از هفته آینده هر دوشنبه به صورت منظم پرونده های فنی مفصلی را به صورت مجزا با رویکرد های مختلف بررسی می کنیم.
به گزارش طرفداری، شاید این روز ها نتوانید کسی را پیدا کنید که منکر این قضیه باشد که فوتبال پرطرفدارترین ورزش جهان است. به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم؟ فوتبال درباره خیلی چیز هاست، چیزهای پیچیده، متناقض و متعارض بسیار: حافظه، تاریخ، مکان، طبقه اجتماعی، جنسیت با تمامی تنوع پرمسئله اش، هویت خانوادگی، هویت قبیله ای، هویت ملی، ماهیت گروه ها، هم گروه بازیکنان و هم گروه طرفداران و روابط اغلب خشونت آمیز ولی گاه آرام و تحسین‌بر انگیز بین گروه ما و گروه‌های دیگر....
فوتبال مسلماً نوعی بازی تاکتیکی است، و نیازمند نظم و انضباط و تمرین بی وقفه برای حفظ آمادگی بازیکنان و مهم تر از آن رسیدن به شکل تیمی و حفظ آن. هر تیم یک شبکه، ترکیب بندی ای پویا، ماتریسی از گره های متحرک و دایم در جنب و جوش است که در عین حال سعی دارد شکل خود را از دست ندهد و فرمش را حفظ کند. هر تیم فرمی متحرک و متغیر است، سرشاخ با فرمی دیگر، فرم تیم حریف. هدف شکل تیمی فارغ از مالکیت توپ، صرف نظر از این که بخواهید هجومی یا دفاعی بازی کنی، اشغال و کنترل فضاست. تلاش تیم فوتبال برای کنترل فضا بسیار شبیه به نظامی یا انتظامی کردن آن است. خواه هنگام حمله، خواه هنگام عقب نشینی، اشغال یا محاصره. هر تیم فوتبال باید مثل لشکری کوچک سازماندهی شود؛ نیرویی منسجم، متحد، پرتحرک و ورزیده با سلسله دستوراتی صریح و شفاف همان طور که خیلی ها قبلا گفته اند، فوتبال تداوم جنگ است به شیوه‌ای دیگر؛ گویا این که شیوه فوتبال آشکارا خصمانه است، ماجرای فوتبال پیروزی است (و گاهی شکست قهرمانانه).
همان طور که بیل شنکلی مربی افسانه‌ای باشگاه فوتبال لیورپول از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۴ می گفت، فوتبال با چیزهای ابتدایی سر و کار دارد:
کنترل توپ و پاس، کنترل و پاس، دایما. وقتی کنترل و پاس با حرکت و سرعت ترکیب می‌شود، بعد از هر پاس، دو سه گزینه برای بازیکن صاحب توپ فراهم می‌شود و در نهایت، تیم صاحب توپ گل می‌زند. و هر که بیشتر گل بزند می‌برد. به همین سادگی.
اما همان‌طور که یوهان کرویف کبیر و فقید می‌گفت:
فوتبال بازی کردن خیلی ساده است، ولی فوتبالِ ساده بازی کردن سخت‌ترین کار ممکن است.
برعکس ورزش‌هایی مثل گلف و تنیس، یا حتی بیسبال، کریکت و بسکتبال، فوتبال فردگرایانه نیست. تردیدی نیست که نظامی ستاره پرور و سلبریتی محور بر آن حاکم است که بازیکنان می‌خواهند از طریق آن هرچه بیشتر به استقلال اقتصادی دست یابند، ولی فوتبال فقط داستان تک بازیکن ها نیست، هر قدر هم که بااستعداد باشند، در فوتبال تیم است که اهمیت دارد. فوتبال ذاتا گروهی است، و در آن مهم حرکت و جنبش بازیکنانی است که کنار هم، با هم و برای هم بازی می‌کنند و شبکه فضایی سیال تیم را شکل می‌دهند. با این تفاسیر، هر تیم می‌تواند متکی به تک بازیکنان واقعا بااستعداد باشد، مثل بارسلونا، یا متکی به افراد کم‌استعدادتر که مثل گروهی در هم تنیده عمل می‌کنند، واحدی با قابلیت بالای خودسازماندهی که در آن هر بازیکن دقیقاً می‌داند چه نقشی در ترکیب تیم بازی می‌کند. منظورم تیم‌هایی مثل لسترسیتی در لیگ برتر انگلیس در فصل ۱۶-۲۰۱۵ است (که به معنای واقعی کلمه فوتبال را به طرفداران برگرداندند)، یا کاستاریکا در جام جهانی ۲۰۱۴، یونان ۲۰۰۴ یا ایسلند در جام ملت‌های اروپای ۲۰۱۶. در چنین تیم‌هایی، کل به وضوح چیزی بیشتر از جمع اجزای آن است.....
همان طور که تماشای فوتبال به عنوان یک هوادار لذت و حس خاصی را به ما می بخشد، بررسی لایه های زیرین این محبوب ترین ورزش جهان، جذابیت های خاص خود را دارد. از هفته آینده به صورت منظم هر دوشنبه در پرونده های فنی مختلف به بررسی لایه های زیرین فوتبال می پردازیم.
در قسمت اول پرونده فنی، اهمیت فضا در فوتبال با رویکرد شکستن low block تیم های دفاعی را بررسی کردیم و نگاهی گذرا به اصول فوتبالی مختلف مثل Third-man و Compactness داشتیم که در آینده در پرونده های مجزا به صورت مفصل به هرکدام از آن ها می پردازیم.
بخشی از متن بالا برگرفته شده از کتاب "به چه فکر می کنیم وقتی به فوتبال فکر می کنیم؟" اثر سایمون کریچلی
بیشتر بخوانید:
از تعریف Third-man تا اهمیت عرض در فوتبال؛ low block تیم های دفاعی را چگونه بشکنیم؟ (قسمت پایانی)
آنالیز فوتبال؛ low block تیم های دفاعی را چگونه بشکنیم؟؛ قسمت اول
آنالیز فوتبال؛ low block تیم های دفاعی را چگونه بشکنیم؟ (2) | تعریف اصول superiority و Compactness
