نام شالکه و هیتلر دیگر بهم گره خورده است و کمتر هوادار فوتبالی پیدا می شود که از این پیوند چیزی نشنیده باشد. ولی آیا واقعا هیتلر هوادار شالکه بوده است؟! آیا سند و مدرک معتبری از این هواداری وجود دارد یا صرفا به دلیل همزمانی دوران اوج شالکه و حکومت رایش این ادعا را مطرح می کنند؟ در این مقاله که به قلم "Michael Sailer" از سایت "thesefootballtimes.co" است به جواب این سوال ها خواهید رسید.
تیم رویایی شالکه در دوران رایش سوم با قهرمانی در 6 لیگ و 1 جام حذفی
تیکی-تاکای شالکه
سبک "Schalker Kreisel" یا "گردش سریع" که شالکه در دهه 20 آن را پایه گذاری کرد بسیار شبیه به توتال فوتبال هلندی و تیکی-تاکای امروزی بوده است. ”Uli Hesse" در کتاب "Tor! The story of German football" این سبک را این چنین توصیف می کند: "بازیکنان شالکه به جای ارسال مستقیم توپ به محوطه جریمه که روشی مرسوم در آن زمان بود به طرز حیرت آوری از پاس های کوتاه و سریع استفاده می کردند و برای ایجاد فضای مناسب مدام در حال جا به جایی بودند تا هم تیمی خود را در موقعیتی بهتر قرار بدهند. این تاکتیک نامتعارف شالکه در ابتدا موثر واقع نشد ولی در طولانی مدت باعث شد آن ها برای بیشتر از یک دهه بهترین تیم آلمان شوند."
در طول دهه 20 شالکه کم کم پیشرفت کرد و بازیکنان آن که از معدنچی های گلزن کرشن بودند تبدیل به قهرمانان محلی شدند و تا 40 هزار نفر نیز از بازی های آن ها استقبال می کردند. آبی های سلطنتی به تدریج سبک خود را به حریفان دیکته کردند و در سال 1929 به یک چهارم نهایی مسابقات قهرمانی آلمان رسیدند. یک سال بعد فدراسیون آلمان 14 بازیکن شالکه را به دلیل دریافت دستمزدی بالاتر از حد استاندارد به مدت یک سال محروم کرد. حتی این جریمه سنگین نیز مانع از پیشرفت شالکه نشد و در اولین بازی پس از وقفه ای یک ساله 70 هزار نفر برای حمایت از تیم محبوب خود به استادیوم "Stadion Glückauf-Kampfbahn" آمدند. سبک Schalker Kreisel دیگر به تکامل رسیده بود و سرانجام در سال 1934 شالکه با شکست 2-1 نورنبرگ در فینال موفق به کسب اولین عنوان قهرمانی خود در آلمان شد.
فریتز زپان کاپیتان تیم ملی آلمان در حال دست دادن با آدولف هیتلر
قهرمانان یا مجرم‌ها
گل های شالکه در فینال 1934 را ارنست کوزورا و فریتز زپان به ثمر رساندند. دو رفیق دوران کودکی تبدیل به یک زوج مطلوب در خط حمله شالکه شده بودند. آن ها در داخل و بیرون زمین همیشه با هم بوند و حتی زپان با خواهر کوزورا ازدواج کرد. کوزورا و زپان در مجموع بیش از 450 گل برای شالکه زدند و در تیم ملی آلمان نیز همبازی بودند. زپان در 30 بازی کاپیتان تیم ملی بود.
این دو حتی عقاید سیاسی مشترکی نیز داشتند و پس از به قدرت رسیدن هیتلر به حزب نازی پیوستند که در آن زمانی عملی رایج در آلمان بود. حمایت زپان کاپیتان تیم ملی فوتبال آلمان از حزب نازی برای هیتلر مهم بود و به محبوبیتش کمک می کرد. زپان در حمایت از هیتلر گفت: "ما باید وفاداری خود را به پیشوا نشان دهیم چرا که او برای ما جنگیده است". کوزورا نیز همانند رفیق خود گفت: "فوتبالیست های آلمان پشت پیشوا ایستاده اند. آلمان باید بجنگد و به زندگی ادامه دهد". البته او پس از پایان جنگ در یک بازجویی درباره حمایت از نازی ها تبرئه شد.
به غیر از زپان و کوزورا تنها یک بازیکن دیگر از شالکه به حزب نازی پیوست، هانس بورمن که درباره او مدرک خاصی نیست. حتی کوزورا نیز درباره آن زمان می گوید: "ما فقط می خواستیم فوتبال بازی کنیم، مذهب و سیاست برای ما مهم نبود." حتی یک بازیکن شالکه، اوتو تیبولسکی، از دادن سلام نازی هم خودداری می کرد که با سوت و سر و صدای هواداران مواجه می شد. "Stefan Goch" پژوهشگر آلمانی در این باره می گوید: "هیچ مجرم واقعی یا قهرمان در تیم نبود. آن ها بهتر یا بدتر از باشگاه های دیگر و بقیه مردم نبودند."
"Nils Havemann" تاریخ نگار آلمانی نیز در یک تحقیق گسترده تحت عنوان "Football Under the Swastika" می گوید 4 باشگاه زیر پرچم نازی ها بودند. وردربرمن، اشتوتگارت و مونیخ 1860 که از ابتدا به طور فعال از هیتلر حمایت می کردند و در ازای آن پاداش های مالی می گرفتند و چهارمین باشگاه شالکه، ولی به دلایل دیگر.
شالکه نمونه ایده آل هیتلر
شالکه در دوران باشکوه خود توسط هیتلر مورد سوء استفاده ابزاری قرار گرفت. گروهی از نوجوانانی که در معدن زغال سنگ کار می کردند باشگاه شالکه را تاسیس کردند و به اوج رساندند. این موضوع تجلی کامل شعار حزب کارگری هیتلر بود "با هم بمانید و به هر چه می خواهید برسید." قدرت بلامنازع شالکه در آن زمان و طوری که حریفانش را گلباران می کرد به عنوان تشبیهی برای ایدئولوژی داروینی هیتلر در نظر گرفته شد. شالکه نه از این موضوع حمایت و نه با آن مخالفت کرد.
شایعه حمایت هیتلر از شالکه برای سال های طولانی مطرح می شد. در سال 2008 مجله "تایمز" بدون هیچ مدرکی دوباره این موضوع را تحت عنوان "50 نفر از بدترین هواداران فوتبال" مطرح کرد. مدیر روابط عمومی وقت شالکه نیز در جواب آن نوشت: "ما دوباره و دوباره بررسی کردیم که آیا هیئت مدیره باشگاه بین سال های 1933 تا 1945 مثلا جایگاهی برای "پیشوا" داشته است یا نه و همینطور تمام گفتگوهای صوتی را نیز برای پیدا کردن سرنخ بررسی کردیم ولی هیچ چیز پیدا نشد. اگر نتیجه بگیریم چون شالکه بیشتر جام های خود را در دوران رایش سوم برده است پس هیتلر طرفدار آن هاست با این استدلال مارگارت تاچر نیز طرفدار لیورپول است."
هیتلر و فوتبال
هیتلر هیچ وقت فوتبال را دوست نداشت. باخت 2-0 آلمان مقابل نروژ در المپیک 1936 تنها بازیی بود که او از نزدیک تماشا کرد. با وجود این، فوتبال محبوب ترین ورزش در آلمان بود برای همین توجه نازی ها را به خود جلب کرد تا به فوتبالیست ها برچسب آریایی هایی که برای وطن خود می جنگند را بزنند. به همین دلیل دو بازیکن شالکه اوتو شوایسفورث و والتر برگ به ارتش آلمان "ورماخت" فراخوانده شدند. مسئول بخش تاریخی باشگاه توضیح می دهد: "این حرکت نشان می داد که حتی فوتبالیست ها هم باید در خط مقدم جنگ باشند." چند سال بعد هشت بازیکن دیگر شالکه نیز به ارتش فراخوانده شدند.
نمونه مشابه در اسپانیا
در اسپانیا ادعا می شود که "ژنرال فرانکو" در دهه 40 میلادی در نتیجه بازی ها دخالت می کرده است. برای مثال در ال کلاسیکو سال 1943 مدیر بخش امنیتی خود را به رختکن بارسلونا فرستاده و بازیکنان را تهدید کرده است در نتیجه بارسلونا آن بازی 11-1 باخت. تاریخ شناسان بر این باورند که همچین اتفاقی هرگز در دوران نازی رخ نداده است، حداقل در سطوح بالا. شایعاتی درباره تبانی بوده است ولی بدون هیچ شاهد و مدرکی. شالکه به صورت اتفاقی بهترین تیم در آن زمان بوده است، به همین سادگی.
شالکه از دستورات هیتلر سرپیچی نکرد و به عنوان یک نمونه ایده آل از طبقه کارگر مورد سوء استفاده ابزاری قرار گرفت ولی آن ها تفاوتی با بقیه مردم نداشتند. در یک حکومت دیکتاتوری که تمام کارهای شما زیر نظر است کوچک ترین اشتباهی به زندانی شدن یا بدتر از آن ختم می شود. داستان شالکه می توانست داستان رمانتیک گروهی از دوستان نوجوان که با سبک منحصر به فرد خود مبتنی بر پاس های کوتاه که حریف هایشان را مبهوت می کرد و باعث شهرت ملی آن ها شد شناخته شود ولی میراث Schalker Kreisel تا ابد در سایه تاریک ترین دوران تاریخ قرار گرفت.
