وطن تنها میراثی است که هرگز نمی توان آن را خرج کرد، هدیه داد و یا فروخت ، یکی از مشکل های اساسی ما ایرانی ها عدم پیشرفت و موفقیت در زمینه بازی سازی هستش که این موقعیت رو فراهم میکنه تا چند شرکت بازی ساز پول پرست خارجی از جمله یوبی سافت بیان و تاریخ مارو تحریف کنن و یا عین الکترونیک آرتز در بازی بتلفیلد ۳ به ایران حمله کنن و ایرانی هارو و مردمش رو قتل عام کنن و یا حتی مثل اکتیویژن ... ، البته ساخت چنین بازی هایی بی دلیل نیست و با اهداف خاصی انجام میشه ، باید دشمنان واقعی رو شناخت و از ان درس عبرت گرفت !!
حالا چند تا از این بازی ها رو مرور میکنیم :
1: بازی«میدان نبرد» (Battlefield) که شهر تهران را صحنه نبرد میان ایران و آمریکا ساخته بود از جمله این بازی ها هستش . در این بازی نیروهای آمریکایی که همیشه نقش حامیان صلح و ثبات و حقوق بشر را در فیلم‌ها و بازی‌ها دارند، این بار به خود جرات داده و به جنگ با مردم ایران روی آورده‌اند. این بازی یک بازی تیراندازی اول شخص است و اگر یک ایرانی این بازی را انجام دهد، معنی آن این است که در فضای مجازی اسلحه به دست گرفته و به همراه آمریکایی ها علیه میهن خود و برادران هموطنش می جنگد!
هم چنین در مرحله ی اولِ نبرد در خلیج فارس شما نقش یک خلبان نیروی هوایی آمریکارو دارید سوار برجت از پایگاه هوایی خود واقع در خلیج فارس به پرواز در میایید و طی مساقتی به آسمان شهر تهران نزدیک میشید در این مرحله شما با جت های ایرانی نبرد تن به تن دارید و پس از غلبه بر اونها فرودگاه مهرآباد رو زیر آتیش خود میگیرید تا دیگر جت های ایرانی نتونند به پرواز در بیان !
2:افرادی که بازی Assassin’s Creed Odyssey را پیش‌خرید کرده باشند حتما با ماموریت The Blind King آشنایی دارند. ماموریتی که اواسط بازی نمایان می‌شود و با نام Prince of Persia، خودنمایی می‌کند. آنچه می‌دانیم، داستان اصلی بازی از لحاظ تاریخ وقایع سال ۴۳۰ پ.م را تا سال ۴۲۰ پ.م روایت می‌کند. طبق تاریخ در این دوره‌ی زمانی خشایارشا به‌دست یکی از نگهبانان خود کشته شده است .خشایارشا در نهایت به دست یک حشاشی به نام داریوش کشته شد. و بدین ترتیب، استفاده از خنجر پنهان برای اولین بار در تاریخ ثبت شد.
3: بازی های دیجیتال به عنوان یک رسانه پرقدرت و اثرگذار که دارای جنبه های آموزشی تایید شده ای از سوی مراکز علمی هستند، می توانند به نمایش ذهنیت ها و باز طراحی رویدادهای واقعی بپردازند. این که تا چه حد در بازنمایی واقعیت ها به اصل وفادار بمانند، با توجه به سیاست ها و خط فکری شرکت سازنده و نهادهای بالادستی بستگی دارد. شرکت های بازی ساز آمریکایی در سال های اخیر از این ظرفیت برای توسعه رویکردهای امپریالیسم فرهنگی، سلطه باورهای ضداسلامی و حتی تخریب چهره فرهنگی و سیاسی کشورهای دیگر استفاده کرده اند. تولید جدیدترین نسخه از بازی ندای وظیفه دلیلی برای تحلیل های مبتنی بر مطالعات علمی و پرداختن به بینش ضمنی موجود درون این بازی شد.
داستان بازی ندای وظیفه جنگ سرد به دهه 80 میلادی مربوط می شود.در این بازی گیمر در تلاش است به مقابله با اقدامات تروریستی یک جاسوس شوروی عملیات های متعددی را پیگیری نماید.
دو مرحله از بازی مربوط به ایران است . در این دو مرحله که در هلند و ترکیه است. باید علیه دو شخصیت ایرانی با نام های قاسم جوادی و آرش کدیور عملیات را هدایت نمایید. در این نسخه و در اولین ماموریت بازی، نیروهای آمریکایی به دنبال دو نفر از ماموران ایرانی به نام های قاسم جوادی و آرش کدیور که در تسخیر سفارت آمریکا در تهران نقش داشته اند، هستند که به یکی از مخفیگاه های نیروهای ایرانی در آمستردام در سال ۱۹۸۱ برای گرفتن انتقام گروگان های آمریکایی حمله می کنند. هدف ماموران آمریکایی در این مرحله گرفتن قاسم جوادی است تا از طریق او بتوانند به محل خرابکار دیگر دسترسی پیدا کنند. به همین دلیل است که تحلیل این بازی از منظر امپریالیسم فرهنگی و دیپلماسی رسانه ای اهمیت پیدا می کند.
امپریالیسم فرهنگی از طریق ارتباطات، پدیده ای اتفاقی و اضطراری نیست بلکه برای کشورهای امپریالیستی که تلاش می کنند به این وسیله تسلط اقتصادی و برتری سیاسی خود را بر ممالک دیگر، برقرار و حفظ کنند، امری حیاتی است. از این منظر، بازی های دیجیتال به عنوان یک رسانه تعاملی و اثرگذار یکی از بهترین بسترهای انتقال مضامین امپریالیستی و صدور باورهای ضدشرقی و اسلام هراسی محسوب می شوند.
