terexe sêvedîn📝 «قهرمان محجوب ما»
حسن یزدانی همون طوری کشتی گرفت که تنها راه بردن دیوید تیلور بود: چسبیدن به حریف و پرهیز از "شروع طوفانی" که مشخصه کشتی یزدانیه.
برای مدیریت تشک، دست راستش از سر و گردن تیلور جدا نشد.
در طرف مقابل، تیلور با استراتژی دو مبارزه پیروزمندانه قبلیش با یزدانی روی تشک اومد. اما بعد از استارت هجومی، جا خورد از اینکه یزدانی روش همیشگی رو کنار گذاشته و به دلخواه تیلور کشتی نمی‌گیره.
این طوری بود که تیلور کشتی خودش رو گم کرد و برخلاف دو دیدار پیشین، یزدانی در وقت دوم هم سرپا بود و مبارز. تیلور در تشکِ یزدانی، از کار افتاده بود.
لذت می‌بردم از اینکه دست چپ حسن زیر کتفه برای بردن کشتی به کناره‌ها و محدود کردن فضای مانور تیلور. امتیاز هوشمندانه سومش رو با همین ترفندِ زیر کتف گرفت که تیلور رو مستاصل کرده بود.
حالا ثانیه‌‌های نفسگیر پایانیه در فینال المپیک و برنده‌ای، یعنی دیگه باید جدا بشی و فاصله بگیری.
باید یه دست روی تشک و دست گاردت کشیده، مقابل پیشونی حریف باشه.
باید دور دایره مرکزی بچرخی و فرصت استقرار هجومی رو ازش سلب کنی.
اما دوربین رفت روی چهره سرمربی که فریادزنان از یزدانی می‌خواست کماکان زیر کتف رو هدف بگیره.
و یزدانی که با این دستور یا تصمیم خودش همچنان درصدد مهار تنه به تنه تیلور بود. سرانجام دست‌هاش + پای چپش جا موند و خاک شد.
باختیم اما این بهترین مبارزه یزدانی در برابر تیلور بود. یکی از بهترین و فکورانه‌ترین کشتی‌های یزدانی بود.
یل مازرون، پهلوان محجوب و دوست داشتنی ما دید که چقدر استراتژی جدیدش موثره و حتی با افزایش سن و افول نیروی خارق‌العاده جوانی، این سبک متفاوت می‌تونه به عمر کشتیش اضافه کنه و تا پاریس، از سکوها بالا بره.
@Mehdi_Rostampour
