علیرضا جعفریفوق اعاده بود و نماد یه مربی بزرگ و موفق. من عاشقش بودم. کمال گراییش حدی بود که تو یه بازی با میلان شیش تا زد به اینتر، آخر بازی یکی یه تک به تک خراب کرد، از شدت عصبانیت داشت سکته میکرد! زمان بچگی ما از هر مربی ای میخواستن تعریف کنن می گفتن کاپلوئه. فقط حیف با انتخاب اشتباه انگلیس و روسیه، دوره شو بد تمام کرد و با خاطره نه چندان خوبی بازنشسته شد. برعکس هاینکس که دوران مربی گریش به قوت کاپلو نبود، اما با بازنشستگی به اون سبکش همه اونو به عنوان یه مربی بزرگ و موفق به یاد ميارن.
