شکست در فینال لیگ اروپا مقابل تیم لالیگا ویارئال مطمئناً تنها چند روز پس از ثبت رکورد شکست ناپذیری در بازیهای خارج از خانه در لیگ برتر، طعم ترشی در دهان خود باقی گذاشت ، انگار که میتوان با هر امتیاز مثبت این چند فصل یک منفی هم شمرد.
نکته مهمی که باید روشن شود این است که "پیشرفت" و "موفقیت" هر دو واژه های بسیار متفاوتی هستند. کسب یک جام مهم اروپایی می توانست پیشرفت غیرقابل انکاری پس از سه فصل بدون جام باشد، اما باز هم این لزوماً برابر موفقیت برای باشگاهی به این بزرگی نیست
و پیشنهاد تمدید قرارداد با قول حمایت در نقل و انتقالات از دیدگاه مدیریت نشانه از این است که سولسشر نه تنها پیشرفت داشته بلکه با یک قرارداد پاداش خواهد گرفت
این وضعیت نسبتاً منحصر به فردی است که یونایتد در مقایسه با سایر باشگاه ها در آن قرار دارد. مطمئناً ، مربی نروژی به خوبی توانسته است هماهنگی و هارمونی را به اولدترافورد برگرداند و در نهایت رجوع به جمله اولیه اوله زمان انتصاب "برگرداندن لبخند به چهره ها" را برآورده کند ، اما آیا واقعاً نیازی به عجله با قرارداد جدید در این تابستان است؟
با توجه به سابقه کاری اوله به عنوان یک بازیکن بزرگ یونایتد و یک مدیر بی تجربه ، هیچ تهدیدی وجود ندارد که او هرگز توسط یک باشگاه رقیب شکار شود ، آیا عجله برای تمدید قرارداد با اوله که آرزوی تصدی شغل خود داشته است وجود دارد؟
صرفا جهت اطلاع "یونایتد به دلیل پتانسیل تیم های لیورپول ، چلسی اورتون و حتی احتمالاً تاتنهام در فصل آینده می توانند مقام نایب قهرمانی را هم از دست بدهند"
بله قرارداد جدید برای سولسشر می تواند پشتوانه یک ابزار مهم مذاکره در پنجره تابستان باشد هنگامی که سعی در خرید گزینه های بلند مدت خود برای باشگاه را دارد , نقل و انتقالات همیشه بخش هیجان انگیزی از فوتبال بوده اما شاید این هم یک اشتباه مدیریتی دیگر باشد ,آیا این تصمیم نباید یکسال دیرتر توسط مدیریت جدید گرفته شود نه توسط مدیریتی که هنوز نتوانسته شخصیت قهرمانی را به این تیم برگرداند؟
و شاید این عقیده بخشی از هواداران یونایتد می باشد که باشگاه در تمام ارکان از بازیکنان و مربیان یک اشتباه و سوء تفاهم و نتیجه مجموع تصمیم های اشتباه مدیریتی اد وودوارد و گلیزرها می باشد.
