پارسیا تابشیانمهمترین بازی و گل سرنوشت ساز قلیچ خانی در فینال جام ملت‌های آسیا در سال 1347 و در مقابل اسراییل، قهرمان دوره قبل رخ داد. اسراییل در ابتدا پیش بود اما در نیمه دوم ایران توانست با گل “حسین کلانی” بازی را تساوی کند و نقطه مهم تاریخی فرا رسید، جایی که با شوت بسیار پرقدرت و سرکش قلیچ خانی، از میانه زمین که با پشت سرگذاشتن چند بازیکن حریف همراه بود، دروازه اسراییل باز شد و ایران برای اولین بار قهرمان آسیا شد.
حقیقتاً مغموم، متحیر و متعجب شدم بابت این اشتباه بزرگ!
کسی که گل مساوی ایران برابر اسرائیل رو به ثمر رسوند “همایون بهزادی” بود نه حسین کلانی!
تاریخ روایت می‌کند که اون تورنمنت بطور کامل متعلق به همایون بهزادی بزرگ بود ...
در بزرگی سردار قلیچ تردیدی نیست، در تأثیرگزاری ایشون تردیدی نیست، در میراث بی‌بدیل ایشون هم باز تردیدی نیست؛ ولی در اون تورنمنتِ بخصوص، صرفاً بخاطر فرم استثنائی همایون بهزادی که در هر چهار مسابقهٔ تیم ملی گل زد، قهرمان شدیم ...
از اونجایی که اون تورنمنت با حضور پنج تیم بصورت دوره‌ای برگزار شد، در بازی با اسرائیل با یک مساوی هم قهرمان می‌شدیم که ۱-۲ بردیم. گل قهرمانی ما هم دقیقاً همون گل مساوی بود که توسط همایون بهزادی به ثمر رسید ...
گل بسیار زیبای سردار قلیچ هم قهرمانی ما رو تثبیت، مقتدرانه‌تر و شیرین‌تر کرد ...
