نیما بایرنیهی یادش بخیر این بازی عصر بود و هر روز میرفتیم زمین خاکی فوتبال که بخاطر این بازی کنسل شد برناممون. یک ماه بعدش هم جام جهانی 2002 بود و کلا جو فوتبالی اون موقع ها چیز دیگه بود. عاشق کریستین ویری بودم. شبهای سرد زیرپتو و ولوم پایین چون همه کنارت خواب بودن و اون موقع اتاق جدا جدا نبود که. یاد اون استادیومهای مه گرفته و بازیهای ایتالیا بخیر که چه لذتی بهمون میداد
