به گزارش طرفداری و به نقل از دیلی میل، خورخه لوئیز فرلو فینیو یا همان جورجینیو بازیکنی است که با درخشش در ناپولی توانست نامی برای خود دست و پا کند. او بعد از انتقال ساری به چلسی، همراه این مربی به انگلیس رفت و حالا یکی از بازیکنان ثابت خط میانی تیم آبی پوش لندنی است. این بازیکن برزیلی الاصل که برای تیم ملی ایتالیا به میدان می رود، در گفتگویی در مورد تجاربش در دنیای فوتبال صحبت کرده است. او در مورد آغاز دوران فوتبالش می گوید:
تبدیل شدن به یک فوتبالیست حرفه ای و بازی در لیگ برزیل مرا به قدر کافی خوشحال می کرد ولی رفتن به اروپا یک رویای بزرگ بود که آن را بسیار دست نیافتنی می دیدم.
ایتالیا جایی بود که این رویا را برای جورجینیو جوان برآورده کرد تا این بازیکن به تیم جوانان هلاس ورونا بپیوندد. او در این باره می گوید:
دو سال آنجا بودم و سخت ترین دوران زندگی ام را تجربه کردم. 50 پسر آنجا بودند که هر روز صبح تمرین می کردند و بعدازظهر مدرسه می رفتند. دوران سختی بود اما در برزیل دیده بودم که برخی از بازیکنان با استعداد برای ادامه بازی خود به ایتالیا می روند و فکر کردم این بهترین شانس زندگی من است. آنجا چندان تعریفی نداشت. گاهی اوقات به مدت سه روز یک نوع غذا می خوردیم و در زمستان ها هم آب گرم کافی برای دوش گرفتن وجود نداشت. یک روز مادرم برای دیدنم آمد و وقتی دید آنجا چه اوضاع افتضاح و کثیفی دارد می خواست مرا به زور به خانه برگرداند اما به مادرم گفتم این تنها شانس من است. نمی خواستم به این خاطر که دستشویی های آکادمی کثیف است، فوتبال را کنار بگذارم.
علاقه جورجینیو به فوتبال از والدین این بازیکن به او ارث رسیده است. هافبک باشگاه چلسی می گوید:
هر وقت این موضوع را در مصاحبه هایم می گویم پدرم عصبانی می شود.(می خندد) پسرها این جور علایق را معمولا از پدرشان به ارث می برند اما پدرم در فوتبال چندان با استعداد نبود و به عنوان دروازه بان بازی می کرد اما مادرم یک فوتبالیست خوب بود. او در فوتبال آماتور بازی می کرد و مشوق من بود و پدرم نیز در سایر مسائل به شکل های دیگر کمک و حمایتم می کرد.
او در مورد حضورش در ورونا می گوید:
در یک خوابگاه زندگی می کردیم. به مدت یک سال و نیم 6 نفره در یک اتاق کوچک بودیم و هفته ای 20 یورو دستمزد می گرفتیم. با این وجود رفتار خوبی با ما داشتند و خاطرات خوبی از آن دوران دارم. با این وجود در 17 سالگی و در مقطعی دوست داشتم فوتبال را کنار بگذارم. مادرم در عوض کردن این تصمیم نقشی کلیدی داشت و البته مدتی بود که دیگر در کنار تیم اصلی تمرین می کردم. مادرم به من گفت اجازه نداری برگردی اگر می خواهی برگردی باید به دنبال جای دیگری برای زندگی باشی چون دیگر در خانه ما جایی نداری. این همه سختی کشیدی و حالا می خواهی بیخیال شوی. اجازه چنین کاری را به تو نمی دهم. پشت تلفن گریه می کردم و التماس مادرم می کردم تا اجازه دهد برگردم اما او کوتاه نیامد. به لطف او حالا یک فوتبالیست حرفه ای هستم.
جورجینیو در مورد انتقاداتی که از او می شود، گفت:
انتقادات زیادی دریافت می کند و مشکلی با آن ندارم. هر کس می تواند نظر خودش را داشته باشد ولی آمار و ارقام چیز دیگری می گوید. انتقادات باعث می شود سخت تر کار کنم و به منتقدان ثابت کنم در اشتباه هستند.
او در مورد حضور توخل در چلسی نیز می گوید:
این مربی تاثیر بزرگی در چلسی داشت. می داند چطور بهترین بازی را از ما بگیرد، چه بگوید و چه انتظاری از بازیکنانش داشته باشد.
