جرارد پیکه، مدافع اسپانیایی بارسلونا در تازه ترین مصاحبه خود با خورخه والدانو از Movistar، در مورد سوپرلیگ و مسائل دیگری صحبت کرده است. به گزارش طرفداری، پیکه در این مصاحبه در مورد خوان لاپورتا گفت:
اگر خودم را جای رییس باشگاه بگذارم، خوان لاپورتا در شرایطی است که باشگاه بارسلونا را تحت شرایط اقتصادی بسیار بدی تحویل گرفته است و او تلاش می کند تا بهترین تصمیم ممکن را برای باشگاه بگیرد.
سوپرلیگ
در حال حاضر بارسلونا یکی از موسسان سوپرلیگ است. فکر می کنم که وضعیت اقتصدی باشگاه، نقش بسیار مهمی در گرفتن این تصمیم داشته است. اگر از نقطه نظر یک بازیکن یا نقطه نظر جهانی به سوپرلیگ نگاه کنیم، فکر نمی کنم این تصمیم در بلند مدت اتفاق مثبتی برای دنیای فوتبال باشد.
این که باشگاه های بزرگ دور هم جمع شدند تا رقابت کنند، یک حقیقت است. اگر چه هر فصل پنج باشگاه دیگر نیز به رقابت دعوت می شوند. آن ها می گویند که در لیگ های داخلی شان می مانند و به رقابت ادامه می دهند. برای شروع، آن ها می گویند که لیگ های داخلی ادامه دارند. آن ها با گذشت سال ها، لیگ داخلی را ترک می کنند و به دنبالشان، سرمایه گذاران و جوامع بانکی نیز لیگ های داخلی را رها می کنند.
آن ها می گویند که لیگ قهرمانان 3.5 میلیارد یورو در آمد دارد و سوپرلیگ سه برابر آن را خواهد داشت. اکر با متخصصان صحبت کنید، به شما می گویند که مارکت نمی تواند از این مبلغ (3.5 میلیارد) عبور کند. آن ها می گویند بیش از این را در سوپرلیگ در می آورند و لیگ های داخلی را نیز حفظ می کنند. وقتی که سرمایه داران به ضرر برسند، باشگاه های سوپرلیگ را مجبور می کنند که چهارشنبه ها و شنبه ها بازی کنند و مارکت به فقط همین برندهای بزرگ محدود می شود. سوپرلیگ می تواند دنیای فوتبال را نابود کند، می تواند اکوسیستم فعلی فوتبال را به پایان برساند.
کل سیستم برای رسیدن به چنین جایی نابود می شود. آیا ما چنین چیزی را برای فوتبال می خواهیم؟ این که سویا، والنسیا، اورتون، لسترسیتی و ناپولی ناپدید شوند؟ چون اگر این تورنمنت تایید شود، ارزش این باشگاه ها برابر با صفر خواهد شد. لیگ را بدون بارسا، رئال و اتلتیکو تصور کنید. آن ها می توانند رقابت کنند و این جذاب و هیجان انگیز خواهد بود اما به اندازه کافی برایشان درآمد نخواهد داشت. به نظر من سوپرلیگ به چنین جایی منتهی می شود. اگر این را می خواهیم، بفرمایید اما باید این ها را بدانیم. این یک مدل آمریکایی است. آن ها این چیزها را دارند.
چیزی که مشخص است، این است که مدل رقابت باید تغییر کند. باید تعادلی را فراهم کنیم که در آن، باشگاه های بزرگ بتوانند با باشگاه های نه چندان بزرگ، هم زیستی کنند. باشگاه ها در لالیگا و یوفا باید قدرت بیشتری نسبت به تیمی از لیگ های پایین تر داشته باشند. رای بیشتر، درآمد بیشتر. چیزی که در حال رخ دادن است، آینه تمام نمای جامعه است. این سرمایه داری خالص و سخت است. این مدل و طرح بی نقصی نیست. باید طرح متعادل تری پیدا کنیم.
لیونل مسی
مسی به عنوان یک بچه، خاص بود. شما او را دیدید. توپ به پای او می چسبید. در بچگی به ما می گفتند که روی او خطای خشنی نکنیم چون او کوچک و ظریف بود اما حتی اگر می خواستیم نیز نمی توانستیم روی او خطا کنیم. اصلاً نمی توانستید به او برسید. مسی چندین سال در تیم کنار ما بوده و ما او را به خوبی می شناسیم و از تصمیمش حمایت خواهیم کرد. ما باید بابت کارهایی که برای باشگاه انجام داده، قدردان او باشیم.
نمی توانم بگویم سرانجام کار با مسی چگونه خواهد شد. فکر می کنم که در ماه های اخیر، مسی خوشحال تر به نظر می رسد. این مهم است. او روی تیم تاثیر می گذارد چون او کاپیتان است و روی کل تیم تاثیر دارد. باشگاه خیلی خوب پیش می رود و بخش زیادی از آن بخاطر مسی است.
فینال کوپا دل ری
فینال کوپا دل ری باعث آرامش ما شد، به ما انرژی مضاعفی داد. در لیگ نیز با توجه به تساوی رئال مادرید مقابل ختافه، همه چیز به خودمان بستگی دارد.
تیم ملی و هو شدن توسط هواداران
مردم شروع کردند به هو کردن من و سوت زدن برای من و به جای این که برداشت بدی از آن داشته باشم، به عنوان یک انگیزه به آن نگاه کردم تا بهترین عملکردم را داشته باشم. تا نشان دهم که علی رغم سوت ها، من بابت بهترین یا یکی از دو دفاع وسط برتر اسپانیا، لایق حضور در تیم ملی هستم.
ریاست بارسلونا در آینده
اگر برای آن اقدام کنم، با تمام توان و وجودم اقدام می کنم. یک رییس باید شخصیت بسیار محکمی باشد و مردم به او اعتماد زیادی داشته باشند و همچنین وفادار باشد. باید نظم عالی ای داشته باشد. بدون ساختار، اگر سلسله مراتب حفظ نشوند، باشگاه شروع به غرق شدن می کند و باید بازسازی را آغاز کند.
نوجوانان امروز فوتبال را به شکل دیگری دنبال می کنند. در حال حاضر این ورزش با تمام چیزهایی که در شبکه های اجتماعی وجود دارد، رقابت می کند. برای نوجوانان سخت است که 90 دقیقه روی بازی تمرکز کنند. ما باید روش انجما کارها در فوتبال را تغییر دهیم، شاید فقط چند مورد در این ورزش. ما نمی توانیم ثابت بمانیم چون در نتیجه آن، لحظه ای پیش می آید که مردم دیگر به تماشای فوتبال ادامه نمی دهند.
