Massoud Shخیلی دوازه بان عجیبی بود با رفلکس های استثنایی، مثه نویر بازی با پای خوبی نداشت و نمیتونست به این خوبی پشت دفاع رو مثل یه سوییپر جمع کنه ولی توی شیش قدم اگه برتر نبود چیزی ام کمتر نداشت، شوت گیر و پنالتی گیر درجه یک…از اونور در کنار غرور، تعصب، کاریزما و ابهت بی نظیرش موقع اش که میشد روی دیگه خودشو نشون میداد مثل اون صحنه دلداری به رقیب درجه یکش ینس لمان…در کل از نظر شخصی و قلبی من کان رو خیلی دوست داشتم حتی بیشتر از نویر، واسه من یکی چیز دیگه ایی بود…
