مطلب ارسالی کاربران

🖋 کارگاه داستان نویسی ( فصل اول_از زندگی یک تک سر )

سالوادور ⭐ ‌‌‌ 01/11/2021 - 11:01 مشاهده پروفایل

978 مشاهده / 71 دیدگاه 34 26

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

همین طور که قول داده بودم ، اینم از پست کارگاه داستان نویسی . احتمالا اکثرا با روند کار آشنا باشید ولی برای دوستان ناآشنا ابتدا یک توضیح کوتاه می دهم
به طور مثال بنده فصل ۱ کتاب جنایات و مکافات رو باز می کنم و ۲۰ واژه ای که کمتر در زبان رایج ما کاربرد دارند رو روی کاغذ می نویسم ؛ اون واژه ها پست می کنم و شما با استفاده این واژه ها در بخش کامنت شروع می کنید به جمله سازی و داستان نویسی
توجه داشته باشید این تمرین یه تمرین تایید شده برای گسترده شدن دایره لغات ما و در نتیجه بهتر شدن متون ما هست

==========================================
این قسمت 《 فصل اول رمان از زندگی یک تک سر 》

واژه ها :

واژه ها : زمزمه _ عیال _ فربه _ استحقاق _ اشتراک _ گلایه _ سبک و سیاق _ پر طمطراق _ وسواس _ شقیقه _ مفصل _ حاوی _ ترقی _ حسادت _ کشمکش _ طغیان _ استدلال _ مقوله _ نطق _ کذایی _ تامین _ مبالغه _ امعا و احشا _ عبوس _ تقدیر _ فطرت _ فضل _ مستحضر _ مجال _ فائقه _ اعتبار

××××××××××

توجه داشته باشید که کلمات انتخاب شده به هیچ وجه نا آشنا نیستد و همه ما معانی اون ها رو می دونیم ، ولی کمتر کسی در گفت و گو های روزانه از این واژه ها استفاده می کنه ؛ هدف ما وارد کردن این کلمات به واژه نامه ثابت مغزمونه

××××××××××

از اینجا به بعد بستگی به شما و استقبالتون داره ، شروع کنید به جمله سازی و ترجیحا داستان نویسی ، سعی کنید در متن‌هاتون از حداقل ۱۰ تا این واژه ها استفاده کنید

روز خوش

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

برچسب‌ها:

کارگاه نویسندگی

کارگاه داستان نویسی

نویسنده

جمله سازی

تمرین

از زندگی یک تک سر

دیدگاه‌ها (71 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Jeremy Clarkson

ساعت ۸ شب بود احمد بعد از یک روز کاری سخت پیاده به سمت خانه روانه شد زیر لب تصنیف نقش خیال از استاد شجریان را زمزمه میکرد ناگهان یادش امد ک مقداری خوراک باید از سومری‌محل‌تهیه کند به داخل سومر مارکت که وارد شد۲ نفر مشغول بحث و گلایه از اوضاع و شرایط مملکت بودند قیمت کذایی دلار اوضاع همه را دگدگون کردهمردم در تامین مایحتاج خود دچار سختی شده اندبعد از برداشتن وسایل یادش امد ک پول هایش در لباس کارش جا مانده عباس اقا ک متوجه جریان شد گفت ایراد نداره پسرم اعتبارت پیش ما خیلی بالاس بعدا حساب میکنیم تشکر‌کردم و بسمت خانه امدم در خانه را ک باز گردم با عیالم را دیدم ک با چهره ای گریان و عبوس نشسته بنده خدا بتازگی دچار بیماری ms شده و میترسد ک بی وفایی کنم و ترکش کنم بعد از یک بحث مفصل و پر از کشکمش شقیقه ش رو بوسیدم و زه او گفتم تقدیر ما اینگونه بوده به او اطمینان دادم که تا ابد درکنارش خواهم بود و اورا ترک نخواهم کرد

سریال بی گناه دانلود

عبوس از کرونایی کذایی که هر فردی که دچار بیش از دوران کرونا دچار وسواس فکری بود بدتر کرد . دیگر مثل قدیم قدیما نبود که از در تو می امدی در حین صدا زدن عیال کل البسه روی تن رو پرت می کردی طرفی و سریع وارد قضایا میشدی . حال اما فرق دارد عیال تو را در کشمکش می اندازد که لباس ها در سبد و بعد اول حمام و دست اخر اجازه ورود به داستان همیشگی بدن در بدن . استدلال هم اینکه از بیرون امدی و بدنت طغیان از احتمال ویروس است و مفصل اخم و بله و بلا . عجب تقدیر تمیزی . مستحضر که هستید دنیا جای گلایه نیست پس مثل همیشه بهترین کار اینست که با هم کنار می اییم با شرایط و و نطق ایال را با بله گفتن از اخم سخت به تخت نرم روانه می کنیم . حسادت دارد زندگی پر از تفاهم .امیدوارم که در شام شب شما هم خیار و گوجه دارای سس و ماستی باشد .

تورنادو㋡ ‌

دائم با امعا و احشام حسش میکردم ولی در حد همون زمزمه باقی موند و به نطق نرسید، «هنر نوشتن» مقوله‌ی پیچیده‌ایه و نیاز به سبک و سیاق داره
نمیشه همینطوری یه چی نوشت نیاز به کلمات فربه و پر طمطراق داره، مستحضری که؟
گلایه و شکایتی نیست ولی اگه بدون استدلال و وسواس صرفا با حسادت و کشمکش کلمات از مغزت به روی برگه طغیان کنند نه تنها تقدیری ازت نمیشه بلکه اعتبارتو از دست میدی و مجال عرض اندام نداری این فطرت آدماس، اشتراک گذاشتن یه نوشته‌ی کذایی مفصل که حاوی چیز خاصی نیس، باخودش ترقی به همراه نداره. بدون هیچ مبالغه‌ایی مثل یه گلوله‌ایی میمونه که رو شقیقه‌هاته، برا یک نویسنده‌ کلمات حساسن ،مثل عیالش.
عبوس نباش بذار گفته‌هات به علت وفور بودن از فضلت، روی کاغذ تراوش کنند این میتونه فائقه بودنتو تأمین کنه چون استحقاقشو داری.

مشاهده پاسخ‌ها (3)

NiGGA ‌دیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

محمد مهدی عبدی

ایران پر استعداده از همه جا طرف استعدادمی‌باره. هر جا ایرانی بوده موفق شده. فرقی هم نداره که چه حکومتی سرکار باشه.
اگه همه سایت مشارکت کنن، ببین چه قدر استعداد از همین‌جای کوچیک بیرون میاد. همین کامنت ها رو بعضیا رو خوندم خیلی خوب بودن.
همین ایده‌پردازی و عملی کردن این کارآگاه خودش نیاز به استعداد داره.

مشاهده پاسخ‌ها (1)

هیمن ‌دیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

مشاهده پاسخ‌ها (4)

Master⭐Rap Battle

زمزمه ی عیال فربه ام را شنیدم که گلایه میکرد از سبک و سیاق پرطمطراق و وسواس گونه سکس کذایی دیشبمان که چرا کلفتم را به یکباره بر سوراخ حاوی امعا و احشایش وارد نمودم و مجال طغیان مفصل مایعات حاوی تخمکاتش ندادم .

مشاهده پاسخ‌ها (2)

IBRA the LION

هوا بسيار سرد و بي رحم بود . هر از گاهي صداي قورباغه اي از برکه اي دوردست مي آمد . بر روي دژ قلعه نگهباني ميداد و چيزي زيرلب زمزمه ميکرد . مردي 32 ساله بود اما چهره اش کمي سن او را بيشتر نشان ميداد . تا صبح بايد يک مسير مستقيم و تکراري را ميرفت و برميگشت . هر موقع تنها ميشد گذشته اش به سراغ او مي آمد ، گويي در کوچه اي خلوت او را خفت کند . به ياد شبي افتاد که مادرش را از دست داد . او زني مهربان و خوش سيما بود . مادرش به بيماري لاعلاجي دچار شده بود که مرگ را به همراه نداشت بلکه فقط و درد و رنج فراوان در پي آن بود . سرانجام ، او خسته از اين همه زجر کشيدن ، ظرفي که حاوي سمي قوي بود را نوشيد و دقايقي بعد روح از تنش جدا شد . بدون شک اين تقدير او بود . شايد هم اين در فطرت آدميزاد است که هرگاه اتفاق ناگواري برايش رخ بدهد ، سريعا پاي تقدير را وسط بکشد . به ياد آن شب تلخ افتاد . در آن شب مضحکه خاص و عام شده بود و اعتبارش را ميان مردم از دست داده بود . پس ازاينکه عيال عبوسش به دليل نداري و بي پولي او را ترک کرده بود ، به قمار روي آورده بود . خنده هاي رقيب فربه اش در آنسوي ميز پس از بردي شيرين مجال عاقلانه انديشيدن رو از او گرفته بود . ميز بازي را بهم زد و دعوايي راه انداخت و کتک مفصلي نوش جان کرد .
ديگر تحمل مرور گذشته بيمارش را نداشت . کمي آنطرف تر يک صندلي چوبي و کهنه قرار داشت . به سمت صندلي رفت بر روي آن نشست و به خواب عميقي فرو رفت تا شايد در خواب از دست گذشه اش در امان باشد ...

مشاهده پاسخ‌ها (2)

💫 brahms 💫دیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

مشاهده پاسخ‌ها (3)

Eʟ Fᴇʀʀᴀʀɪ ‌

با یک جمله کوتاه شروع میکنم تا مغزم راه بیفته:

عیال فربه که به سبک و سیاق خاص خودش با زمزمه گلایه میکرد و شوهری عبوس که در طغیان استدلال های زنش گم شده بود و فکر میکرد تقدیر این است؟حسادت،کشمکش،طغیان؟فطرت آدمی این است؟شنیدن نطق‌های کذایی زنش در مورد مقوله های مختلف مجال فکر کردن را از او گرفته بود و او که نگران تامین فردای زن و بچه اش بود!تقدیر این است؟

مشاهده پاسخ‌ها (2)

Alireza Del

چهره عبوس و فربه اش پشت آن میز پر طمطراق به حاکمی دیکتاتور می مانست که در همایش سالانه حزب در حال نطق است. و من لحظه ای گویی که یک آنارشیست جوان و جویای نامی هستم به این فکر می کردم که چگونه خود را به پشت میز برسانم و با شلیک گلوله ای در شقیقه اش کار را یکسره کنم. نه اینکه در یک آن کارش ساخته شود و مجالی برای درد و احساس اینکه در حال مردن است وجود نداشته باشد لطف بزرگی به اوست و او استحقاق این همه لطف را ندارد. بهتر است مانند یک سامورایی در کسری از ثانیه ضربتی به او زد طوری که حتی متوجه آن نشود و فقط زمانی که امعا و احشایش شروع به بیرون ریختن از بدنش کند بتواند به عاقبتش پی ببرد... همچنان که در حال کشمکش درونی و استدلال در مورد نحوه ترور این دیکتاتور کذایی بودم ناگهان برج بلند افکارم با یک جمله فرو ریخت.
_ فهمیدی چی گفتم؟
_ بله جناب رئیس. فرمایش شما صحیح است. کاری که خواستید در اسرع وقت انجام میشه.
کرنشی کردم و از اتاق مدیرعامل شرکت خارج شدم.

.
.
.
.

دمت گرم. باعث شدی بعد مدتها یه چیزی بنوسیم. شاید یکم بی سر و ته باشه و غلط املایی و نگارشی هم داشته باشه.

مشاهده پاسخ‌ها (7)

SHABZADEH

اقای قاضی من نه سواد درست حسابی دارم که مثل وکیلا نطق کنم و نه چیزی از استدلال های دهن پر کن قضایی میدونم. فقط میخوام تو این فرصت اخری که بهم دادید از روزگار و تقدیر سیاهم بگم. هنوز 10 سالم نشده بود که اقام تو جاده چالوس ترمزش میبره و میره ته دره. ننم میمونه و سه تا بچه قد و نیم قد که باید شکمشونو سیر کنه. بناچار زن بیچاره رو به حاجی محل که 30 سال از خودش بزرگتره شوهرش میدند تا قید پول هایی که به اقام نزول داده بود رو بزنه. حاجی که چه عرض کنم یه مرتیکه همیشه مست که شکمش از عرق و پول نزول حسابی فربه شده بود. هرشب با قیافه عبوسش میومد خونه و شروع میکرد به کتک زدن مادرم. وقتی کارش با مادرم تموم میشد تازه میومد سروقت ما تا مفصل از خجالت ما درباید. هنوز صدای ناله های مادر و خواهرهام تو گوشم زمزمه میشه که ازم کمک میخواند. هنوز جای سوختگی ته سیگاراش رو بدن مادرم جلو چشمامه. هنوز سوال های وسواس گونه اش تو گوشمه که مارو سوال و جواب میکرد که امروز کی اومده و کی رفته.
تا بالاخره اون شب کذایی از راه رسید.مادرم داشت سبزی های همسایه رو خورد میکرد. مردک مثل هرشب از راه رسید و بی مقدمه کمربندش رو کشید و شروع کرد به زدن مادرم. من که همیشه شب ها با رویای چکوندن یه گلوله تو شقیقش خوابم میبرد رفت جلو و دستش رو گرفتم. اون که از هر شب مستتر بود یه سیلی بهم زد و پرتم کرد گوشه دیوار و به زدن مادرم ادامه داد. چشمم به چاقوی توی سینی افتاد. برش داشتم و اون رو فرو کردم تو شکمش. دوباره و دوباره این کار رو کردم. دلم میخواست همه امعا و احشاش رو مثل گوسفندهای قربونی بیرون بکشم. افتاد کف زمین و تو خون نجسش غلطید. ازم پرسیدید که ایا از کاری کردم پشیمونم. نه اقای قاضی. پشیمونیم از اینکه چرا زودتر از این مجال و فرصت پیدا نکردم تا مادرم رو نجات بدم، چرا زودتر فرصت پیدا نکردم تا اون مردک رو به مجازاتی که استحقاقش رو داره برسونم ... (ایرج ملکی)

مشاهده پاسخ‌ها (2)

Mohammad MNU

به او حسادت میکنم چون آزاد است هرکاری میخواهد بکند اما من نمیتوانم و باید ساعت ۸شب برگردم به خانه وگرنه پدرم مرا کبود میکند به خانه میرسم،ساعت ۷.۵۰ دقیقه است پدرم میگوید چرا همیشه دقیقه ۹۰ به خانه میرسی دفعه بعد زودتر بیا
گفتم پدر مگر نگفتید تا ۸بیایم پدر مجال نمیدهد و میگوید همین که من میگویم
بعد با خود زمزمه میکند این چه پسری است و میگوید به پسر مش حسن حسادت میکند
این حرف مرا میسوزاند آن پسر فربه و بچه ننه که آزاد است تا هر موقع که میخواهد به خانه بیاید و تا ساعت ۱۲با دوستانش خوش میگذارند را میکوبد به سر من!
پسر مش حسن در بین مردم کل محل اعتبار زیادی دارد و همیشه از او تقدیر میشود و این موضوع من را عبوس و ناراحت میکند.
اما وقت انتقام و یک کتک مفصل است او را از صبح تعقیب میکنم و بلاخره در یک کوچه تنگ اورا پیدا میکنم و درگیری بالا میگیرد برخلاف چیزی که فکر میکردم زور زیادی دارد و بعد از کشمکش فراوان با مشت به شقیقه ام میزند و بی هوش میشوم...

دیگه حدم همین بود:)

مشاهده پاسخ‌ها (2)

دای نوید عشق باز

در راه کمربندی تا گله دون با خودم زمزمه میکردم ای کاش برای یک بارم ک شده اعتبارم پیش محمد حفظ بشه.من استحقاق این همه بدی از طرف او را ندارم.
عیال من به عیال او طعنه زده.ب من چ ربطی داره
والا بقیاش حوصله ندارم شاید بعد تکمیلش کردم

مشاهده پاسخ‌ها (4)

Pirham 48

این ایده فوق العاده س
حیف من ادبیاتم قوی نیست وگرنه شرکت میکردم

مشاهده پاسخ‌ها (4)

Reza_Madridista ‌

زیاد قشنگ نشد🌹
موضوع : حسادت
در دریای فضل و مروت این طغیان حسادت است که باعث نابودی اعتبار می شود. حسادت با وسواس های فربه ، مجال از ترقی آدمی میگیرد. سبک و سیاقش این است که با گلایه از خود ، آنچه استحقاق آن را داریم را بگیرد.
اعتبار-فربه-وسواس-فضل-سبک و سیاق-استحقاق-مجال-ترقی-حسادت-طغیان