علی. قروه (ایسکو)📝 «این روزهای عادل فردوسی‌پور»
جشنواره‌ها را در همه جای جهان لغو می‌کنند یا مجازی برگزار می‌شود. غیر از داروخانه‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی، همه جا تعطیل است. سختگیری پروتکل‌ها در این حد که رونالدو فقط بخاطر اینکه کنار همسرش بوده، جریمه شده.
اما در ایران، حتی در موج چهارم کرونا (که مهیب‌تر از یکسالی که گذشت، سنین پایین را نیز هدف گرفته)، دو گروه با بقیه مردم متفاوتند.
یکی برپا کنندگان مراسم مذهبی که مستقیم به حکومت متصلند، دیگری سلبریتی‌ها که اتصال‌شان با واسطه است.
پس از کنسرت پاپ و استندآپ کمدی زنده در جزیره کیش با بهنام بانی، حسن ریوندی و ...، اینک رقت‌انگیزترین جشنواره سینمایی جهان. جایی که سلبریتی‌ها هماغوش شده و مقابل عکاسانی که روی کول هم سوارند، ماسک‌ها را برمی‌دارند.
تنور سرد جشنواره فیلم فجر، با هیزم ناچیز عادل گرم نمی‌شود. تاسف‌آور است که او حتی به بهانه کرونا و مرگ میناوند هم نتوانسته به مهوع‌ترین دورهمی سینمایی دنیا، نه بگوید.
عادل جان! اگر میثاقی دو دوزه باز زمانه لقب گرفته، "پرویز خان" هم هفت‌خط روزگار است.
مشارکت عادل در خبرسازی برای این جشنواره حتی با پوشش شیلد و گان هم خطا بود، چه رسد به این بدآموزی خطرناک که همراه با هنربندان، ماسکش را بردارد.
عادل مدت‌هاست گرفتار موج‌سازی خبری دستیاران و مشاورانش شده.
از کنفرانس خبری نشر چشمه تا فوتبال با رفقا که هر هفته خبرآنلاین، ورزش سه و ... تیتر بزنند: «گل زیبای فردوسی‌پور»
طوری که در این سایت‌ها تعداد گل‌هایش از طارمی در پورتو هم بیشتر است.
یا ماجرای اینستاگرام فارسی afc که هیاهو بر سر هیچ بود و اصلاح طلبان توییتری به راه انداختند، رسانه‌های خارج از کشور هم گرفتارش شدند.
در حالیکه اصلاً قبل از عادل به افراد دیگری از جمله پوریا ژافره، و ... پیشنهاد شده بود.
دوستان اصلاح‌طلب عادل، در نظرسنجی مبتذل صداوسیما جنگ زرگری عادل و گلزار را برپا کردند و می‌گفتند سجاد خواجه علیخانی {از چپاولگران اقتصادی} یک میلیون رای عادل را دزیده.
اما به فاصله‌ای کوتاه، عادل در جشنواره حافظ که همین خواجه علیخانی برگزار کرد، روی صحنه رفت، جایزه گرفت و سخنرانی هم کرد!
دوستانش چرا حالا در توییتر نظرسنجی نمی‌گذارند که آیا حضور عادل را در مراسم افتتاحیه جشنواره فجر تایید می‌کنید؟
بهترین اتفاقی که می‌تواند برای عادل رخ دهد، پشت کردن به برخی اطرافیان است و بازگشت به محیطی که به او شهرت و محبوبیت بخشیده: «فوتبال»
البته عادل همچنان در استخدام صداوسیماست، با شرایط ایده‌آل برای برنامه فوتبال 120 در شبکه ورزش. اما در این سال‌ها هزاران نفر (و اغلب بدون هیچ بازتابی) با تحقیر از صداوسیما رانده شده‌اند یا خودشان بیرون آمده‌اند.
همواره در حد توانم حامی او بوده‌ام. آخرین مطلب «خواهش و تمنا» گونه‌ام را هم بخاطر گل روی او نوشتم. پس امیدوارم از من نرنجد که می‌نویسم تقابلش با فروغی، دیگر چندان اهمیتی ندارد.
این دوئل، کسالت‌بار شده و فقط برای امثال آزاده نامداری، کواکبیان، محمد قوچانی و حشمت‌الله فلاحت‌پیشه مهم است. (در آستانه انتخابات، مهمتر هم خواهد شد).
چرا فردوسی‌پور از فوتبال نمی‌نویسد؟ مدت‌هاست از هر حرف و نقد و تمجید و پیشنهاد و حتی اظهار نظر ساده نسبت به بازی‌های داخلی و خارجی خودداری می‌کند.
از این طریق می‌تواند رابطه کمرنگ شده‌اش را با فوتبال را احیا کند، هم اینکه سال پایانی تاسف‌بار برنامه ۹۰ که قرق منافع سلطانی‌فر و تاج و ساکت بود، جبران خواهد شد.
@Mehdi_Rostampour
