باشگاه پرسپولیس طی بیانیه ای پاسخ گزارش خبرگزاری ایسنا را داد.
به گزارش طرفداری و به نقل از رسانه رسمی باشگاه پرسپولیس، در ماه‌های گذشته، خبرگزاری محترم ایسنا به صورت سریالی و مداوم اقدام به انتشار گزارش‌هایی علیه مدیریت فعلی باشگاه کرده و با اینکه مدیریت همواره در کنفرانس‌های مختلف و همچنین تماس‌های متعدد، جوابگوی این سوالات بوده ولی تکرار برخی پرسش‌ها که پاسخ آن کاملا واضح و روشن است، برای اهالی فوتبال این سوال را به وجود آورده که پشت‌پرده این حجم از فشار روانی و رسانه‌ای علیه مدیریت پرسپولیس چیست؟
باشگاه پرسپولیس برای چندمین بار به صورت شفاف به هواداران خود گزارش می‌دهد؛
یک) درآمدهای حاصل از عقد قرارداد با شرکت آتیه داده‌پرداز در گذشته، هزینه بدهی‌های سنگین همچون پرونده شکایت برانکو ایوانکوویچ، دستیارانش، ماریو بودیمیر و همچنین عقدقرارداد با بازیکنان شده و از این رو، در تمام مدت حضور تیم مدیریتی جدید، این باشگاه نتوانسته درآمد چندانی از شرکت یادشده، داشته باشد. با این حال، مدیریت شرکت آتیه داده‌پرداز به تعهدات خود در سال اول، عمل کرده اما رقم قرارداد، کمتر از بدهی‌ها، هزینه‌ها و مخارج باشگاه به خصوص در دوران شیوع کروناست.
دو) تمام درگاه‌های درآمدزایی باشگاه در اختیار شرکت آتیه داده‌پرداز بوده و این شرکت با توجه به شرایط قرارداد، بخشی از هزینه‌های باشگاه را تقبل کرده است. روزی که سمیعی به عنوان مدیرعامل انتخاب شد، با یک هرج‌ومرج مالی مواجه بود. از یک سو، بدهی‌های گسترده و باورنکردنی و از طرف دیگر، قرارداد با شرکتی که بخش اعظم پول سال اول را قبل از دوران مدیرعامل جدید، به باشگاه پرداخت کرده بود.
سه) از این رو، سمیعی دو راه پیش روی خود داشت؛ او می‌توانست به بهانه پیش‌خور شدن بخش اعظم درآمدهای باشگاه قبل از دوران حضورش، دست روی دست بگذارد و منتظر فرارسیدن وعده‌های پرداخت پول باشد که در این‌صورت پنجره‌های نقل وانتقالاتی بسته می‌ماند و امروز خبری از حضور در کورس قهرمانی نبود و البته توانی هم برای جذب بازیکن در نیم‌فصل نداشتیم. راه دوم هم این بود که آستین‌ها را بالا بزند و از هر راهی که شده (خارج از قرارداد با شرکت آتیه)، برای پرسپولیس بودجه تامین کند. مدیرعامل باشگاه، راه دوم را برگزید و در شرایطی که حتی شرکت‌های بزرگ دولتی و خصوصی در حل مشکلات اقتصادی خود اندر خم یک کوچه هستند، با قرض مبلغی قابل توجه، به پشتوانه درآمدهای آسیایی، بخشی از مشکلات مالی باشگاه را حل کند تا همچنان به عنوان مدعی در لیگ و آسیا بدرخشیم.
چهار) واضح است که باشگاه نمی‌تواند از «حق پخش» سود زیادی ببرد. درآمد بابت بلیت‌فروشی در دوران کرونا از بین رفته و به خاطر تحریم‌های ظالمانه، دسترسی به پاداش آسیایی وجود ندارد. هیچ درگاه جدیدی هم برای اقدام اقتصادی و افزایش توان مالی باشگاه در دست نیست و همچنین تبلیغات محیطی و سایر درآمدهای جانبی باشگاه باید توسط فدراسیون مدیریت شود که معادله درآمدی یا جریمه‌های باشگاه هم مشخص نیست. در این شرایط، مدیر باشگاه چه کاری می‌توانست انجام دهد؟
پنج) ای کاش خبرگزاری ایسنا که تمام تمرکز خود را به جای پوشش کامل اخبار ورزشی، به ایجاد فشار مضاعف بر روی باشگاه معطوف کرده، پیشنهاد اقتصادی می‌داد تا بدانیم خبرنگار مدعی این خبرگزاری چه ایده‌هایی برای درآمدزایی در این شرایط بحرانی دارد. جالب اینجاست که خبرگزاری ایسنا در تمام گزارش‌های خود، مشکلات باشگاه بابت بسته بودن درگاه‌های درآمدزایی، عدم توانایی برای عبور از قرارداد با کارگزار و انتخاب جانشینی بهتر، نادیده گرفتن حق پرسپولیس از حق پخش، تحریم پاداش آسیایی و... را به رشته تحریر در‌می‌آورد و باز هم از مدیریت باشگاه در مورد مشکلات اقتصادی سوال می‌پرسد! به معنای دیگر، سوالاتی می‌کنند که جواب آن را می‌دانند و باز هم علیه مدیریت پرسپولیس گزارش می‌نویسند. قطعات این پازل را کنار هم بچینید تا بهتر بتوانید در مورد دیدگاه این رسانه قضاوت کنید.
شش) بخش مهم ماجرا، استفاده از جملاتی چون «دراز کردن دست گدایی به سمت هواداران» است. جملاتی سخیف که از خبرگزاری محترمی چون ایسنا با سابقه طولانی در جهت خدمت به ادبیات رسانه‌ای کشور بعید به نظر می‌رسد. البته این رسانه، هفته گذشته با انتشار مقاله‌ای، همه باشگاه‌های بزرگ فوتبال ایران و هواداران را به «بی‌فرهنگی» متهم کرد اما مشخص نیست چه کسی به این رسانه اجازه داده تا در مورد فوتبال ایران، دسته‌بندی «بی‌فرهنگ‌ها» و «بافرهنگ‌ها» ایجاد کند. رعایت اخلاق و انصاف روزنامه‌نگاری ایجاب می‌کند در استفاده از کلمات و جملات، حجب و معرفت هم هزینه شود و از ادبیات کوچه و بازاری فاصله بگیریم. امیدواریم دوستان ما در رسانه معتبری چون خبرگزاری ایسنا، این موارد عادی را رعایت کنند.
هفت) برخلاف تصور خبرنگار خبرگزاری ایسنا، بحث ارائه شماره کارت بانکی خواسته کادرمدیریتی باشگاه نبود، بلکه به احترام و درخواست هوادارانی که خود را صاحب واقعی باشگاه می‌دانند، شماره کارت بانکی و کد دستوری برای واریز پول ارائه شد. این اشتباه بزرگ در فهم خبرنگار یادشده از ماجرای دریافت کمک مالی از هواداران بود.
هشت) در موضوع مبارزه با فساد، گام‌های بزرگی برداشته شد اما برای حفظ آبروی افراد، هرگز موضوعی را رسانه‌ای نکردیم هرچند در چند مرجع قضایی پیگیر پرونده فسادها هستیم. همین که درآمدها و مخارج و کلیه امور باشگاه شفاف شده و رضایتمندی هوادارن را در پی داشته، یک نوع مبارزه جدی با فساد است. چطور اهالی فوتبال این موضوع را درک کرده‌اند و به مدیریت باشگاه در این زمینه نمره قبولی می‌دهند اما خبرنگار خبرگزاری ایسنا همچنان برای فهمیدن این موضوعات دور خودش می‌گردد؟ شاید در یکسری موارد خاص، صرفه در «به خواب زدن خود» باشد!
نه) بحث بعدی در مورد خصوصی‌سازی است؛ اصل ۱۴۴ قانون اساسی تاکید بر خصوصی‌سازی همه شرکت‌های دولتی دارد و راهی غیر از آن وجود ندارد. باشگاه پرسپولیس خود را ملزم به رعایت قوانین می‌داند چون هویتی دولتی دارد اما مثال همان ضرب‌المثل معروف است که می‌گوید: «یا بُکش، یا دانه ده، یا از قفس آزاد کن!» پرسپولیس دولتی است اما ردیف بودجه دولتی ندارد و دولتی نیست چون در صف خصوصی‌سازی قرار گرفته است. آیا حرف زدن در مورد این مسائل از نگاه خبرگزاری ایسنا، عجیب و سوال‌برانگیز است؟
در نهایت، امیدواریم رسانه‌های محترمی که اقدام به انتشار اخبار در حوزه خبری پرسپولیس می‌کنند، در وهله اول آگاهی، معرفت و میزان اخلاق‌مداری خود را بالا ببرند و همچنین با ادبیاتی بهتر و منطقی قابل پذیرش، اقدام به نقد مدیریت باشگاه کنند. باشگاه پرسپولیس، باشگاهی نقدپذیر است که انتقادات سازنده را به دیده منت می‌پذیرد و اخلاق را سرلوحه کار خود دارد.
از مدیریت محترم خبرگزاری ایسنا هم توقع داریم نسبت به انتشار گزارش‌های سریالی علیه مدیریت بی‌حاشیه باشگاه پرسپولیس و ادامه‌دار شدن موضوعاتی که ذهنیت ایجاد می‌کند، حساسیت بیشتری به خرج دهند.
