هفته گذشته و پس از شکست تراکتوری ها برابر استقلال و در کوران انتشار مطالب مختلف در مدح پیروزی مهم آبی ها، من مطلبی با عنوان "تراکتور بازنده سربلند دیدار با استقلال" و با تکیه بر سبک بازی این تیم که از ضدفوتبال و عقب نشینی کاملا دور بود، نوشتم اما در کمال تعجب حرف های ناشایست فراوانی به سوی من روانه شد. حالا پس از گذشت یک هفته از دیدار استقلالی ها با تراکتور، آنها با سایپا روبرو شدند و تصور می کنم نوع بازی این تیم برابر استقلال که در نهایت منجر به برد نارنجی پوشان شد می تواند حقانیت مطلب من را ثابت کند.
به گزارش طرفداری، سایپا به عنوان یکی از تیم های خوب و جوان لیگ برتری روز گذشته موفق شد برابر استقلال به پیروزی برسد. هر چند این برد یعنی برتری برابر صدرنشین لیگ برتر کاری بزرگ و قابل ارزش و احترام است اما با یک بازی کاملا دفاعی به دست آمد که تماشای آن برای همه کسانی که پای این بازی نشستند هیچ لذتی نداشت.
نارنجی پوشان از زمانی که پا به میدان گذاشتند به دنبال حداقل یک امتیاز از این بازی مهم بودند و از زمانی که موفق به باز کردن دروازه حریف شدند، لایه های بیشتری به خط دفاعی خود اضافه کردند که از گل خود محافظت کنند و با سه امتیاز بازی را به پایان برسانند که البته تاکتیک های عقب این تیم مو به مو اجرا نشد و آنها با درخشش اکبر منادی و بی دقتی مهاجمان استقلال موفق به کسب سه امتیاز مهم شدند.
سایپا در این دیدار تیمی کاملا نتیجه گرا بود که در نهایت به آنچه که می خواست رسید. آنها هرگز به دنبال بازی زیبا نبودند و حتی فکر یک برد حداقلی برابر تیمی مانند استقلال هم می توانست، ولع آنها را به بالاترین حد ممکن ببرد و در نهایت با نتیجه ای که می خواستند بازی را به پایان برسانند. یک دیدار که دیدن آنها برای مخاطب لذتی نداشت و فکر می کنم با تماشای بازی سایپا و استقلال، حالا راحت تر می توان به بازی هفته گذشته تراکتور و استقلال و نمایش تیم تبریزی برابر آبی ها پرداخت.
صدالبته سایپا به این دلیل که با دفاع و بازی فشرده به برد رسیده، مجرم نیست. دفاع کردن -درست دفاع کردن- هم یک روش پرطرفدار برای رسیدن به پیروزی است اما روش دلخواه تماشاگری که دوست دارد از فوتبال لذت ببرد و لیگی که دوست دارد جذاب و هیجانی باشد، نیست. تماشاگر دوست دارد فوتبالی مثل آنچه در تبریز، استقلال و تراکتور با کمک هم ارائه دادند، ببیند. تراکتور هم می توانست آن روز درهای بازی را ببندد و به اصطلاح کلید درهای بسته را هم قورت بدهد و تا پایان دنبال تک شانس های خود و احتمالات باشد تا شاید تقی به توقی بخورد و یک گل بزنو و ببرد یا دستکم بازنده نباشد و یک امتیاز بگیرد. اما تراکتوری ها از دقیقه صفر دیدار برابر استقلال، با ارائه یک بازی هجومی به دنبال گلزنی بودند و از این هدف خود تا پایان بازی نیز دست نکشیدند. آنها پا به پای استقلال دویدند و با بازی هجومی، بدون عقب نشینی و دفاع به دنبال برتری بر حریف بودند تا هوادارانی که آن بازی را دیدند برای این نمایش جذاب به تیم خود احترام بگذارند. نمایشی که علاوه جلب نظر بیننده برای فوتبال ایران نیز سود دارد چرا که اگر قرار باشد پیشرفتی در فوتبال داشته باشیم با تیم هایی که ضدفوتبال ارائه می دهند و دائم به دنبال عقب نشینی و دفاع هستند تا در نهایت بردهایی یک بر صفر در کارنامه خود ثبت کنند، نمی توانیم به هدف خود برسیم. همه طرفداران فوتبال ایران می دانند راه پیشرفت فوتبال ایران از همین بازی های جذاب و تماشایی می گذرد.
البته ذکر این نکته نیز ضروری به نظر می رسد و آن هم اینکه داشته های تیمی مانند سایپا با تراکتور کاملا متفاوت است، تفاوتی که در لیست بازیکنان دو تیم خود را نشان می دهد و به همین دلیل می توان پذیرفت که تراکتوری ها در ارائه یک بازی زیبا ابزار بیشتری به نسبت نارنجی پوشان دارند. اما هر آنچه که هست باید گفت فوتبال ایران بیشتر از هر چیزی در لیگ خود نیاز به تیمی مانند تراکتور دارد، تیم هایی مانند گل گهر سیرجان، مس رفسنجان، ذوب آهن و سپاهان اصفهان و تا حدودی نفت آبادان و ... که در لیگ بیستم موفق به ارائه بازی هایی زیبا شده اند و فارغ از اینکه نتیجه نهایی بازی را به دست خواهند آورد یا نه، به دنبال جذابیت های پیدا و پنهان فوتبال و پیاده کردن یک بازی تماشایی در زمین هستند تا بتوانند علاوه بر کمک به فوتبال ایران، هواداران فوتبال را نیز بازی به بازی راضی تر از قبل کنند و بیراه نیست اگر بگوییم برخی بازی های این تیم ها را باید فراتر از دقایق مهم دید و قطعا از تماشای 90 دقیقه بازی ها، ضرری نمی بینیم. تیم هایی که در همین 12 هفته از آغاز بازی های لیگ بیستم حداقل دو، سه بازی فوق العاده زیبا از هر کدام از آنها می توان دید.
بیشتر بخوانید:
تراکتور بازنده سربلند دیدار با استقلال
