به بهانه برتری آلومینیوم اراک مقابل تراکتور در جام حذفی

تحلیل فنی | چگونه علیرضا منصوریان مچ رسول خطیبی را خواباند؟

مجتبی خیلاپور 05/20/2021 - 14:30 مشاهده پروفایل

2,742 مشاهده / 28 دیدگاه 16 3 10

شاگردان علیرضا منصوریان در آلومینیوم با انجام یک بازی قابل قبول مقابل تراکتور، به شایستگی به دور بعدی جام حذفی صعود کردند.

آلومینیوم اراک و تراکتور روز گذشته (چهارشنبه) در چارچوب جام حذفی به مصاف هم رفتند که این دیدار با برتری 2-0 اراکی ها همراه بود.

به گزارش طرفداری، این مسابقه تنها یک دیدار ساده بین دو تیم نبود؛ بلکه تقابل مربیان سابق بود. در واقع خطیبی که در نیم فصل از آلومینیوم راهی تراکتور شده بود، به دنبال اثبات توانایی هایش بود. علیرضا منصوریان نیز که از هدایت تراکتور برکنار شده بود، انگیزه زیادی داشت تا به تیم سابقش خود را اثبات کند.

نتیجه مسابقه کاملا یکطرفه بود و نمی توان کتمان کرد که آلومینیوم شایسته پیروزی بوده است. این تیم با آنالیز خوب تراکتور و البته توانایی بازیکنانش توانست به راحتی تراکتور را شکست دهد.

در ادامه مطلب دلایل برتری فنی اراکی ها به تیم رسول خطیبی را بررسی می کنیم.

خط دفاعی بالا و پرس سنگین آلومینیوم

علیرضا منصوریان در یکی دو ماه اخیر نشان داده می خواهد مالکیت توپ و پرس را در آلومینیوم جا بیندازد. در هفته های اخیر نیز دیده ایم که آلومینیوم مقابل هر حریفی جلو می کشد و از فضاهای کوچک بیشترین بهره را می برد.

در بازی با تراکتور نیز این تیم از این امر مستثنی نبود. تصویر اول نشان دهنده لحظه به ثمر رسیدن گل اول آلومینیوم توسط امیرمحمد هوشمند است. در انتهای تصویر مشاهده می کنید که رامتین سلیمان زاده، مدافع آلومینیوم تقریبا وسط زمین است و این نشان می دهد خط دفاعی آلومینیوم بالا بازی می کند. این امر نه تنها به فشرده شدن بازی و پاسکاری های کوتاه منجر می شود، بلکه منجر می شود تا تیم حریف را راحت تر پرس کنید و موقعیت بسازید.

در تصویر پایین که مربوط به بازی آلومینیوم اراک و پدیده است، باز هم این مسئله مشاهده می شود. آلومینیوم جلو کشیده، مدافعان بالا آمده اند، توپی که به راحتی در اختیار بازیکن پدیده است، با پرس فشرده بازیکنان آلومینیوم پس گرفته شده و همین صحنه در ادامه منجر به تک گل آلومینیوم می شود. روز گذشته نیز همین مسئله بلای جان تراکتوری ها شد. شاگردان منصوریان بارها در زمین تراکتور توپ گیری کردند و چندین موقعیت خلق کردند. علاوه بر این، همین پرس موجب شده بود بازیکنان خلاق تراکتور از کار بیفتند و نتوانند در ضد حملات برای مهاجمان موقعیت سازی کنند.

حضور پرتعداد در خط حمله و استفاده از ضعف مدافعان تراکتور

مورد دیگری که قابل بررسی است، حضور پرتعداد آلومینیومی ها در محوطه جریمه حریف می باشد. به بازی های قبلی این تیم رجوع کنید، اراکی ها همیشه با تعداد بالا در محوطه جریمه حریف حاضر می شوند.

در تصویر زیر که یک ربع اول بازی روز گذشته است، مشاهده می شود در یک موقعیت ساده که 9 بازیکن تراکتور حضور دارند، 4 بازیکن آلومینیوم در حمله شرکت کرده اند. نکته بارز این مسئله این است که از این 4 بازیکن، دو بازیکن دقیقا به عمق دفاع حریف رفته و با فاصله کم از یکدیگر قرار گرفته اند. این عمل موجب شده تا تنها 3 مدافع مراقب دو مهاجم گلزن و سرزن آلومینیوم باشند و عملا 5-6 بازیکن دیگر میهمان از دور خارج شده اند.

آیا بازیکنان آلومینیوم بی مورد در حمله و به خصوص در آن نقطه حضور یافته اند؟ جواب منفی است. کادر فنی آلومینیوم آنالیز خوبی از مدافعان تراکتور داشته است. مدافعان تراکتور کُند بوده و اشتباهات فردی زیادی دارند. یک توپ در عمق یا یک سانتر تیز می تواند آنها را از پا درآورد. نمونه اش را می توانید در تصویر زیر مشاهده کنید که مربوط به تساوی 3-3 پاختاکور و تراکتور است. بازیکن پاختاکور در حالی که آزادانه وسط زمین به اطراف نگاه می کند، با یک پاس زمینی ساده هم تیمی اش را صاحب توپ می کند. همین توپ به دلیل کُندی مدافعان تراکتور منجر به یک موقعیت خطرناک برای تیم ازبکستانی می شود.

در مورد ضعف مدافعان تراکتور صحبت شد. باز هم به بازی پاختاکور و تراکتور رجوع می کنیم. دو تصویر را مشاهده می کنید که هر دو منجر به گل برای پاختاکور شدند. به تجمع و دفاع تیمی و فردی و پرس تراکتوری ها دقت کنید. تعجبی ندارد که این توپ های تقریبا مرده چرا به گل تبدیل شدند. این چیزی بود که کادر فنی آلومینیوم به خوبی می دانست. پرس و تجمع در یک سوم دفاعی تراکتور مساوی است با موقعیت گل و گلزنی. از همین تکنیک، شاگردان منصوریان چندین بار روز گذشته خط دفاعی میهمان را تهدید کردند.

آلومینیوم بعد از گل عقب نمی کشد

یکی از مواردی که موجب موفقیت آلومینیوم در طول فصل جاری بوده، این است که این تیم پس از گلزنی، عقب نمی کشد. در اینجا عقب کشیدن منظور دفاع مطلق برای دفع توپ و تنها حفظ نتیجه است. اما دفاعی که آلومینیوم می کند، دفاع تیمی منطقی و بر پایه ضد حملات سریع است.

ضد حملات آلومینیوم در هفته های گذشته گریبانگیر تیم های زیادی شده است. حتی در بازی رفت آلومینیوم و تراکتور، این آلومینیوم بود که روی یک ضد حمله سریع صاحب ضربه پنالتی و در نهایت گل پیروزی شد.

برای این مسئله هم دو تصویر انتخاب کرده ایم. تصویر اول به بازی روز گذشته برمی گردد. مشاهده می کنید در حالی که تراکتور بازیکنان خلاق و گلزن زیادی دارد، اما آلومینیوم می داند در صورت تجمع در دفاع بدون در نظر داشتن ضد حمله، قطعا جلوی این تیم بزرگ گل خواهد خورد؛ به خصوص اینکه محمد عباس زاده مهاجمی است که می تواند از یک موقعیت، یک گل بسازد. بنابراین کادر فنی آلومینیوم به مانند بازی های گذشته تصمیم می گیرد دفاع تیمی و منطقه ای را به شکلی منطقی پیش برده و به ضد حملات چشم بدوزد. چشم دوختن به ضد حملات موجب شد تا عملا مدافعان کناری و هافبک دفاعی های تراکتور خیلی جلو نیایند و همین موجب شده بود مهره های هجومی، در دادن پاس و پیدا کردن یار عاجز باشند.

در تصویر زیر می بینید که آلومینیوم در دقیقه 80 مسابقه مقابل تیم باتجربه و پرمهره تراکتور، بدون ترس ضد حمله می زند آن هم در موقعیت 4 بازیکن تراکتور و 3 بازیکن خودی. همان گونه که ذکر شد این ضد حملات پرتعداد و سریع موجب شده بود بازیکنان تراکتور با احتیاط عمل کنند و عملا خط حمله این تیم دچار مشکل شده بود.

علاوه بر تصویر زیر، یک تصویر دیگر نیز از دیدار پدیده و آلومینیوم انتخاب کرده ایم که نشان می دهد آلومینیوم در دقیقه 96 بازی به اینکه 11 بازیکن را در زمین خود نگه دارد و توپ دفع کند، می خواهد با تعداد بالا ضد حمله بزند و گل بعدی را به ثمر برساند.