* Leader *پیشرفت های خیره کننده ای در پیشرفت و توسعه زیر ساخت های بهداشتی و درمانی و پزشکی در بعد انقلاب داشتیم که بخشی از اون ها نامبرده میشود :
در دوران طاغوت فقط ۳۷ درصد شهرهای کشور دارای بیمارستان بودند، بعد از انقلاب اسلامی علی‌رغم افزایش سه برابری تعداد شهرها، ۹۷ درصد شهرهای کشور دارای بیمارستان شدند.
کشور ایران در سال ۵۶ با ۳۳ میلیون جمعیت، نیازمند ورود پزشک خارجی از سایر کشورها بوده است، اما هم اکنون با جمعیتی بیش از دو برابر و به تبع آن با نیازی بیشتر به پزشک، با مازاد پزشک روبه روهستیم.
در سال ۵۷ قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، تعداد کل پزشکان دارای کارت نظام پزشکی در کشور ۱۴ هزار و ۷۰۰ نفر بودند که از این میزان، حدود ۶ هزار نفر پزشکان خارجی بودند؛ یعنی نیمی از بخش بهداشت، سلامت و درمان کشور در قبل از انقلاب در حوزه پزشک عمومی یا متخصص، وابسته به پزشکان خارجی بود. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و طی سال‌های گذشته، حدود ۱۴۰ هزار پزشک در دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور تربیت شده‌اند.
در زمینه پزشک متخصص نیز از جمعیت ۷۰۰۰ نفر در سال ۵۷ به جمعیت تقریبی ۷۳ هزار پزشک متخصص در حال حاضر رسیده‌ایم. پیش از انقلاب اسلامی تنها ۸ رشته تخصصی پزشکی در کشور وجود داشت، اما امروز همه تخصص‌های پزشکی در کشور موجود است. همچنین مردم بسیاری از کشورها به عنوان توریسم سلامت به کشورمان سفر می‌کنند تا تحت نظر پزشکان ایرانی به درمان خود بپردازند.
در آغاز پیروزی انقلاب اسلامی از لحاظ عددی، ۲۵ درصد داروها در داخل تولید می‌شد و ۷۵ درصد داروی مورد نیاز را از خارج تأمین می‌کردیم، اما امروز در سایه پیشرفت‌های پزشکی کشور بعد از انقلاب اسلامی، ۹۵ درصد دارو در داخل تولید میشود و ۵ درصد نیاز دارویی کشور از خارج وارد میشود.
_________________________________________
خیلی زیاده و همش جا نمیشه .
