یک جمله ی قدیمی وجود دارد تحت عنوان « فوتبال بی رحم است » اما واژه بی رحمی مربوط به ذات و باطن فوتبال نیست، بلکه یک جوهره ای از آن استخراج می شود و به بازیکنان فوتبال گوشزد می کند: کسی که در بهترین زمان و بهترین مکان تصمیم درست را نگیرد و درک صحیحی از شرایط و اتفاقات پیش آمده نداشته باشد از مدار حرکت خواهد ایستاد.
امروز با سرگذشت مهاجمی آشنا خواهیم شد که خیلی سریع زمان مرگش فرا رسید؛ الکساندر پاتو !
در ژوئن 2006 ، فقط در سن 16 سالگی ، نوجوان با استعداد قراردادی را با اینتر ناسیونال امضا کرد تا در لیگ برتر برزیل شرکت کند. علی رغم این واقعیت که او در برابر بازیکنانی تا چهار سال بزرگتر از خودش رقابت می کرد ، پاتو بهترین گلزن این رقابت ها شد. در طول این رویداد ، پاتو رکورد دیرینه پله را شکست زیرا او در 17 سالگی و 102 روز، مقابل الاهلی، قهرمان باشگاه های آفریقا به جوانترین گلزن تاریخ فوتبال در یک رقابت سازمان یافته فیفا تبدیل شد. پله 17 سال و 239 روز داشت که در جام جهانی 1958 برابر ولز گل زد. اما بزرگترین نکته برجسته در زمان حضور پاتو با اینترناسیونال در دوره Recopa Sudamericana بود ، زیرا او به اینترناسیونال کمک کرد تا اولین عنوان خود را در آن مسابقات بدست آورد.
میلان رسماً قرارداد پاتو را در 2 آگوست 2007 با پرداخت هزینه ای در حدود 24 میلیون یورو تأیید کرد. با توجه به مقررات فوتبال فیفا درمورد افراد زیر سن قانونی غیر اتحادیه اروپا ، پاتو تا 3 ژانویه 2008 ، زمانی که پنجره نقل و انتقالات ایتالیایی و ثبت نام مجدداً آغاز شد ، قادر به انجام مسابقات رسمی برای میلان نبود با این حال، از تاریخ 3 سپتامبر 2007 ، یک روز پس از هجدهمین سالگرد تولد ، در 4 ژانویه 2008 ، انتقال پاتو به میلان رسمی شد. پاتو اولین گل خود در میلان را در اولین بازی خود در سری آ مقابل ناپولی در پیروزی 5-2 خانگی در 13 ژانویه 2008 به ثمر رساند. او فصل 2007-2008 را با 9 گل در 20 بازی (18 حضور در لیگ) به پایان برد.
|
گل ثانیه ای پاتو به بارسلونا در لیگ قهرمانان 2011
|
در اواخر سال 2008 ، پاتو درست قبل از تعطیلات کریسمس در پیروزی 5–1 میلان مقابل اودینزه دو گل به ثمر رساند و روز بعد در استادیو المپیکو موفق شد با برتری مقابل رم بدرخشد و ثابت کند که او ستاره ای برای میلان است. او به فرم چشمگیر خود در میلان ادامه داد و در چهار بازی شش گل زد ، پاتو با 18 شلیک موفق فصل 2008-09 را به عنوان بهترین گلزن میلان به پایان برد. در 21 اکتبر 2009 ، مرحله گروهی لیگ قهرمانان ، پاتو در پیروزی 3–2 برابر رئال مادرید در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو دو گل در نیمه دوم را به ثمر رساند. در 18 ژانویه 2010 ، پاتو در مراسم دل کالسیو جایزه بهترین بازیکن سال 2009 فوتبال جوان سری A را دریافت کرد و اولین برزیلی بود که این عنوان را به خود اختصاص داد. پاتو در بازگشت از مصدومیت به تیم ، در هر دو بازی بعدی میلان مقابل اودینزه و فیورنتینا یک گل به ثمر رساند. در 28 فوریه ، در نیمه اول در سن سیرو یک گل به ثمر رساند و به میلان کمک کرد تا آتالانتا را با نتیجه 3–1 شکست دهد اما در نیمه نیمه دوم به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه همسترینگ از زمین خارج شد. این آسیب دیدگی او را مجبور کرد دو سفر حساس به رم و منچستر یونایتد را از دست بدهد.اندکی پس از بازگشت مجدداً همان عضله دچار مشکل شد و مجبور شد بقیه فصل را از دست بدهد و فقط 20 بازی به دلیل مصدومیت مداوم انجام دهد.
در اولین مسابقه فصل(2011) مقابل لچه ، در پیروزی 4–0 میلان دو گل به ثمر رساند. با این حال ، او پس از مسابقه دوم خود در این فصل ، خود را در وضعیت معالجه قرار داد که 3 بازی بعدی را از حضور در این رقابت بازماند. در مسابقه بعدی خود بعد از مصدومیت ، در سن سیرو دو بار مقابل کیه وو گلزنی کرد. سپس در استادیوم سن نیکولا یک بار دیگر پایش به گلزنی باز شد. پس از چند نمایش عالی ، پاتو برای سومین بار در کمتر از یک سال از ناحیه همسترینگ آسیب دید. این آسیب دیدگی او را به مدت شش هفته از میادین محروم کرد.
در 13 سپتامبر 2011، در یک مسابقه مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا برابر بارسلونا ، پاتو با 24 ثانیه بعد از شروع مسابقه ، پنجمین گل سریع تاریخ مسابقات را به ثمر رساند. در اواخر همان ماه ، وی در جریان تساوی 1-1 مقابل اودینزه از ناحیه ران آسیب دید. پاتو بازگشت خود را به صورت فرعی مقابل فیورنتینا انجام داد . در ژانویه 2012 ، در آستانه انتقال به پاری سن ژرمن در لیگ 1 فرانسه بود. این حرکت به میلان فرصت می داد تا برای کارلوس توز بازیکن منچسترسیتی پیشنهاد کند. در 12 ژانویه ، پاتو با استناد به تعهد خود برای روسونری ، از انتقال خودداری کرد. در جریان پیروزی مرحله یک شانزدهم نهایی کوپا ایتالیا مقابل نوارا ، پاتو از ناحیه ران دچار کشیدگی عضلانی شد که در نتیجه آزمایشات از ناحیه ران چپ آسیب دید و در نتیجه فصل را از دست داد.
یک مهاجم سریع ، چابک و خلاق با توانایی فنی عالی و چشم به هدف ، پاتو در جوانی یکی از آینده دارترین ستاره های فوتبال جهان به حساب می آمد. بیشتر افراد توانایی او را به رونالدو نازاریو تشبیه کردند. او که یک مهاجم همه کاره است ، قادر به بازی در هر نقطه از خط مقدم ، در مرکز به عنوان یک مهاجم اصلی ، در یک نقش پشتیبانی یا در هر دو جناح است. علی رغم اینکه پای راست است ، می تواند با هر دو پا به خوبی و قدرتمندانه به توپ ضربه بزند ، هنگام دریبل زدن حریفان را از پا در می آورد و موقعیت هایی را برای هم تیمی ها ایجاد کند. او علی رغم اینکه از نظر جسمی قد بلند نیست ، اما در هوا نیز موثر است . در سال 2010 ، مجله دون بالون او را به عنوان یکی از 100 بازیکن جوان با استعداد بعد از 1989 حساب کرد. با این حال ، با پیشرفت حرفه ای خود در میلان ، او مصدومیت های مکرر را متحمل شد که بر سرعت ، تناسب اندام ، ثبات و تحرک وی تأثیر گذاشت و باعث محدودیت بازی کردن در سنین جوانی شد، در نتیجه ، به نظر برخی از رسانه ها نتوانست به توانایی های اولیه خود برسد و در اوج بماند.
پاتو آخرین فصل حضور در میلان را به دلیل مصدومیت های متعدد و تاثیر آنها بر عملکرد بازی، به خوبی سپری نکرد و اغلب بازی ها را از دست داد و به افت محسوسی رسید. در 3 ژانویه 2013 ، پاتو با قراردادی چهار ساله با مبلغ 15 میلیون یورو با کورینتیانس قرارداد امضا کرد. بی شک بزرگترین اشتباه پاتو همین بازگشتن به برزیل و ادامه دادن فوتبال در آن جا بود. الکساندر بعد از میلان جابه جایی های زیادی داشته که می توان به سائو پائولو ، تیانجین و ویارئال اشاره کرد اما مهم ترین آنها چلسی بود.
او حضور و عملکرد خوبی در این باشگاه ها نداشت و کاملا ملموس بود که دیگر از انگیزه و اشتیاق کافی برخوردار نیست.
|
 بازی کردن در چلسی سال 2016
|
پسر برزیلی سرگذشت عجیبی دارد حتی می توان از آن فیلمی ساخت؛ اثری سراسر پیشرفت و پسرفت، اما پایان بندی فیلم سراسر غم و اندوه. پاتو را باید یک بازیکن بدشانس و بد انتخاب بنامیم؛ مصدومیت های مکرر و تاثیر همه جانبه بر عملکرد او ، اشتباه در ترک روسونری و در نهایت مشکلات شخصی از جمله جدا شدن از همسرش بعد 9 ماه باعث شد ستاره ای که همه در صف تمجیدش بودند، به خاموشی نائل شود.
