اختصاصی طرفداری| چندین ماه پیش ۱۲ باشگاه رئال مادرید، بارسلونا، یوونتوس، اتلتیکومادرید، اینترمیلان، آ.ث.میلان، منچستریونایتد، منچسترسیتی، چلسی، لیورپول، آرسنال و تاتنهام تشکیل پروژه سوپرلیگ اروپا را رسما اعلام کردند و در همان دقایق ابتدایی با مخالفت یوفا و فیفا و هواداران فوتبال در سراسر اروپا مواجه شدند. در کمتر از ۲۴ ساعت بعد با فشار رییس یوفا آقای چفرین و حمایت نخست وزیر انگلیس آقای بوریس جانسون شش تیم انگلیسی حاضر در سوپرلیگ از شرکت در این پروژه انصراف دادند و بعد از آن ها هم تیم های شهر میلان و اتلتیکومادرید هم از حضور در این پروژه خودداری کردند و با انتشار بیانیه های عذرخواهی از هواداران خود قائله را به پایان رساندند. هم اکنون سه تیم رئال مادرید، بارسلونا و یوونتوس در پروژه سوپرلیگ حاضر هستند و در برابر تهدید های یوفا عقب نشینی نکردند و با رای دادگاه عالی سوییس به نفع سه تیم حاضر در سوپرلیگ، یوفا نتوانست آن ها را از حضور در رقابت های داخلی و اروپایی محروم کند.
با توضیحاتی که خوان لاپورتا و فلورنتینو پرز درباره اهداف و چارچوب های سوپرلیگ ارائه دادند مشخص شد که هدف اصلی این پروژه تقسیم عادلانه و برابر سود های مالی رقابت های اروپایی بین تیم هایی است که بیشترین نقش را در کسب این سود ها دارند. در این مطلب اهداف و نحوه شکل گیری پروژه سوپرلیگ را توضیح دادیم و اکنون قصد داریم دلیل مخالفت سایر باشگاه های بزرگ با پروژه سوپر لیگ و در راس آن ها پاریس سن ژرمن را بررسی کنیم.
با شیوع ویروس کرونا به جز چند باشگاه معدود، تقریبا تمام باشگاه های اروپایی دچار یک مشکل مالی عمده شدند، به طوری که از خرید های کم هزینه هم عاجز هستند. در همین بازه زمانی شیوع کرونا رییس یوفا از برگزاری مسابقات تحت نظر کنفدراسیون خود سود هنگفتی را کسب کرده است و تیم های وابسته به نفت و کشورها به مانند گذشته بازیکن می خرند و هیچ مشکل مالی ندارند. پاریس سن ژرمن تحت مالکیت ناصرالخلیفی قطری در راس این تیم ها قراردارد. در روزگاری که تیم ها در پرداخت حقوق بازیکنان خود دچار مشکل شده اند و دست به دامان بانک ها جهت دریافت وام و پرداخت بدهی های خود هستند، پاریس سن ژرمن خرید جورجینیو واینالدوم را با حقوق ۹.۵ میلیون یورویی و جانلوییجی دوناروما را با حقوق ۱۲ میلیون یورویی نهایی کرده است و در صدد خرید پل پوگبا و خواکین کورئا است، مذاکرات با سرخیو راموس در جریان است و از آن ها به عنوان اصلی ترین مقصد کریستیانو رونالدو هم نام برده می شود و گوشه چشمی هم به خرید لیونل مسی دارند.
حتی بزرگترین و پرافتخار ترین تیم های اروپایی هم از خرید بازیکن عاجز هستند و روی به جذب خروجی های تیم های نفتی و ثروتمند دارند. به عنوان مثال منچسترسیتی به دنبال جذب همزمان هری کین و جک گریلیش است که حدودا ۲۰۰ میلیون دلار هزینه دارد و بارسلونا به صورت آزاد بازیکن مازاد آن ها یعنی سرخیو آگوئرو رو جذب کرده است. تیم های وابسته به نفت مثل پاریس سن ژرمن و منچسترسیتی و چلسی علاوه بر یک تیم کهکشانی در زمین، یک تیم کامل که توانایی رقابت بر سر جام ها را دارند را هم روی نیمکت خود می بینند.
تیم چلسی که به تازگی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا هم شد نسبت به منچسترسیتی و پاریس سن ژرمن تاریخچه پربار تری دارد و خرید هایشان با درآمد هایشان تقریبا همخوانی دارد. منچسترسیتی و پاریس سن ژرمن که هردو متهم به نقض قوانین فیرپلی مالی هستند به راحتی خرید می کنند و در دادگاه های ورزشی هم تبرئه می شوند در صورتی که اینترمیلان که قهرمان ایتالیاست برای تنظیم داده های مالی خود باید ۸۰ میلیون یورو فروش داشته باشد و مجبور به فروش اشرف حکیمی شد و نکته جالب اینجاست که خریدار این بازیکن چه تیمی بود؟ پاریس سن ژرمن.
ذات انسان کمال گراست و بالطبع دوست ندارد کسی را موفق تر و قدرتمند تر از خود ببیند و ناصرالخلیفی نیز از این قاعده مستثنی نیست. پروژه سوپرلیگ اروپا یعنی تزریق مبالغ هنگفتی به باشگاه های بزرگ و قدرتمند تر شدن آن ها در بازار نقل و انتقالات و این یعنی ایجاد رقبای دست به نقد متعدد برای پاریس سن ژرمن که در فصول اخیر بدون دست آورد خاصی دست به خرید ستاره هایی همچون نیمار و ام باپه و ایکاردی و... زده است. پروژه سوپرلیگ هنوز زنده است و مطمئنا در آینده ای نزدیک آغاز به کار خواهد کرد اما اینکه یوفا توانست به کمک ناصرالخلیفی جلوی آغاز این پروژه را برای مدتی بگیرد برای حفظ منافع مالی خود بود نه برای ارزش ها و زنده نگه داشتن روح فوتبال!
