| در دهه های گذشته استعداد های فراوانی از برزیل در فوتبال اروپا عرضه شد؛ اما تجربه برخی از آنها تلخ و دامن گیر بود، ریشه همه این خاموشی ها عمدتا مصدومیت های پی در پی و یا مشکلات شخصی در زندگی بود که مسیر ستاره های برزیلی را کج کرد و در مرداب خاموشی و مرگ انداخت. امروز گذری بر استعداد های برزیلی خواهیم انداخت که ناپدید گشتند. |
|
اندرسون لوئیس د آبرئو اولیویرا ( معروف به اندرسون )
|
در ژانویه 2006 ، اندرسون به پورتو نقل مکان کرد. در آنجا ، او دو بار قهرمان لیگ شد ، وی پس از 18 ماه اقامت در پرتغال ، به باشگاه منچستر یونایتد انگلیس پیوست و چهار بار موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر ، و همچنین قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در سال 2008-09 شد.
اندرسون پس از جدایی الکس فرگوسن در سال 2013 ، دچار افت محسوسی شد و مصدومیت ها عملکرد ضعیفش را تسری بخشید . نیمه دوم فصل 2013-14 را در فیورنتینا گذراند و در ژانویه 2015 با اینترناسیونال به برزیل بازگشت. در سال 2017 به عنوان قرضی به کوریتیبا رفت ، قبل از بازگشت به اروپا در سال 2018 با تیم ترکیه ای آدانا دمیرسپور. پس از یک سال حضور ، اندرسون در سپتامبر 2019 از فوتبال بازنشسته شد. زمانی که به شیاطین سرخ پیوست تقریبا 20 ساله بود و توانست 8 سال خوشی را در آنجا سپری کند، اما به یک باره سقوط کرد و اواخر حضور او در فوتبال به خوبی سپری نشد.
| دنیلسون دی الیویرا آراخو ( معروف به دنیلسون ) |
دنیسون در دیادما ، سائو پائولو متولد شد ، اولین بازی خود را در بزرگسالان با سائوپائولو تنها در سن 17 سالگی انجام داد و در سال 1994 در کوپا CONMEBOL قهرمان مسابقات شد. در سال 1998 ، رئال بتیس با پرداخت مبلغ 21.5 میلیون پوند برای دنیلسون ، او را تبدیل به گران ترین خرید آن زمان کرد. او اولین بازی خود در لالیگا را در تاریخ 29 آگوست با تساوی 0-0 خارج از خانه مقابل دپورتیوو آلاوز انجام داد و اولین فصل خود را با 35 بازی و دو گل به پایان رساند و تیمش در جایگاه یازدهم قرار گرفت. او که دریبل زن قهاری بود به دلیل حاشیه ها نتوانست موفقیت خود را در بتیس تکرار کند . دنیلسون با اینکه توانست با سبز و سفید ها در 2004–05 به جایگاه چهارم برسد و به لیگ قهرمانان یوفا راه یابد ، اما با حاشیه هایش تیم را در دردسر می انداخت و اواخر ، اغلب نیمکت نشین بود و تاثیر آنچنانی در بازی ها نداشت.
آدریانو یک فوتبالیست قهار برزیلی بود که سرنوشت خود را بد نوشت! او در اواسط دهه 2000 یکی از بهترین مهاجمان جهان بود ، پنج فصل پر بار در ایتالیا با اینترمیلان داشت (2004 تا 2009)، آدریانو از طرف هوارادان اینتر میلان لقت امپراطور را دریافت کرد ، قبل از شروع عملکرد ضعیف او که همزمان با مرگ پدرش بود. آدریانو برای اینترمیلان چهار اسکودتو به دست آورد و پس از آن به دیار خود یعنی برزیل بازگشت.
آدریانو با اولین حضور خود در تیم ملی برزیل در 18 سالگی ، جانشین بلند مدت رونالدو قلمداد شد. در غیاب رونالدو ، برزیل را به جام کوپا آمریکا 2004 رساند و با به ثمر رساندن هفت گل ، کفش طلا را به عنوان بهترین گلزن مسابقات دریافت کرد. او همچنین با برزیل قهرمان جام کنفدراسیون های فیفا 2005 شد و جایزه کفش طلایی را به عنوان بهترین گلزن مسابقات با 5 گل دریافت کرد؛ اما عواملی مانند مصدومیت و بخصوص مرگ پدرش بر روحیه و تمرکز او اثر گذاشت و باعث شد از قله کوه به دره پرتاب شود.
او طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ در سانتوس در لیگ برزیل بازی می‌کرد. روبینیو در برزیل درخشان ظاهر شد و باعث شد مورد توجه چند باشگاه بزرگ از جمله رئال مادرید قرار بگیرد؛ تا اینکه در سال ۲۰۰۵ به جمع کهکشانی‌ها اضافه شد. در رئال عملکرد نسبتاً خوبی را داشت. وی در سال ۲۰۰۸ مورد توجه باشگاه‌هایی همچون چلسی و منچسترسیتی قرار گرفت و بالاخره طی جنجال‌هایی به شهر منچستر منتقل شد.
پسرک برزیلی در منچسترسیتی ناکام بود و حتی دوره‌ای قرضی دوباره به سانتوس بازگشت. در سال ۲۰۱۰ به میلان رفت و توانست خود را بار دیگر احیا کند. وی پس از یک دوره قرضی بازی برای سانتوز با قراردادی ۶ماهه راهی لیگ چین و به تیم گوانگژو پیوست، البته دوره موفقی را در لیگ چین سپری نکرد. روبینیو دوره پر افت و خیزی داشت. او با به ثمر رساندن 14 گل در فصل 2008 بهترین گلزن منچستر سیتی شد ولی فصل بعد به خوبی پیش نرفت و به دلیل مصدومیتی که گریبان او شد؛ 3 ماه از میادین دور ماند و مجموعا در 12بازی یک گل زد؛ به همین دلیل به سانتوس قرض داده شد اما بار دیگر به فوتبال اروپا برگشت، این بار در تیم آث میلان که فصل قابل اعتنایی را سپری کرد ولی جواب گوی دوران طلایی اش نبود.
پاتو که طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷ برای اینترناسیونال بازی کرد در اوت ۲۰۰۷ قراردادی را با تیم میلان امضا کرد. پاتو در ژانویه ۲۰۱۳ طی یک قرارداد چهار ساله به ارزش 15 میلیون یورو به کورینتیانس برزیل پیوست.او در نیم فصل ۱۶–۲۰۱۵ به‌طور قرضی به چلسی پیوست.در فصل ۲۰۱۷–۲۰۱۶ با قرار دادی چهار ساله به صورت رسمی به ویارئال پیوست. وی در فصل نقل و انتقالات زمستانی سال ۲۰۱۷ به تیانجین چین پیوست.
کمتر کسی وجود دارد که گل او به بارسلونا و رئال را فراموش کند که نشان از مهارت فنی خارق العاده اوست. در 117 بازی برای آث میلان طی سال های 2007 تا 2013 توانست 51 گل را به نام خود کند. مصدومیت های مکرر، حاشیه ها ، عملکرد ضعیف تیم پزشکی در درمان مصدومیت های او و در نهایت مشکلات شخصی همچون ازدواج پر سر و صدا و طلاق جنجال برانگیز باعث نابودی استعداد آینده فوتبال شد. برخی عده توانایی های او را به رونالدو زاریو تشبیه کرده بودند، ولی بازیکنی خلاق، پر سرعت و پا به توپ در راه اشتباهی قرار گرفت. همچنین الکساندر در مجله وردساکر در سال ۲۰۰۷ بهترین بازیکن زیر ۲۰ سال جهان انتخاب شد.
بی شک همه رونالدو را می شناسند؛ بازیکنی شوت زن، دریبل زن به تمام عیار و خلاق که در زمره بهترین بازیکنان جهان قرار می گیرد. آوردن نام رونالدو در این لیست شاید اشتباه باشد چون که او به اوج خود رسید اما اگر مصدومیت های متعددی به سراغش نمی آمدند، می توانست ثبات بیشتری داشته باشد. در باشگاه بارسلونا به دلیل مشکلات قرارداد نتوانست بیشتر از یک فصل در تیم حضور یابد و راهی اینتر میلان شد. در اینتر میلان هم دچار مصدومتی هایی شد که نتوانست در باشگاه به قله آرزو های خود چنگ بزند.
مصدومیت های مکرر او در رئال درست زمانی که تیم در مراحل حذفی لیگ قهرمانان قرار داشت، باعث شد که دست کهکشانی ها از یک برزیلی تمام عیار خالی بماند.زندگی رونالدو با مصدومیت گره خورده بود حتی زمانی که در تیم کورینتیانس حضور داشت. او در نهایت سال 2011 کفش های طلایی خود را آویزان کرد.
