شالکه و نورنبرگ خیلی زود و پس از دو سال بار دیگر به هم رسیدند اما این بار صعودی در کار نبود بلکه سقوط باعث به هم رسیدن این دو تیم شد، سقوطی به قدمت تاریخ.
جذابیت فوتبال فقط به رقابت برای قهرمانی و بردن جام ها نیست گاهی اتفاقات خارج از مستطیل سبز نیز به همان اندازه جذاب هستند. یکی از این اتفاقات داستان دوستی ابدی بین هواداران دو تیم محبوب و سنتی آلمان یعنی شالکه و نورنبرگ است.
قبل از تاسیس بوندسلیگا در سال 1963 و آغاز حکمرانی بایرن مونیخ، فوتبال آلمان پادشاهان دیگری داشت. نورنبرگ با 8 و شالکه با 7 قهرمانی در لیگ پر افتخارترین تیم های آلمان بودند. اما زمان گذشت و این دو تیم به دلایل مختلف دیگر فروغ گذشته خود را نداشتند و تنها دلخوشی هوادارهایشان مرور خاطرات خوش گذشته بود زمانی که برای فتح لیگ و ایستادن بر بام فوتبال آلمان با هم رقابت می کردند.
اکنون با گذشت سال ها همچنان این دو تیم از پر افتخارترین تیم های آلمان به شمار می روند. نورنبرگ با 9 قهرمانی لیگ و 4 قهرمانی جام حذفی و شالکه با 7 قهرمانی لیگ و 5 قهرمانی جام حذفی.
اما چیزی که بیشتر از این رقابت اهمیت دارد دوستی و پیوندی است که چند دهه قبل بین هواداران این دو تیم برقرار شد. داستان های مختلفی درباره آغاز این دوستی وجود دارد.
یک داستان به دهه 70 میلادی بر میگردد جایی که تعدادی از هواداران شالکه قصد داشتن با رفتن به جایگاه هواداران نورنبرگ آشوب و دعوا به پا کنند اما عده ای دیگر از هواداران شالکه جلوی آن ها گرفتند.
داستان جالب دیگری درباره یک ملاقات ساده در قطار است که وبسایت باشگاه نورنبرگ اینگونه بیان می کند:
" روزی روزگاری یک هوادار سر سخت باشگاه به نام مونیکا بود که مسافت های طولانی را برای حمایت از تیم در بازی های خارج از خانه سفر می کرد. یک روز، عصر شنبه، او در مسیر بازگشت به خانه از مونشن گلادباخ بود که ناگهان مردی را پشت سرش دید که لباس شالکه را بر تن داشت. او به شدت شوکه شد چرا که داستان هایی از هواداران افراطی و خطرناک گلزنکرشن شنیده بود! اما مرد جوان به او سلام کرد و شروع به صحبت کردند.
خیلی زود یک هوادار دیگر نورنبرگ به نام استفان به آن ها اضافه شد. آن ها مدتی طولانی با هم صحبت کردند تا اینکه قطار به ایستگاه نورنبرگ رسید. هوادار شالکه از آن ها خداحافظی کرد و به مسیر خانه اش در رگنسبورگ ادامه داد.
مونیکا و استفان داستان را برای یواخیم، توماس و دیگر دوستانشان تعریف کردند که بر خلاف چیزهای وحشتناکی که مردم درباره هواداران شالکه می گفتند آن هوادار چقدر مهربان و دوست داشتنی بود
مونیکا تصمیم گرفت دوباره با آن هوادار شالکه ملاقات کند و همه می دانیم پس از آن چه اتفاقی افتاد.
این داستان افسانه وار به دهه 80 میلادی بر میگردد و اسم آن 3 نفر همچنان بدون تغییر در اعضای "Gelsen-Sene" قرار دارد. در بازی خارج از خانه فصل 81-1980 مقابل شالکه رابطه دوستی بین هواداران دو تیم هنوز کاملا شکل نگرفته بود. پس از آن بازی شالکه ای ها هواداران نورنبرگ را برای جشن گرفتن به شهر دعوت کردند. در تورنومنت های بعدی نیز هواداران دو تیم با هم همسفر شدند و این شروع یک دوستی واقعی و منحصر بفرد بین دو تیم اروپایی بود."
فرقی نمی کند چه داستانی باعث شروع این دوستی شده است هر چه که هست رابطه این دو تیم در طول دهه های گذشته نزدیک و نزدیک تر شده است حتی زمانی که در لیگ های مختلف بودند.
هر زمان شالکه برای دیدار با یک تیم باواریایی (بایرن، آگزبورگ و ...) به ایالت باواریا می رود حمایت هواداران نورنبرگ را دارد و هر زمان نورنبرگ با یک تیم از ایالت نوردراین-وستفالن( دورتموند، گلادباخ، لورکوزن و ...) بازی دارد هواداران شالکه حمایتشان می کنند.
در فینال جام یوفای 1997 هزار نفر از هواداران نورنبرگ به همراه هواداران شالکه به میلان سفر کردند.
اومبرو اسپانسر مشترک لباس دو تیم در سال 2019 برای دیدار شالکه و نورنبرگ پیراهن ویژه ای را طراحی کرد. طراحی پیراهن شالکه برگرفته از پیراهن خارج از خانه نورنبرگ بود با رنگ سفید و آبی و طراحی پیراهن نورنبرگ نیز پیراهن خانگی شالکه بود با رنگ قرمز. این یک حرکت افراطی و شجاعانه برای نشان دادن دوستی بین دو باشگاه بود که نباید فراموش شود.
الکساندر جابست مدیر تجاری و بازرگانی وقت شالکه در رابطه با این حرکت بیان می کند:
" با این پیراهن مخصوص، ما به دوستی بین شالکه و نورنبرگ به شکل ویژه ای احترام میگذاریم."
