kasra bozorgفکر کنم سال ۲۰۰۰ بود که بازی برگشت نیمه نهایی به منچستر باختیمو حذف شدیم تا دو شب کابوس میدیدمو اعصابم خرد بود. الان که سن رفته بالا و زن و بچه گهگاهی فوتبال یووه رو میبینم اما اینقده گرفتاریای زندگی زیاده که دیگه به ناکامیهای یووه فکر نمیکنم نهایتش یه ساعت بعد یادم میره. خوشبحال بعضی دوستان که تا صبح از شکست تیمهاشون حرص می خورن چون درگیری ذهنیشون فوتباله
اینا رو بعنوان کسی گفتم که شدیدا و متعصبانه طرفدار یووه هستش
