به گزارش طرفداری، هرچند احمد مددی چند ماه پیش از این در اقدامی شتابزده، مدیریت آکادمی استقلال را از سعید مراغه چیان، پیشکسوت فوتبال ایران، کاپیتان اسبق استقلال و موسس یکی از قدیمی ترین مدارس فوتبال پایتخت گرفت اما نهالی که سعید مراغه چیان در استقلال کاشت، خیلی زود درختی شد و ثمر داد.
سعید مراغه چیان وقتی مدیر آکادمی باشگاه استقلال شد، قبل از هر چیز شروع به پشتوانه سازی برای این باشگاه کرد. او در اقدامی جالب، علاوه بر تیم های نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید دو تیم هم به عنوان نوباوگان و تیم ب جوانان ساخت تا این تیم ها در آینده بازیکن به تیم های اصلی بدهند. مراغه چیان علاوه بر ساختار سازی، هدایت تیم امید استقلال را به آرش برهانی سپرد و برای آن که رابطه تیم امید و تیم اصلی عالی باشد، اصرار کرد آرش همزمان در کادر فنی تیم بزرگسالان بماند. او همچنین از محمود فکری خواست هر هفته نفرات برگزیده امیدها اجازه حضور در تمرین بزرگسالان را داشته باشند تا از لحاظ روحی و انگیزشی شرایط بهتری پیدا کنند.
مراغه چیان تیم جوانان استقلال را به علی جانملکی سپرد، نوجوانان را به علیرضا اکبرپور که حالا سرمربی ماشین سازی است، نونهالان را به حسین صدر محمدی و دو تیم پشتوانه جوانان (17 ساله ها) و پشتوانه نونهالان (نوباوگان) را هم به ایوب اصغرخانی و صدرمحمدی واگذار کرد.
حالا جوانان استقلال با جانملکی صدرنشین است، امیدهای استقلال با برهانی قهرمان شدند، نوجوانان استقلال هم که با اکبرپور به نایب قهرمانی رسیده بودند، با اثبات صغرسن تیم کیا، عنوان قهرمانی را به خود اختصاص دادند.
این افتخارات کنار کارهای بزرگی که مراغه چیان برای آکادمی استقلال کرد، نشان می دهد اگر کار دست فوتبالی ها باشد، نتیجه خوبی به همراه خواهد داشت.
استقلالی ها حالا که سرمست از توفیق های پیاپی در فوتبال پایه هستند، سعید مراغه چیان را فراموش نکنند.
کاپیتان دهه 60 استقلال، هافبکی که قبل از انقلاب پیراهن تاج را می پوشید و بعد از انقلاب پیراهن آبی استقلال را به تن داشت و غیر از دو سال بازی در دارایی، در تمام سال های فوتبالش استقلالی بود، در موفقیت های تیم های پایه مجموعه آبی سهم دارد. شاید خودش درباره این سهم حرفی نزند اما انصاف حکم می کند استقلال قدرشناس او باشد.
به گفته آنهایی که از نزدیک در جریان اختلاف مددی و مراغه چیان بودند، تنش بین آنها از جایی شروع شد که احمد مددی مربیانی را برای فعالیت در آکادمی استقلال به مراغه چیان معرفی کرد و رییس وقت آکادمی نپذیرفت. مراغه چیان اعتقاد داشت مدیرعامل باشگاه نمی تواند در محدوده انتخاب های فنی او دخل و تصرف داشته باشد و پای این عقیده آنقدر ایستاد تا مددی صندلی او را به ناصر فریاد شیران داد. حتی این اختلاف هم نباید باعث شود باشگاه استقلال قدردانی از مراغه چیان را پشت گوش بیاندازد.
