Ali Delfaniبارسا بشدت قربانی این خطای بزرگ خواهد شد که یک بازیکن رو (هرچقدر هم خوب و بزرگ و خاص) به تمام تاریخ و آینده اش ارجحیت داده و این تحقیر تیم بزرگ بارسا پس از جدایی یا بازنشستگی قریب الوقوع مسی ، ممکنه حتی به افت طولانی مدت تیم مشابه اونچه پیشتر و قبل از سال 2004 و اومدن رونالدینیو تجربه اش کرده بود دچار بشه چراکه تمام سرنوشت و خصوصا آینده باشگاه در انتخابات آتی تحت تاثیر مسی بوده که طبیعیه نسبت به بزرگی مسی اما بارسا نباید هرگز اجازه میداد این اتفاق بیوفته یا دست کم شهامت دادنه مجوز جدایی به مسی رو میداشت و اینجوری فشار رو روی مسی منتقل میکرد و شک نکنید در لیگ پرفشاری مثل لیگ برتر این لیونل مسی در این منچستر سیتی که خودشم دچار افت هست نمیتونست عملکرد خوبی داشته باشه و درحد آمارهای شگفت انگیزش در بارسا عمل کنه و این خودش باعث میشد هم مربی جدید بتونه با دست باز افکار و سبک خودشو پیاده کنه و مدام مجبور نباشه سبکی که مسی میپسنده رو بکار بگیره و همین عامل هم بنظرم باعث نیومدن ژاوی شد و ژاوی با هوش زیادش احتمالا تا بارسای پسامسی صبر خواهد کرد و بارسا باید مثل رئال مادرید میش ازینکه توسط بازیکن در این منگنه اسیر بشه خودش اجازه جدایی ستارهواش رو میداد تا در آغاز کار مربی که یکی از اسطوره های باشگاه بوده عصر پسامسی رو کلید بزنه نه وقتی مجبور شد و همین موندن یکساله زوری مسی هم تمام انرژی و فرصت کومان رو از بین برده باشه. بنظرم اگر مدیریت بارسا در مقطع درخواست جدایی مسی اونقدر متزلزل نبود و در شرایط بحران سلب صلاحیت نبود اجازه همچین خطای راهبردی رو نمیداد و بارسایی ها با آینده دشواری مواجه ان و همه اینها هم از اون شبی شروع شد که با گستاخی و آسوده خاطری بواسطه پیروزی سه گله در بازی رفت پا به آنفیلد گذاشتن و اونجا بر بارسا و مسی چنان محشر کبری ای گذشت که هنوز که هنوزه آثارش مونده و ازون به بعد بارسایی که در بدترین سالش هم لیگ و کوپا دل ری رو میبرد دیگه هیچی نبرد و مدام با منگی و سرگیجه مواجه بود. تا مگر که عبرت دیگران شود!
