بهروز رهبری فرد بازیکن سابق پرسپولیس خاطره هایی از دوران حضورش در پرسپولیس گفت.
به گزارش طرفداری، گفتگوی بهروز رهبری فرد را با فرهیختگان می خوانید:
پرسپولیس نتیجه دربی را ازآن خودش کرد. نظرتان درباره این بازی چیست؟
من اصلا فوتبال ایران را دنبال نمی‌کنم!
چرا؟
علاقه‌ای ندارم. نه بازی‌های پرسپولیس را می‌بینم نه بازی‌های تیم‌های دیگر را. درمورد بازی‌های بارسا یا رئال بپرسید می‌توانم صحبت کنم، اما فوتبال ایران را پیگیری نمی‌کنم.
یعنی الان نمی‌دانید پرسپولیس چه وضعیتی در رقابت‌های لیگ دارد؟
چرا می‌شنوم که پرسپولیس بازی‌هایش را برده اما بازی‌ها را نگاه نمی‌کنم.
مگر می‌شود؟
چرا نشود؟ همیشه حس می‌کنم من بازیکن پیروزی بوده‌ام و اصلا ارتباطی با پرسپولیس ندارم. احتمالا بقیه هم همین فکر را می‌کنند که اصلا یاد ما نیستند.
ولی کسی الان نمی‌گوید دوتا تیم به نام‌های پیروزی و پرسپولیس وجود دارد.
اگر این دو تا تیم یکی بوده‌اند پس چرا کسی از پرسپولیس یاد ما نیست. مگر می‌شود ما بازیکن پرسپولیس باشیم و کسی در این باشگاه ما را نشناسد؟! نه، من بازیکن تیم پیروزی بوده‌ام!
اما می‌بینیم در فضای مجازی برای برد پرسپولیس آرزوهای خوب می‌کنید.
بگذارید به پای هواداری!
حالا که دوست ندارید درمورد این دربی حرف بزنید حداقل از دربی‌های گذشته بگویید.
آن زمان که در پیروزی بازی می‌کردم دربی‌های خوب همیشه جنجالی بود. دعوا داشت و کارت قرمز و اخراج. همه از این دربی‌ها لذت می‌بردند. کلی بازی هیجان داشت.
بهترین دربی ای که در آن حضور داشتید؟
یکی دربی سال 73 بود که محرمی و قلعه‌نویی با هم درگیر شدند. بعد هم مردم ریختند وسط زمین. بازی ای هم که هاشمی‌نسب به ما گل زد، خیلی جذاب بود و در آن بازی خیلی حال کردم. بازی را مساوی کردیم و خودم هم یک گل زدم و آخر بازی هم که دعوا شد.
ظاهرا کلا دعوا در دربی را دوست دارید!
بالاخره دربی باید یک فرقی با بازی‌های دیگر داشته باشد. باید بتوانی بعد از بازی تا یک‌ماه درموردش حرف بزنی. الان درمورد دربی چه می‌توان گفت؟ چه هیجانی در این بازی هست که بخواهی درموردش حرف بزنی؟ بازی که تمام می‌شود همه آن را از یاد می‌برند دقیقا به چه درد می‌خورد. جنجال باید جزئی از دربی باشد.
چرا بازی های الان را جذاب نمی‌بینید؟
چون در این بازی‌ها چهره‌های جذاب و مطرح حضور ندارند. من کنار علی دایی، علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا و احمدرضا عابدزاده بازی کردم. خدایی ببینید چه بازیکنانی در تیم ما حضور داشتند؟ الان کدام بازیکن را در تیم می‌بینید که مثل این بازیکنان باشند؟ ما اصلا بازیکن شاخص نداریم و هیچ‌کدام نفرات فعلی نمی‌توانند مثل دایی یا کریمی یا عابدزاده شوند. بی‌تعارف من الان تفاوتی بین بازیکنان پرسپولیس با تیمی مثل آلومینیوم اراک نمی‌بینم و همه در یک سطح هستند. البته از استقلال هم بگویم. کدام بازیکن امروزشان مثل سهراب بختیاری‌زاده یا محمد نوازی هستند؟ نفرات فعلی این تیم هم با تیم‌های دیگر هیچ تفاوتی ندارند.
خیلی‌ها سیدجلال حسینی را بازیکنی متفاوت برای پرسپولیس می‌بینند که در 39سالگی هم پخته و بی‌اشتباه برای تیمش بازی می‌کند.
یک زمانی می‌گفتم سیدجلال باید در اوج از فوتبال خداحافظی کند اما الان نظرم عوض شده و می‌گویم تا هر چند سال که می‌تواند باید برای پرسپولیس بازی کند.
چرا نظرتان تغییر کرده؟
چون الان می‌بینم سیدجلال هیچ رقیبی ندارد. هیچ‌کس نتوانسته خودش را در حد و اندازه این بازیکن نشان دهد. پس بهتر است فعلا خداحافظی نکند و تا جایی که می‌تواند برای پرسپولیس به میدان برود. خدا را چه دیدید شاید یک روز بتواند با نوه‌اش هم‌بازی شود! فعلا که یک رقیب خوب ندارد.
چرا این‌قدر از پرسپولیس دلخور هستید؟
چرا نباشم. 14سال برای این تیم بازی کردم. کلی پیشنهاد خوب را رد کردم و در پرسپولیس بازی کردم. چرا یک‌بار نباید حال من را بپرسند؟! چرا نباید یک‌بار تماس بگیرند و بپرسند آیا زنده هستم یا نه. به خدا هرکس جای من باشد ناراحت می‌شود. در باشگاه‌های بزرگ دنیا به بازیکنان قدیمی‌شان بها می‌دهند. شده به بازیکنان قدیمی‌شان یک پست فرمالیته بدهند این کار را می‌کنند تا بگویند یاد آنها هستند. طرف هم راضی است. الان پرسپولیس چه عزتی برای بازیکنان قدیمی‌اش گذاشته؟ الان کسی سراغ مجتبی محرمی را می‌گیرد؟ کسی می‌گوید چرا عابدزاده پیتزافروشی می‌کند؟ وقتی می‌بینم برخی با زمان کوتاه حضورشان در پرسپولیس پست می‌گیرند پیش خودم می‌گویم همان بهتر که محرمی خانه‌نشین شده و عابدزاده پیتزا می‌فروشد!
الان از سمیعی ناراحتید یا افشین پیروانی یا یحیی گل محمدی؟
از هیچ‌کدام! سمیعی را که اصلا نمی‌شناسم. افشین هم گاهی تماس می گیرد. با یحیی هم هیچ مشکلی ندارم و دارد خیلی خوب کارش را می‌کند. من به‌طور کلی گفتم. افشین می‌گوید چرا شماها نباید باشید و به او می‌گویم نمی‌توانم خودم را به پرسپولیس تحمیل کنم. نمی‌توانم بروم و به سمیعی بگویم آقا من را بیاور باشگاه یا حالم را بپرس! به تلویزیون هم نمی‌توانم بگویم چرا من را به‌عنوان کارشناس دعوت نمی‌کند. کجای دنیا قدیمی‌های فوتبال توجه را از بقیه طلب می‌کنند که من بخواهم بکنم. برای همین سکوت می‌کنم و خودم را بازیکن تیم پیروزی می‌دانم.
الان دلتنگ کسی در پرسپولیس نیستید؟
خیلی دلتنگ علی (انصاریان) هستم. بچه محلم بود. با او هم بازی و هم اتاق بودم. ارتباط نزدیکی با او داشتم. 2روز قبل از اینکه راهی بیمارستان شود با او جایی رفتم. هیچ‌کدام هم ماسک نداشتیم. نمی‌دانم چرا من کرونا نگرفتم. واقعا تعجب می‌کنم. رفتن علی داغ بزرگی به دلم گذاشت. وقتی انتظار مرگ کسی را نداری بیشتر از شنیدن خبر رفتنش اذیت می‌شوی. مرگ علی و مهرداد (میناوند) خیلی اذیتم کرد. چقدر شب‌های بازی دربی با علی و مهرداد می‌نشستیم و درمورد این بازی حرف می‌زدیم. مهرداد هم برایم عزیز بود. الان وقتی به عکس‌های دونفره‌مان نگاه می‌کنم خیلی با علی و مهرداد حرف می‌زنم.
عکس با آن دو مرحوم زیاد دارید؟
خیلی عکس دونفره دارم. آنقدر زیاد هستند که تا سالها می‌توانم با آنها زندگی کنم و هیچوقت هم تکراری نشوند.
چرا عکسها را به اشتراک نمیگذارید؟
همه آنها پیش خودم هستند و میخواهم همیشه با این دو نفر همکلام شوم.
سوال آخر تکراری است؛ واقعا نمیخواهید درمورد این دربی حرف بزنید؟
شما بنویس برد پرسپولیس مبارک همه هواداران این تیم. همین.
