognun applaudirà!
Tramuta in lazzi lo spasmo ed il pianto
in una smorfia il singhiozzo e 'l dolor, Ah!
Ridi, Pagliaccio,
sul tuo amore infranto!
Ridi del duol, che t'avvelena il cor!
بازی کن! در میان آشفتگی فکری،
دیگر نمی‌دانم چه می‌گویم،
یا چه می‌کنم!
با این حال، این کار ضروری است. خودت را مجبور کن!
به! آیا حتی انسان هستی؟
تو یک دلقکی!
لباست را بپوش و پودر گریم را بر چهره‌ات بزن.
مردم پول می‌دهند، و می‌خواهند که در اینجا خوش باشند.
و حتی اگر رنگی‌پوش، کبوترک تو را می‌دزدد،
لبخند بزن، دلقک، و همگی آنان تشویقت خواهند کرد!
آشفتگی‌ها و اشک‌هایت را به شوخی و لطیفه مبدل کن،
و رنج و هق‌هق گریه‌ات را به پوزخند و تمسخر، آه!
بخند، دلقک،
به عشق شکست‌خورده‌ات!
بخند به اندوهی که قلبت رو شرنگ زده!
با تشکر از ویکی پدیا. فردی مرکوری از این آهنگ برای اینترو It's A Hard Life استفاده کرده است. به دقیقه 1.54 آهنگ و ابتدای آهنگ It's A Hard Life توجه کنید. حتی متن آهنگ هم مرا یاد متن Show Must Go On میاندازد.
