Davood Sakhaهععععی
علی کریمی
یادمه اولین بار توی اخبار ورزشی اسمش رو شنیدم. داور رو توی بازی تیم ملی امید با ویتنام هول داده بود و اخراج شد.
دو سه سالی اسمی ازش نبود.
بعد که برگشت فوتبال یه لذت دیگه ای پیدا کرد.
ما اسمش رو نذاشتیم جادوگر، حتی همسایه های خلیج فارسی‌مون هم که عاشق دریبلاش بودن اسمش رو نذاشتن جادوگر، شرق آسیایی ها بهش لقب جادوگر رو دادن. واقعا که برازنده‌ش بود.
بازیای تیم ملی رو که میدیدیم فقط منتظر بودیم توپ برسه به کریمی تا نیم خیز بشیم. لحظه هایی که توپ زیر پای کریمی بود نمیشد فوتبال رو نشسته دید.
بزرگترین حسرت هم بازی ایران ایرلند خوردیم. پشت به دروازه توپ بهش رسید، چرخید، خلاف جهت توپش رو زد. ولی شی گیونِ لعنتی بد رو فرم بود، بد رو فرم بود. و حسرتی که ما خوردیم.
تنِ جادوگر سالم
