مطلب ارسالی کاربران
ای مرغ سحر..
سه شنبه 01 تیر 1400 - 00:02
ای مرغ سحر، چو این شب تار
بگذاشت سر سیاهکاری
.
وز نفخهٔ روح بخش اسحار
رفت از سر خفتگان خماری
.
بگشود گره ز زلف زر تار
محبوبه نیلگون عماری
.
یزدان به کمال شد پدیدار
و اهریمن زشت‌خو حصاری
.
یاد آر ز شمع مرده یاد آر
.
ای یونس یوسف اندرین بند
تعبیر عیان چو شد تو را خواب
.
دل پر ز شعف، لب از شکر خندح
محسود عدو ، بکام اصحاب
.
رفتی ییار و خویش و پیوند
آزادتر از نسیم و مهتاب
.
زان کو همه شام با تو یک‌چند
در آرزوی وصال احباب
.
اختر به سحر شمرده، یاد آر
.
چون باغ شود دوباره خرم
ای بلبل مستْمند مسکین
.
وز سنبل و سوری و سپر غم
آفاق، نگار خانهٔ چین
.
گل سرخ و به رخ عرق ز شبنم
تو داده ز کف زمام تمکین
.
زان نو گل پیش‌رس که در غم
نا داده به نار شوق تسکین
.
از سردی دی فسرده، یاد آر
.
ای همره تیه پور عمران
بگذشت چو این سنین معدود
.
وان شاهد نغز بزم عرفان
بنمود چو وعدِ خویش مشهود
.
وز مذبح زر چو شد به کیوان
هر صبح شمیم عنبر و عود
.
زان کو به گناه قوم نادان
در حسرت روی ارض موعود
.
بر بادیه جان سپرده، یاد آر
.
چون گشت ز نو زمانه آباد
ای کودک دوره طلایی
.
وز طاعت بندگان خود شاد
بگرفت ز سر خدا، خدایی
.
نه رسم ارم، نه اسم شدّاد
گل بست زبان ژاژخایی
.
زان کس که ز نوک تیغ جلاد
ماخوذ به‌جرم حق ستایی
.
تسنیم وصال خورده، یاد آر...
