پس از یورو 2016، بسیاری از مردم فکر پیش بینی می کردند که آلمان برای جام جهانی 2018 و تورنمنت یوروی پیش رو، یکی از مدعیان اصلی خواهد بود. آلمان پس از حذف زودهنگام از جام جهانی 2018 به دنبال بازسازی بود و به دنبال ناکامی در لیگ ملت های اروپا، یواخیم لوو اعلام کرد توماس مولر، متس هوملس و ژروم بواتنگ دیگر جایی در تیم ملی آلمان نخواهند داشت. لوو در سال 2019 گفته بود: امسال، سال شروع جدید ماست اما شرایط برای آلمان بدتر هم شد. با این حال یواخیم لوو به دنبال فشارهای بسیار، تصمیمش را عوض کرد و برای یورو 2020، مولر و هوملس را به تیمش برگرداند. به نظر می رسد که شروع جدید تیم ملی آلمان از همین امسال شروع می شود و بخواهیم دقیق تر نگاه کنیم، شروع جدید مانشافت پس از پایان یورو خواهد بود. آلمان یک سال فاجعه بار را سپری کرد و شکست 6-0 مقابل اسپانیا و همچنین باخت عجیب به مقدونیه شمالی طی یک سال گذشته رقم خوردند. پس از یورو، یواخیم لوو از هدایت آلمان کنار می رود و هانسی فلیک، سرمربی موفق بایرن مونیخ کارش را شروع خواهد کرد. فلیک یکی از بهترین سرمربیان دنیاست و اگر مثل کادرفنی، تغییرات مدیریتی در فدراسیون فوتبال آلمان نیز مثبت باشد انتظار می رود آلمان خیلی سریع بتواند برای رقابت های بزرگ، برای قهرمانی بجنگد.
یادداشتی که می خوانید، ترجمه ای از یادداشت کمرون میگن از وب سایت Total Football Analysis است
ترکیب تیم ملی آلمان
| دروازه بانان |
مانوئل نویر (بایرن مونیخ)، برند لنو (آرسنال)، کوین تراپ (آینتراخت فرانکفورت) |
| مدافعان |
ماتیاس گینتر (گلادباخ)، رابین گوزنس (آتالانتا)، کریستین گونتر (فرایبورگ)، مارسل هالشتنبرگ (لایپزیش)، متس هوملس (دورتموند)، لوکاس کلوسترمن (لایپزیش)، رابین کخ (لیدز)، آنتونیو رودیگر (چلسی)، نیکلاس زوله (بایرن مونیخ) |
| هافبک ها |
امره جان (دورتموند)، لئون گورتسکا (بایرن مونیخ)، ایلکای گوندوعان (منچسترسیتی)، یوسوا کیمیش (بایرن مونیخ)، یوناس هافمن (گلادباخ)، تونی کروس (رئال مادرید)، توماس مولر (بایرن مونیخ)، جمال موسیالا (بایرن مونیخ)، فلوریان نویهاوس (گلادباخ) |
| مهاجمان |
سرژ گنابری (بایرن مونیخ)، کای هاورتس (چلسی)، لروی سانه (بایرن مونیخ)، کوین فولاند (موناکو)، تیمو ورنر (چلسی) |
به خاطر نتایج ضعیف گذشته، حضور بازیکنان جوان و بی انگیزگی یواخیم لوو، انتظارات از تیم ملی آلمان پایین است. با این حال آلمان ترکیبی پر از استعدادهای کلاس جهانی در اختیار دارد. به همین خاطر نمی توان آن ها را کلا از لیست مدعیان خط زد و انتظار نمی رود حتی با این شرایط آلمان، تیمی به طور داوطلبانه خواستار رویارویی با آن ها باشد. در این تحلیل، بررسی می کنیم که چینش تاکتیکی تیم ملی آلمان چگونه خواهد بود.
در طول مسابقات مقدماتی، آلمان چندین سیستم و آرایش را مورد آزمایش داده که پایه اصلی سیستم های آن ها بین سیستم های سه دفاعه و 3-3-4 بوده است. انتظار می رود با توجه به بازی های گذشته که آلمان 3-3-4 بازی کرد، آن ها در یورو هم از این سیستم استفاده کنند. این آرایش به آلمان اجازه می دهد تا آن ها از نظر تاکتیکی خودشان را با حریف تطبیق دهند. درون دروازه، مشخصا کاپیتان مانوئل نویر قرار خواهد گرفت و رقابت خاصی هم با دروازه بان دوم وجود نخواهد داشت زیرا مارک آندره تراشتگن به دلیل مصدومیت، یورو را از دست داد. در خط دفاعی انتظار می رود متس هوملس و آنتونیو رودیگر زوج شوند. در دفاع راست احتمال می رود ماتیاس گینتر که معمولا در گلادباخ در پست مدافع وسط بازی می کند، به کار گرفته شود. یوسوا کیمیش هم ممکن است برای باز شدن جای خالی یک هافبک، در این پست بازی کند اما انتظار نمی رود غیر از مواقع ضروری، کیمیش به سمت راست برود. رابین گوزنس، کریستین گونتر و حتی لوکاس کلوسترمن گزینه های دفاع چپ هستند. در بازی های مقدماتی اخیر، گونتر گزینه ای قابل اتکا نشان داده اما تجربه پایین تر او باعث می شود او نسبت به رقبا شانس کم تری داشته باشد.
خط هافبک بزرگ ترین نقطه قوت آلمان است چرا که آن ها در این پست، سه بازیکن کلاس جهانی دارند. انتظار می رود کروس به عنوان هافبک پست شش به کار گرفته شود و در دو سمت او، ایلکای گوندوعان و یوسوا کیمیش قرار گیرند. گوندوعان بازیکنی است که می تواند در امر گلزنی، کمک مهمی به آلمان کند. لئون گورتسکا هم سعی می کند جایی در ترکیب اصلی دست و پا کند. در خط حمله تنوع زیادی می تواند رقم بخورد و بازیکنان ترکیب اصلی براساس ویژگی های تیم حریف انتخاب می شوند. انتظار می رود لروی سانه و سرژ گنابری از بایرن مونیخ به عنوان وینگر در ترکیب آلمان قرار گیرند و البته کای هاورتس و تیمو ورنر از چلسی هم می توانند در این پست به کار گرفته شوند. هاورتس احتمالا در بازی هایی به کار خواهد گرفته شد که آلمان باید بلاک دفاعی فشرده حریف را بشکند. سانه می تواند با دریبل زدن و عرض دادن به بازی موثر ظاهر شود. همچنین پیش بینی می شود در صورت انتقال کیمیش به دفاع راست، هاورتس به خط هافبک اضافه شود. در خط حمله، ممکن است توماس مولر به عنوان مهاجم در اکثر بازی ها ایفای نقش کند. مولر که در استفاده از فضاهای محدود استاد است، می تواند همراه با تیمو ورنر در خط حمله خطرناک ظاهر شود. اگر آلمان بخواهد انتقالی بازی کند، انتظار می رود ورنر با توجه به سرعتش فیکس شود.
با بررسی ترکیب تیم ملی آلمان از لحاظ سن، می بینیم چندی از بازیکنان مهم آلمان در سال های اولیه فوتبال شان هستند، مثل جمال موسیالا و فلوریان ویرتس. موسیالا در این فصل مهره مهمی برای بایرن مونیخ بود و با وجود سن کمش، دقایق بازی و گل های قابل توجهی داشت. در میان بازیکنانی که در اوج فوتبالشان هستند، ماتیاس گینتر، تراشتگن، کیمیش و گنابری دقایق بازی بالایی داشته اند. بازیکنانی چون کروس و گوندوعان سن بیشتری نسبت به بقیه دارند اما گوندوعان احتمالا بهترین فصل فوتبالی اش را سپری کرد و نویر هم که مسن ترین بازیکن ترکیب است، از نظر دقایق بازی آمار بسیار بالایی دارد. بازیکنانی چون کروس، گوندوعان، مولر و نویر عنصر تجربه را در دسترس آلمان می گذارند.
فاز حمله
آلمان تیمی است که علاقه مند است اغلب اوقات صاحب توپ باشد و با توجه به رویکرد دفاعی تیم های حاضر در مراحل مقدماتی یورو و جام جهانی، آن ها مایل هستند با داشتن توپ، حملات با حوصله ای انجام دهند. میانگین مالکیت توپ آلمان در سال گذشته 59 درصد بوده و با وجود قرعه سخت آن ها در مرحله گروهی، انتظار می رود آن ها به فلسفه خود یعنی پاس های کوتاه و بیلدآپ های پیش رونده، پایبند باشند. آلمان میانگین بالایی در زمینه شوت در هر بازی و لمس توپ در محوطه جریمه دارد و مشخصا آن ها تیمی نیستند که بازی مستقیم انجام دهند.
ساختار بیلدآپ آلمان بر هافبک های مرکزی این تیم تکیه دارد. هافبک های آلمان در میانه زمین، تجمع می کنند و میان فولبک ها، مهاجم کاذب حرکات ترکیبی شکل می دهند. می توانیم در بازی مقابل رومانی، مثالی از این موضوع ببینیم. آلمان از طریق فولبک ها با توپ کار می کند. پس از انتقال توپ در دفاع، کای هاورتس که به عنوان مهاجم دوم بازی می کند، عقب می آید و در نیم فضا قرار می گیرد تا توپ دریافت کند. با عقب آمدن هاورتس، گورتسکا کمی بالاتر قرار می گیرد و در میانه زمین، کلوسترمن را می بیند. با قرار گیری هاورتس و گورتسکا در نیم فضا، یک تجمع شکل می گیرد و وقتی رومانی به این جایگیری واکنش نشان می دهد، یک پاس مورب برای گوندوعان که کاملا آزاد است، ارسال می شود. آلمان در حرکات ترکیبی فولبک ها و وینگر ها بسیار خوب کار می کند و کلوسترمن در این زمینه ماهر است.
برای تشکیل چنین تجمع هایی یا باز کردن خطوط پاس، آلمان گاهی اوقات خط دفاعی سه نفره شکل می دهد، به این شکل که یکی از فولبک ها عرضش را کم می کند تا به عنوان مدافع مرکزی به کار گرفته شود. این به کل خط دفاعی اجازه می دهد کشیده شوند و خط حمله حریف هم باز می شود. انجام این کار به فولبک ها اجازه می دهد عریض تر و بالاتر بایستند و مهاجم دوم که نزدیک هافبک مرکزی می ایستد می تواند در میانه زمین توپ بگیرد. در مسابقات مقدماتی مقابل حریف های ضعیف تر، آلمان معمولا از ساختار 6-1-3 استفاده می کرد، جایی که گورتسکا معمولا به خط حمله اضافه می شود. این جا می بینید سانه جای فولبک را اشغال کرده و امره جان رو به جلو می رود تا ضمن ایجاد تجمع و برتری عددی، فولبک عرض لازم برای حرکت را داشته باشد. بدون این برتری عددی، جلو بردن توپ سخت می شود و استفاده آلمان از آرایش 1-4-1-4 باعث می شود آن ها در میانه میدان بازیکنان بیشتری نسبت به حریف داشته باشند.
در فاز انتقال که پایین تر توضیح خواهیم داد، آلمان ممکن است حین مالکیت توپ با آرایش 1-3-2-4 بازی کند و هافبک پست 10 که احتمالا گوندوعان خواهد بود، مسئولیت سنگینی برعهده دارد چون نقش حمایتی و پخش کردن توپ اهمیت زیادی می یابد. آلمان نمی تواند همیشه از تاکتیک ساختن برتری عددی استفاده کند اما این روش برای جلو بردن توپ بسیار مفید است. سرژ گنابری می تواند در این روش عقب بیاید و اگر توماس مولر مهاجم باشد، انتظار می رود در مرکز زمین برتری عددی ایجاد کند تا توپ رو به جلو برود.
فاز دفاع
آلمان وقتی توپ را از دست دهد، با آرایش 1-4-1-4، میدبلاک تشکیل می دهد و این می تواند بزرگ ترین نقطه ضعف بازی آلمان باشد چرا که رقبایی چون سوئیس، مقدونیه شمالی و البته اسپانیا توانسته اند به این تیم با استفاده از فضاهای زیاد، ضربه بزنند. مقابل رقبای کوچک تر، آلمان از بالاتر پرس می کنند اما آن ها با توجه به سیستم شان خیلی شدید پرس انجام نمی دهند. آمار شوت هایی که به سمت دروازه آلمان می آید، نگران کننده است و این آمار وقتی نگران کننده تر می شود که آلمان مالکیت توپ بالایی هم در اختیار دارد. فقدان عملکرد دفاعی مناسب مثل دوئل های هوایی و دفاعی، ضعف خط دفاعی آلمان را به خوبی نشان می دهد. ساختار 1-4-1-4 آلمان باعث می شود وینگرهای آن ها، فولبک های حریف را پرس کنند و هافبک های مرکزی آلمان هم هافبک های مرکزی حریف را به صورت منطقه ای پرس می کنند. این شیوه پرس منجر به اشتباهات زیادی از سوی بازیکنان آلمان ی شود. در عکس زیر می توان دید گورتسکا نزدیک ترین هافبک به خودش را پرس می کند اما به او اجازه می دهد بچرخد و توپ را جلو ببرد. این باعث می شود رومانی به آخرین خط آلمان، دسترسی پیدا کند. آخرین خط آلمان هم معمولا بالا بازی می کند و مدافعان آلمان کاملا تهاجمی هستند. این باعث می شود حریف، خط دفاعی آلمان را باز کند.
سیستم پرس آلمان به خاطر اعمال نشدن فشار کافی روی مدافعان مرکزی به شکل منفعلانه ای عمل می کند. وظیفه مهاجم مرکزی، پرس دو مدافع مرکزی است اما اغلب اوقات این کار به شکل ضعیفی انجام می شود چون مدافعان حریف می توانند به آسانی پاس خود را برسانند. به خاطر پرس ضعیف، هافبک های آلمان مجبور می شوند به خط اول تیم خود اضافه شوند تا به پرس کمک کنند اما این مسئله می تواند در میانه میدان، برای حریف برتری عددی بسازد. آلمان در زمینه فشردگی و زمان بندی پرس هم خوب کار نمی کند و با توجه به بالا بودن هافبک های مرکزی و پرس ضعیف مهاجم روی توپ، حریف می تواند به سوی جلو پیش روی کند.
برای مثال می توانید ببینید آلمان با نزدیک ترین هافبک مرکزی خود به سمت جلو، پرس از بالا را آغاز می کند. به دنبال پرس مدافع و بازی در عرض، گوندوعان به عقب بر می گردد تا نزدیک ترین هافبک اسپانیا را پرس کند. این یعنی دوباره پرس از جلو متوقف می شود. این جا تونی کروس هم سعی می کند همان بازیکن را پرس کند و فضای زیادی پشت سر او تشکیل می شود. این یعنی گورتسکا باید به تنهایی در میانه میدان دفاع کند و با کاربردی نبودن پرس آلمان، اسپانیا با یک پاس ساده می تواند توپ را به بازیکن مقابل گورتسکا برساند و به سوی جلو برود. میدبلاک بدون پرس روی مدافع مرکزی حریف ممکن است جواب دهد اما بدون فشردگی و پوشش فضاها، هر تیم با هر کیفیتی می تواند پرس را بشکند، درست مثل کاری که اسپانیا کرد. اگر کروس عقب می نشست و نزدیک به گورتسکا می ایستاد، گوندوعان می توانست بازیکن نزدیک به خودش و کروس را پوشش دهد و اسپانیا فضایی برای جلو رفتن نمی یافت. آلمان باید مدافعان مرکزی حریف را به شکل موثرتری پرس کند.
انتقال
همان طور که پیش تر اشاره شد، آلمان وقتی صاحب توپ می شود، باید خودش را با ساختار کانترپرس رقبای قدرتمند وفق دهد تا بتواند یک حمله خوب را رقم بزند. در مثال کانترپرسینگ پایین می توانیم ببینیم گورتسکا و گوندوعان هر دو بر اساس ساختار پست هایشان به جلو رفته اند و کیمیش یعنی هافبک پست شش پس از تلاش برای یک شوت از راه دور، به سمت جلو رفته است. در نتیجه وقتی آن ها مالکیت را از دست دهند، فقط فولبک ها و مدافعان مرکزی در برابر بازیکنان حریف خواهند بود. اگر تیم حریف قدرتمند باشد، در چنین شرایطی حتما آلمان را تنبیه خواهد کرد. حتی اگر بازهم دو هافبک به سوی جلو بروند، هافبک پست شش در میانه میدان تنها خواهد بود و یک بازیکن به تنهایی نمی تواند آن فضای زیاد را پوشش دهد و به راحتی از او عبور خواهند کرد. مقابل تیم هایی چون فرانسه و پرتغال، آلمان در مواقع توقف ضدحمله حریف باید دو بازیکن پشت توپ داشته باشد تا از خط دفاعی حفاظت کنند.
در زمینه انتقال تهاجمی، آلمان اغلب اوقات با داشتن بازیکنانی چون ورنر، گنابری و سانه که سرعت و تکنیک بالایی دارند، مستقیم بازی می کند. وینگرها در انتقال، عرض شان کم تر می شود و سرعت شان باعث می شود سریع از یکدیگر حمایت کرده و به جلو حرکت کنند. هافبک های آلمان چون کیمیش و گورتسکا پس از دریافت توپ به خوبی می توانند از کانترپرس حریف بگریزند. ضدحمله های آلمان در طول یورو 2020 جذاب خواهد بود.
مهاجمان
با نگاه به مهاجمان مرکزی آلمان در سال گذشته، می فهمیم که آلمان از فقدان یک مهاجم قاتل در محوطه جریمه رنج می برد. آمار هیچ یک از مهاجمان آلمان در زمینه مشارکت در گل و شوت به دروازه قابل قبول نیست. تیمو ورنر فصل سختی را در چلسی گذراند و آمار مشارکت مستقیم او در گل، چندان خوب نیست. گنابری آمار خوبی ثبت کرده اما در نقش یک ستاره نبوده چرا که او در بوندسلیگا فقط 10 گل و 5 پاس گل ثبت کرده است. با توجه به نبود یک مهاجم صرفا گلزن، انتظار می رود گلزنان در آلمان پخش شوند و روی حرکات ترکیبی و گلزنی هافبک ها تکیه شود تا این که تمام موقعیت ها صرفا برای یک بازیکن ساخته شود.
هافبک ها
در خط هافبک، وقتی به آمار پاس های پیش رونده نگاه می کنیم، می بینیم تونی کروس و کیمیش صدرنشین هستند و دقت پاس های آن ها عالی است. انتظار می رود آن ها در زمینه بازیسازی زوج خوبی شوند و هر دو در باشگاه هایشان در زمینه ارسال پاس های رو به جلو حرف اول را می زنند. فلوریان نویهاوس که احتمالا جایی در ترکیب اصلی آلمان نخواهد داشت، سبکی مشابه به کیمیش و گورتسکا دارد و البته در این فصل بوندسلیگا آمارهای خوبی از خود به جای گذاشته است. گوندوعان و به خصوص هاورتس در زمینه پاس های رو به جلو خوب نبوده اند اما آلمان چندان در این زمینه تکیه نمی کند. هاورتس در آلمان معمولا به عنوان مهاجم دوم به کار گرفته می شود و در یک سوم دفاعی حریف پاس دریافت می کند تا این که بخواهد پاس بفرستد.
مدافعان
در سازمان دفاعی، بازیکنان احتمالا ثابت آلمان، داده های چشمگیری را ثبت نکرده اند. رابین کخ بهترین مدافع آلمان از حیث عملکرد دفاعی و توپ ربایی هاست اما او در سیستم دفاعی لیدزیونایتد، نفر به نفر یارگیری می کند و به خاطر دوئل های بالا، عملکرد دفاعی خوبی داشته است. نیکو شولتس و فیلیپ مکس که قبلا مدافعان چپ فیکس آلمان بودند، هر دو در انتهای گراف دیده می شوند و در کارهای دفاعی ضعف نشان داده اند که در پی همین امر هم به اردوی مانشافت دعوت نشده اند. در زمینه پاس های رو به جلوی مدافعان، نیکلاس زوله با فرارها و پاس های رو به جلویش، خوب ظاهر شده و امره جان که به عنوان هافبک هم بازی می کند، خوب کار کرده است. ماتیاس گینتر در زمینه پاس های رو به جلو عالی بوده و انتظار می رود به همین خاطر به عنوان فولبک در یورو به کار گرفته شود. سوپرایز این آمار، رابین گوزنس است که با وجود نقش تهاجمی اش در آتالانتا، در حرکات رو به جلو آمارش پایین تر از چیزی بود که تصور می شد.
بهترین بازیکن
هافبک 31 ساله رئال مادرید و تیم ملی آلمان انتظار می رود بهترین عملکرد را بین بازیکنان مانشافت داشته باشد. کروس همچنان در زمینه ارسال پاس های کلیدی میان سرسخت ترین مدافعان از بهترین های دنیاست. با دیدن آمار پاس و پاس های رو به جلوی کروس، می بینیم مهم ترین ویژگی کروس، ارسال پاس به یک سوم دفاعی حریف است و دقت این پاس ها خیلی بالاست. با این حال برای این که هافبک موفقی بود، لازم نیست تمام پاس ها رو به جلو باشد و پاس های رو به عقب یا عرضی هم مهم هستند. پاس های رو به جلوی کروس در رئال مادرید، وینیسیوس جونیور را صاحب موقعیت می کرد و در آلمان می تواند برای ورنر یا سانه این کار را انجام دهد. در زمینه حمله و خلاقیت او از نظر ارسال پاس های متنوع، بهترین آمار را دارد. آمار لمس توپ کروس در محوطه جریمه به طور میانگین در هر بازی 0.89 است اما این به خاطر پست او و بازیسازی از عقب زمین است. میانگین شوت به دروازه کروس در هر بازی 1.46 است که یعنی او علاقه زیادی به شوت های از راه دور دارد. میانگین xA او در هر بازی هم 0.2 است. از نظر دفاعی، آمار کروس چندان جالب نیست اما با توجه به مالکیت توپ 60 درصدی رئال مدرید به صورت میانگین و وجود هافبک های تخریبی، انتظاری هم از کروس برای شرکت در کارهای دفاعی نمی رود. کروس در زمینه پرس و سرعت چندان بازیکن خوبی نیست و در رئال مادرید، کاسمیرو به او کمک می کند. اگر آلمان بخواهد پرس از بالا انجام دهد، این کار برعهده هافبک های دونده تری چون گورتسکا خواهد بود.
پیش بینی سرنوشت آلمان در یورو 2020
آلمان در سخت ترین گروه رقابت ها با فرانسه، پرتغال و مجارستان هم گروه است. فرانسه و پرتغال بسیار قوی هستند و مدعی قهرمانی به شمار می روند. آلمان ابتدا باید به سلامت از مرحله گروهی عبور کند و بازی آن ها با پرتغال بسیار مهم خواهد بود. پرتغال مدافع عنوان قهرمانی است و نمایش های اخیر آلمان در بازی های مقدماتی جام جهانی خوب نبوده است. اگر آلمان بتواند به دور حذفی برسد، انتظار نمی رود آن ها بتوانند از یک چهارم نهایی عبور کنند. با این حال در مراحل حذفی هر چیزی ممکن است.
قسمت آخر: پرتغال
