Ali Delfaniمشخصا طرفدار گواردیولا نیستم و در عین حال ازش بدم هم نمیاد و درکمال صداقت و بی طرفی معتقدم گواردیولا در ابتدای راه مربیگریش باوجود داشتن شایستگی نسبی و خوب اما یک خوش شانسی بزرگ و منحصربفرد داشت که به یکباره و بدون هیچگونه دستاورد و سابقه ای در مربیگری که بشه تحلیل و قضاوتش کرد تقریبا بهترین ترکیب بازیکنان تاریخ فوتبال رو اونهم بشکلی که بسیاریشون از مدت ها پیش از اونکه پپ کار مربیگری رو شروع کنه در کنار هم برای بارسا پیشرفت کرده بودن رو در اختیارش گذاشتن و به اون ترکیب تاریخی هر بازیکن بزرگ دیگه ای هم که خواست با اعتماد کامل مدیریت اضافه کرد و با اونا به آمارها و موفقیت هایی رسید که تبدیل به رکوردهای تاریخی شدن و همین موضوع بعلاوه میل واضح پپ به ساختن سبک فوتبالی که به نام خودش شناخته بشه رو هم اضافه بکنید روی هم رفته باعث شدن درباره میزان تاثیر پپ در اون موفقیت ها و بطور کلی جایگاهش بین مربیان تاریخ فوتبال بزرگنمایی های بسیاری بشه که گاهی خودش هم با هنر کنفرانسش و وادار کردن بیش از حد تیم به ارائه چیزی که با نام تیکی تاکا شناخته میشد به این بزرگنمایی ها دامن میزد و حقیقت اما چیز دیگه ای بود و با این وجود که پپ و مشاورای کار درستش در نهایت زیرکی و وسواس سعی کردن برای حفظ حداکثری این تصویر غلو شده از توان مربیگری گواردیولا در ادامه راهش تنها تیم هایی که پیش از ورود پپ هم در بهترین شرایط ممکن باشن رو انتخاب بکنن اما بازهم ناتوانی در کسب یک قهرمانی یا دست کم حضور در فینال و نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا با تیم های بزرگی مثل بایرن و سیتی درحالیکه مدیران این تیم ها در تمام این مدت تمامی خواسته های گرون قیمت و خاص پپ رو تامین کرده و پرخرج ترین روزهای تاریخشون رو تجربه میکردن که خودش گویای حقیقتی هست خیلی تلاش شده عیان نشه ؛ بایرن و سیتی خصوصا در سالی که گواردیولا رو بکار گرفتن هردو تقریبا یکی از بهترین ترکیب های تاریخشون رو داشتن و پیش از پپ هم قهرمان جام های داخلی شون بودن و هردو تنها با ماموریت لیگ قهرمانان سراغ پپ رفته بودن. پپ زمانی به بایرن رفت که تیم در همون سال بهترین نتیجه تمام تاریخش رو با کسب سه گانه توسط هاینکس کسب کرده بود و از شش ماه قبلش هم با پپ قرارداد بسته بود و طبق خواسته خودش هم باوجود داشتن اون ترکیب رویایی که همه جامها رو درو کرده بود بازهم در سالهای بعدش خریدهای بزرگی داشت و با خرید گوتسه و بعدش لواندوفسکی از دورتموند کلوپ ضمن خرید دو ستاره بزرگ اصلی ترین رقیب داخلی یعنی دورتموند و کلوپ رو تضعیف و خلع سلاح میکرد و با وجود مارتینز و شواناشتایگر و گوتسه و ویدال و تیاگو و مولر باز آلونسو رو هم خرید و بازهم فقط قهرمانی های داخلی کسب کرد کاریکه بایرن سالها با معمولی ترین تیمهاش هم تونسته براحتی انجامش بده و در سیتی حتی بیشتر از بایرن هم دست پپ برای خریدن هر بازیکنی در هر مقطعی باز بوده و همچنان پپ بدون داشتن آچار فرانسه ای درحد اون لیونل مسی باورنکردنی نتونسته در اروپا کمترین پیشروی بکنه درحالیکه مسی و همبازیاش در بارسا بعد از پپ بارها و حتی بهتر و بیشتر و کم هزینه تر از دوران پپ انجامش دادن و بازهم با مربیانی که مثل پپ هیچ سابقه ای نداشتن تا زمان والورده که اونهم سوابق ویژه ای نداشت
