MEHDI 🌲D3اتفاقا یه خوبی خیلی بزرگ داشتن دینشون خیلی خوبه و معنویه ( شمن باوری) . و البته هیچ وقت بخاطر دین کسیو نکشتن .
تموچین یکسری درگیری های اجباری با چند قبیله مغولی داشت و برای اینکه از دست اون قبایل راحت بشه و بدستشان نابود نشه مجبور شد افراد جمع کنه و کم کم قدرت های بزرگتری دشمنش شدن و او هم با جنگ با اونها و جذب افراد دیگر قوی تر شد .
مغولان ارتش چنگیز بسیار سریع بودند و چون همه سواره بودن و تامین غذا و آب هر کس برعهده خودش بود (هر فرد ارتش تکنفره بود)
خیلی سریع تصرفات و تاراج ها رو انجام میدادن
و احتمال پیروزی شون بالا بود. غذای هر مغول تکه گوشتی نمک سود در زیر زین اسب بود تا حسابی نرم شود و چون اسب مادیان سوار میشدند . در بیابان میتوانستند با نوشیدن شیر اسبان رفع تشنگی کنند. در مواقع اضطرار حتی از خوردن گوشت حیوانات وحشی مثل گرگ هم دریغ نمیکردند. مسئله بعدی این بود که هر مغول مجاز بود هر چه خواست غارت کند و تجاوز کند و این انگیزه زیادی به آنها میداد
