طرفداری / به نقل از دویچه وله، در سال 2002 جرالد آساموآ وقتی اولین سیاه پوست آلمانی تبار بود که در یک جام جهانی حضور پیدا کرد، تاریخ ساز شد. در سال 2014 نیز، ژروم بواتنگ به عنوان اولین آلمانی سیاه پوست موفق به کسب مقام قهرمانی در جام جهانی شد. در حال حاضر مانشافت بدون حضور بازیکنانی مانند سرژ گنبری، آنتونیو رودیگر یا لروی سانه غیر قابل تصور است. حداقل از نظر ظاهری، فوتبال آلمان از 22 دسامبر 1974 که "اروین کوستد" اولین آلمانی سیاه پوست بود که به عنوان ملی پوش در تیم ملی آلمان شناخته شد، مسیری طولانی و تغییرات زیادی را تجربه کرده است. کوستد درباره تعداد آلمانی های آفریقایی تبار هم اکنون در تیم ملی با تعجب می گوید:
من هرگز فکر نمی کردم که چنین اتفاقی رخ دهد. بازیکنان سیاه کنونی اعتماد به نفس زیادی دارند. من هرگز نمی توانستم تصور کنم که هنگام بازی به این اندازه خودباوری داشته باشم.
پسر یک مادر آلمانی و یک پدر آمریکایی، در سال 1946 در شهر مونستر در غرب آلمان متولد شد؛ از او بعنوان اولین سیاه پوست در تاریخ که "سد رنگ پوست" فوتبال آلمان را شکست یاد میشود؛ اما هرگز نتوانست جایی برای خود در مانشافت بیابد، که شاید تعجب آور نباشد، با توجه به اینکه او فقط پس از قرار گرفتن در محیطی که به صراحت نژادپرستانه است، تنها سه بازی بعنوان یک ملی پوش انجام داد. کوستد که یک مهاجم توانمند برای تیم هایی همچون هرتابرلین، بروسیا دورتموند و وردربرمن بود، در مجموع 255 گل به ثمر رساند. او در ادامه گفت:
بازی برای آلمان به عنوان یک سیاه پوست در رسانه ها جو احساساتی زیادی را به وجود آورد، همه نگاه ها به اروین کوستد بود. اما من بسیار تنها بودم.
اروین کوستد در سال 1977، در 48 دیدار که برای بروسیا دورتموند به میدان رفت 18 گل به ثمر رساند
کوستد موضوع را توصیف می کند که چگونه او را تحت فشار قرار داده اند تا آلمان غربی را از منظر مثبت برای یک فرد سیاه پوست نشان دهد:
من مصاحبه می کردم و [سرمربی] هلموت شون به من می گفت بگویم، "نژادپرستی در آلمان وجود ندارد" اما این درست نبود! من به آنها گفتم نژادپرستی وجود دارد و او از این بابت عصبانی بود. من نمی توانستم مهارتهایم را نشان دهم، نمی توانستم بازی خود را به نمایش بگذارم، همیشه این موضوع یک دغدغه فکری برای من بود. اکثریت آنها از حضور من راضی نبودند، برخی اصلاً با من صحبت نمی کردند و من از نوع رفتارشان پی میبردم که تعدادی نژادپرست هستند.
"فرانتس بکن باوئر" یک استثنا بود
کوستد می گوید قیصر فوتبال آلمان "فرانتس بکن باوئر" یک استثنا قابل توجه در این افراد بود. این دو در بوندسلیگای آلمان در دهه 1970 رقیبان نام آشنایی بودند، اروین و تیمش "کیکرز اوفنباخ" به بکن باوئر و بایرن مونیخ، دومین شکست سنگین در تاریخ باشگاه باوارایی در آن زمان با برد شش بر صفر در روز افتتاحیه فصل 1974/75، مسابقه ای که کوستد دو گل به ثمر رساند را تحمیل کردند. وی به دویچه وله توضیح داد:
قیصر برای تشکر از حضور من در دومین مسابقه برای تیم ملی، به من گفت که در یک بازی دوستانه برابر انگلیس در ورزشگاه ومبلی، مارس 1975 امکان حضور خواهم داشت. هلموت شون قصد نداشت برابر انگلیس به من فرصت بازی بدهد اما با پافشاری بکن باوئر من در ومبلی بازی کردم.
اروین کوستد و فرانتس بکن باوئر
اولین سیاه پوست ملی پوش در تیم ملی آلمان هنگامی که در دهه 1970 بازی می کرد هدف مستقیم توهین های نژادی بود. اگرچه امروزه این توهین ها به مراتب کم تر شده است، اما هنوز هم این اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، جوردن توروناریگه از هرتابرلین در جریان مسابقه با شالکه در سال 2019، لروی سانه و ایلکای گوندوغان در همان سال در مسابقات ملی به میزبانی ولفسبورگ مورد هدف جملات رکیک نژاد پرستان قرار گرفتند. کوستد با وجود موفقیت هایش برای باشگاه و کشورش، معتقد است که بازیکنان سیاه هنوز با هم تیمی های سفید پوست خود در یک سطح نیستند:
بسیار خوب است که شاهد حضور بسیاری از آلمانی های سیاه پوست هستیم، اما آنها همیشه در آلمان گزینه دوم خواهند بود و (میبینید) وقتی اشتباه کنند چه اتفاقی می افتد!
_bhjz.jpg)
در سال 1990، وی به اشتباه به سرقت مسلحانه در مونستر متهم شد و پس از شناسایی توسط یک شاهد، پلیس او را به مدت شش ماه زندانی کرد. پلیس محلی گفت: "ما فکر نمی کردیم که بتوان پنج نفر سیاه پوست دیگر را در این منطقه پیدا کرد." پس از آزادی، به وی 3000 مارک غرامت پرداخت شد، اما قلب او همچنان از این اتفاق شکسته است. وی با اعتقاد راسخ می گوید:
80 درصد آلمانی ها افراد بزرگی هستند، اما 20 درصد دیگر نمی خواهند اتفاقات خوبی برای افرادی همچون من رخ دهد!
