بابک کی مقصودیالیاس گرامی
سپاسی شدیداللحن بابت جمع آوری این آمار گویا و کامل
من هم معتقد به این هستم که آمار ،جامعیت لازم برای تعریف بزرگی ، ابر ستاره و اسطوره بودن یک بازیکن رو نداره و فقط و فقط ملاکی برای سنجش کیفیت فنی یک بازیکنه که میتونه برای نقل و انتقلات و از همه مهتر پایه گذاری تاکتیک و استراتژی مربیا، اعم از تیم خودی و حریف مفید باشه. مورد نقیض در برابر تفکر آمار و افتخارات زدگی در فوتبال به جد دیگو آرماندو مارادوناست که مجموعه ای ، با کیفیت فنی متوسط مثل تیم ناپل و یا آرژانتین 1986 تا 1990 (کیفیت فنی آرژانتین 1982 رو علی رغم به بار آوردن فضاحت تمام معنا تو این جام ، خوب و حتی بسیار خوب ارزیابی میکنم و آرژانتین 1994 رو یک سوپر تیم واقعی و صد البته قربانی شده به دلایلی که تو فرصتی دورتر خواهم گفت) به اون اجازه ی کسب افتخارات تیمی رنگارنگ و آمار گل و پاس گلی فراتر از این رو نمیداد اما مارادونا فراتر از اینها یک ابرستاره بود چرا که نهایت قابلیت و توانمندی فردی و در یک مسابقه ی فوتبال به عنوان نبردی میان دو تیم و نه فرد به نمایش گذاشت . مطمئن باش از این شانس هم برخوردار بود که همین مجموعه های متوسط اطراف او به شدت از انسجام و هماهنگی لازم برای بهتر و برنده شدن به مدد مارادونا برخوردار بودن و اینطوریه که مسی بعد از 2015 از نداشتن چنین مجموعه ای با شدت و ضعفی نسبی در طی این سالهای اخیر بسی رنج برده و ناکام مونده اما...
پله، مارادونا و مسی برای اثبات یگانگی بی حرف و حدیثشون بی نیاز از این آمارها هستن و آمار فقط و فقط بر یگانکی شون صحه میذاره.
والسلام
