سرگی بیدا، شمشیرزن 28 ساله اهل روسیه است که در بخش اپه در مسابقات شرکت می کند. بیدا سابقه 3 قهرمانی تیمی در اروپا در کارنامه دارد و یک بار در هم مسابقات انفرادی جهان در جایگاه دوم ایستاده است. این شمشیرزن در مسابقات المپیک 2020 توکیو هم به مدال نقره اپه در بخش تیمی دست پیدا کرد.
براین اساس و به کمک همکار افتخاری‌مان، یدالله محمدی، با بیدا مصاحبه ای اختصاصی از سوی طرفداری ترتیب دادیم که می خوانید:
شمشیربازی در بین ورزش‌های المپیک چه جایگاهی دارد؟ با توجه به شرایط کووید 19، فکر می‌کردید المپیک برگزار شود؟
به نظرم به رشته شمشیربازی، به عنوان یکی از تاریخی‌ترین ورزش‌ها، هر چند نه چندان محبوب، اما هر چه است یکی از مهم‌ترین رشته‌های بازی‌های المپیک را اشغال می‌کند. به نظر من، حتی در سطح رشته‌هایی مانند دوومیدانی و شنا. در آغاز همه‌گیری کووید 19، هیچ کس چیزی نمی‌دانست و شرایط واقعا حتی ترسناک بود که فکر کنیم المپیکی وجود نخواهد داشت. اما با این وجود ما تمرین کردیم و آماده شدیم، و امیدوار به آنچه در آینده وجود خواهد داشت ماندیم و خوشبختانه هر چه بود با اتخاذ تدابیر مناسب از سمت مسئولان کمیته بین المللی المپیک و کشور میزبان این المپیک هم با تمام فراز نشیب‌هایش برگزار شد.
المپیک بدون تماشاگر چه احساسی داشت و این اتفاق چقدر بر عملکرد ورزشکاران تأثیر می‌گذاشت؟
در هیچ دوره‌ای از مسابقات المپیک مرسوم نبود که بازی‌ها بدون تماشاگر انجام شود، اما به دلیل شرایط کووید 19 این اتفاق از سوی مسئولان برگزاری مسابقات و همچنین کمیته بین المللی المپیک رخ داد و ما هم با وقوع این اتفاق تنها روی کارمان تمرکز کردیم و حواسمان از این اتفاق پرت نشد. البته نمی‌توانم در مورد دیگران چیزی بگویم.
هدف شما از شرکت در المپیک چه بود؟ عملکرد خود را در بخش فردی چگونه دیدید؟
هدف من فقط از حضور در توکیو کسب مدال زرین طلا بود در بخش تیمی و تیمی. من معتقدم که به خوبی درصد بالایی از پتانسیل خود را در هر دو رشته ارائه دادم، هر چند تنها کاری که نکردم پریدن از روی سرم بود!
در قسمت تیمی چگونه بودید و کیفیت مسابقات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تمام تیم ما تمام تلاش خود را در رقابت تیمی انجام دادند و از این بُعد من نمی‌توانم کسی را به دلیل چیزی سرزنش کنم. تمام کسانی که در کنار من حضور دارند از بزرگان محسوب می‌شوند و از آنها واقعا سپاسگذارم که با جان دل برای موفقیت تیم ما رشادت به خرج دادند. کیفیت مسابقات با حضور تیم‌های قدرتمند نسبت به ادوار گذشته و همچنین مسابقات جهانی و جام جهانی رنگ لعاب دیگری به خود گرفته بود زیرا تمام تیم‌ها آمده بودند که هر طور شده با مدال به کشور خودشان برگردند و اینطور نبود که ورزشکاران تنها برای تفریح به توکیو آمده باشند.
مدال گرفتن در المپیک چه حسی دارد؟
باید بگویم یک حس باورنکردنی دارد از اینکه توانستیم در المپیک صاحب نقره در بخش تیمی مدال شویم.
