روبرتو مانچینی
متخصص در ۴۳۳
در دوران بازی نقش یک مهاجم مکمل تکنیکی را به خوبی اجرا می‌کرد و در سمپدوریا و لاتزیو ۱۴۷ گل زد. در تیم ملی ایتالیا هم ۳۶ بازی انجام داد و ۴ گل زد.
روبرتو مانچینی از ۳۷ سالگی مربیگری را در فیورنتینا آغاز کرد و حالا دقیقا ۲۰ سال است که در سطح اول فوتبال اروپا سرمربیگری می‌کند.
مانچینی با اینتر، منچسترسیتی و زنیت هنر مربیگری خود را نشان داده است. پس از کابوسی که برای تیم ملی ایتالیا با سرمربیگری جان پیرو ونتورا شکل گرفت و این تیم ناباورانه به جام جهانی ۲۰۱۸ صعود نکرد، مانچینی یک تیم زخم‌خورده را تحویل گرفت اما خیلی زود به اوضاع فنی ایتالیا سر و سامان داد.
ایتالیا در دوره سرمربیگری مانچینی ۳۰ بازی انجام داده و در بازی‌های ابتدایی با این مربی از آرایش ۲-۴-۴ استفاده می‌شد اما مانچینی خیلی زود به این نتیجه رسید که ۳-۳-۴ بهترین سیستم ممکن بر اساس جنس بازیکنانی است که در اختیار دارد و در ۲۵ بازی اخیر، از این آرایش استفاده کرده است. ایتالیا در ۲۷ بازی رسمی اخیر خود شکست نخورده و این یک رکورد در تاریخ این تیم محسوب میشود.
هرچند ایتالیا مشهور به بازی تدافعی است اما گرایش کلی بازی این تیم با مانچینی تغییر کرده، چون او یک مربی تهاجمی است. مانچینی علاقه به استفاده از مدافعان کناری تهاجمی دارد و برای پست دفاع راست و چپ، روی الساندرو فلورنزی و لئوناردو اسپیناتزولا حساب کرده است؛ دو بازیکنی که به ترتیب در پاری‌سن‌ژرمن و آ اس رم بازی می‌کنند.
مانچینی در ۱۹۷ بازی به عنوان سرمربی منچسترسیتی به متوسط امتیاز۱/۹۷ رسیده بود اما حالا در ۳۰ بازی با ایتالیا به ۲/۳۳ امتیاز از هر بازی رسیده و این عدد نشان دهنده ثبات فنی تیمی است که برای رسیدن به مراحل پایانی یورو بخت بالایی دارد.
روبرتو مارتینز
وقتی برزیل غافلگیر میشود!
سه سال سرمربیگری روبرتو مارتینز در اورتون و عملکرد باثبات و گاهی درخشان اورتون با این مربی، باعث شد فدراسیون فوتبال بلژیک در تابستان ۲۰۱۶ او را به خدمت بگیرد.
مربی اسپانیایی تیم ملی بلژیک، در زمره مربیان تاکتیکی و خلاق فوتبال اروپا دسته‌بندی میشود؛ کسی که در اورتون با مهره‌های نسبتا متوسط در قیاس با چند تیم بزرگ انگلیس، در اغلب بازی‌های رو در رو با این تیم‌ها، نتایج خوبی می‌گرفت.
مارتینز در ۵۶ بازی به عنوان سرمربی بلژیک به متوسط ۴۶/۲ امتیاز از هر بازی رسیده که آماری درخشان محسوب میشود. مارتینز مشهور است به علاقه به سیستم ۳-۴-۳ و در تیم بلژیک هم خیلی زود بازیکنان را با این سیستم سازگار کرد. برای اشاره به انعطاف تاکتیکی این مربی، کافی است به جام جهانی ۲۰۱۸ برگردیم.
بلژیک، جام جهانی را با سیستم ۳-۴-۳ آغاز کرد اما فقط در یک بازی مارتینز با تغییر اساسی سیستم و ترکیب خود، حریف قدرتمندش را غافلگیر کرد. در یک چهارم نهایی جام جهانی بلژیک با برزیل روبرو شد. مارتینز برای مهار مثلث هجومی برزیل یعنی نیمار، ویلیان، ژسوس تصمیم گرفت از چهار مدافع استفاده کند و دبروینه را به خط حمله ببرد و سه هافبک میانی با گرایش دفاعی را در خط میانی قرار دهد.
مجموعه تصمیم‌های مارتینز جواب داد و صعود تاریخی بلژیک به نیمه‌نهایی جام جهانی رقم خورد؛ جایی که با شکست مقابل فرانسه، بلژیک نتوانست به فینال برسد.
این یادآوری نشان می‌دهد که در یورو هم حریفان بزرگ بلژیک باید منتظر تصمیمات تاکتیکی غافلگیرکننده مارتینز باشند؛ مربی‌ای که از بلژیک یک تیم مدعی برای قهرمانی یورو ساخته است.
فرناندو سانتوس
استاد بازی گرفتن از ستاره ها
وقتی در تابستان ۲۰۱۴ پس از حذف پرتغال در مرحله گروهی این رقابت‌ها، سانتوس به عنوان سرمربی جدید پرتغال انتخاب شد، کمتر کسی فکر می‌کرد این مربی نه چندان مشهور بتواند ۷ سال در این شغل حساس باقی بماند، اما سانتوس پرتغال را قهرمان یورو ۲۰۱۶ کرد و این بار هم تیمش مدعی قهرمانی یورو است.
پرتغال با سرمربیگری سانتوس ۸۳ بازی انجام داده و به طور متوسط ۱۰/۲ امتیاز از هر بازی گرفته است. با توجه به تعداد زیاد بازی‌ها، این متوسط امتیازگیری درخشان است.
سانتوس از نظر فرمی یک مربی منعطف محسوب میشود؛ مربی‌ای که تیمش با چهار مدافع اما سیستم‌های مختلف در خط میانی و حمله می‌تواند بازی کند. در بازی دوستانه اخیر مقابل اسپانیا، سانتوس سیستم ۳-۳-۴ را انتخاب کرد تا بتواند همزمان از ۳ مهاجم بزرگش یعنی کریستیانو رونالدو، ژائو فلیکس و دیه‌گو ژوتا استفاده کند.
این سیستم به سانتوس اجازه می‌دهد با یک بدنه دفاعی ۷ نفره سنگین، نیروی هجومی قدرتمند حریفانش در گروه ۶ یعنی آلمان و فرانسه را مهار کند. البته بازی‌های این گروه احتمالا طوری پیچیده میشود که سانتوس چند برنامه فرمی و تاکتیکی ویژه برای غافلگیر کردن حریفانش هم خواهد داشت.
سانتوس مهره‌های میانی و هجومی متفاوتی در تیمش دارد و این تنوع خصوصیات بازیکنان، به او اجازه می‌دهد که در جریان تورنمنت یا جریان مسابقه، تغییر سیستم بدهد.
البته درباره رونالدو به نظر می‌رسد سانتوس به تصمیم نهایی رسیده و قرار است این بازیکن به عنوان مهاجم مرکزی بازی کند و کمتر او را به عنوان بال در کناره‌های زمین ببینیم.
زلاتکو دالیچ
از امارات تا فینال جام جهانی
کرواسی در مسیر صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ به شدت دچار مشکل شده بود و برای صعود به این تورنمنت، باید در پلی‌آف از سد اوکراین می‌گذشت. در آن روزها فدراسیون فوتبال کرواسی که چاچیچ، سرمربی تیم را اخراج کرده بود، دست به یک ریسک بزرگ زد و دالیچ را به عنوان سرمربی انتخاب کرد.
در داخل کرواسی بسیاری از کارشناسان از این تصمیم ناخشنود بودند چون دالیچ در فوتبال اروپا تجربه مربیگری موفقی نداشت و از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ در العین امارات و الهلال عربستان مربیگری کرده بود.
دالیچ اما کرواسی را نه تنها به جام جهانی رساند بلکه تا فینال هم پیش رفت و همه را غافلگیر کرد. تیم او معمولا با سیستم ۱-۳-۲-۴ بازی می‌کند اما شاخصه اصلی بازی کرواسی با دالیچ، پرسینگ شدید در نیمه زمین حریف است.
دالیچ علاقمند به تحت فشار قرار دادن حریف و توپ‌گیری در نیمه زمین حریف است. تیم او در بازی دوستانه اخیر مقابل بلژیک که با برتری یک بر صفر بلژیک به پایان رسید، با سیستم ۳-۳-۴ بازی کرد.
مثلث مارسلو بروزوویچ، لوکا مودریچ و متئو کواچیچ در قلب خط میانی، هسته اصلی تیم کرواسی را تشکیل می‌دهد؛ مثلثی که می‌تواند هم به بازی شکل هجومی بدهد و هم توان هجومی حریفان بزرگ را در وسط زمین مهار کند.
کرواسی در همان بازی اول مرحله گروهی باید مقابل یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تورنمنت یعنی انگلیس قرار بگیرد و در همین بازی، توان فنی کرواسی به چالش کشیده خواهد شد؛ تیمی که در جام جهانی ۲۰۱۸ با عبور از انگلیس به فینال رسیده بود.
سرمربی ۵۴ ساله کرواسی هرچند در ترکیب اصلی چند ستاره بزرگ دارد، اما نیمکت تیمش مثل فرانسه، انگلیس و پرتغال پرستاره نیست.
دالیچ در ۴۳ بازی به عنوان سرمربی کرواسی، به متوسط امتیاز ۷۰/۱ از هر بازی رسیده است. هرچند کرواسی در یک سال اخیر در چند بازی بزرگ مقابل پرتغال، فرانسه و سوئد شکست خورده اما اخیرا کرواسی دوباره به فرم خوبش برگشته و می‌تواند در مرحله گروهی حریف سرسختی برای انگلیس، چک و اسکاتلند باشد.
شنول گونش
به دنبال تکرار شگفتی ۲۰۰۲
او حالا به مرز هفتاد سالگی رسیده است؛ مربی‌ای که نخستین بار ۱۹ سال قبل در جام جهانی ۲۰۰۲ چهره شد. ترکیه در آن تورنمنت یک غافلگیری بزرگ را فوتبال جهان رقم زد؛ تیمی که با بازی‌های درخشان تا نیمه‌نهایی پیش رفت و در نیمه‌نهایی هم در یک بازی نزدیک مقابل برزیل شکست خورد.
سنول گونش پس از صعود تاریخی با ترکیه به نیمه‌نهایی جام جهانی، با ترابوزان اسپور در ترکیه نتایج خوبی گرفت و یک دوره هم اف.سی سئول در کره‌جنوبی مربیگری کرد.
اما آنچه باعث شد فدراسیون فوتبال ترکیه در مارس ۲۰۱۹ پس از ۱۵ سال دوباره سراغ گونش برود و او را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کند، نتایج درخشان بشیکتاش با این مربی از ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ بود.
گونش دو بار در این مقطع زمانی بشیکتاش را به قهرمانی لیگ ترکیه رساند و در ۱۹۸ بازی متوسط امتیاز ۹۸/۱ از هر بازی را ثبت کرد.
ترکیه با گونش یک تیم منعطف است که با سیستم‌های مختلفی می‌تواند بازی کند. گونش در بازی‌های اخیر تیمش، از آرایش‌های متفاوتی استفاده کرده و احتمال اینکه در ۳ بازی مرحله گروهی هم تغییر سیستم و نفرات زیادی در تیم ترکیه دیده شود، کم نیست.
پیروزی‌های پرگل ترکیه مقابل نروژ و هلند در دو ماه گذشته نشان می‌دهد که گونش ظرفیت صعود از گروه اول را در تیمش ایجاد کرده است.
منبع=BBC،goal،transfers
