29 آذر 1399، فینال لیگ قهرمانان آسیا برگزار می شود، فینالی که دیدگاه های مختلفی در خصوص آن وجود دارد.
به گزارش طرفداری، پرسپولیس 4 روز دیگر باید در فینال لیگ قهرمانان آسیا به مصاف اولسان هیوندای کره جنوبی برود. با این حال هرچه جلوتر می رویم، یک سوال بیش از پیش مطرح می شود؛ این دیدار یک بازی ملی است؟
تیم های اروپایی هم در مسابقات بین المللی برای هم آرزوی موفقیت می کنند؟
این سوال شاید تکراری ترین جوابی باشد که این روزها می شنویم. آیا رئال مادرید برای بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا آرزوی موفقیت می کند؟ یا حتی گاهی پای تیم های آسیایی هم به میان می آید. آیا الهلالی ها برای النصر در لیگ قهرمانان آسیا آرزوی موفقیت می کنند؟
اصلا هواداران را هم فراموش کنیم. پس از باخت تاریخی بارسلونا مقابل بایرن مونیخ، نه تنها هواداران بلکه رسانه های مادریدی هم به نوعی با تیترهایی کنایه وار به این دیدار واکنش نشان داده بودند.
مارکا بعد از آن دیدار تصویری از لیونل مسی و هم تیمی هایش روی جلد برد و نوشت:
شرمساری
جلد روزنامه مارکا بعد از شکست تاریخی بارسلونا برابر بایرن مونیخ
یا حتی همین دیدار یوونتوس و آژاکس دو فصل پیش که در نهایت سفید و مشکی های شهر تورین مغلوب حریف خود شدند و از رقابت های لیگ قهرمانان اروپا حذف شدند. پس از آن هواداران اینتر طرح موزاییکی زیر را در دیدار برابر رقیب به نمایش گذاشتند:
بازی تمام است
طرح موزاییکی هواداران اینتر در دیدار مقابل یوونتوس
هواداران اینتر در دیدار مقابل یوونتوس، پس از حذف یووه مقابل آژاکس
بنابراین می توان گفت این جواب کاملا منطقی است و از دیرینه همواره به همین شکل بوده که وقتی شما طرفدار تیمی هستید، معمولا از شکست رقیب خود خوشحال می شوید. حتی بعضا هواداران می گویند شکست حریف از پیروزی تیم خودشان شیرین تر است.
افراطی بودن در هیچ چیزی خوب نیست. ممکن است شما یک خواننده فوق العاده باشید که حجم صدای خود را می شناسد، سال هاست در یک محدوده نتی درست می خوانید ولی فقط کافی است یک بار بخواهید فراتر از حجم صدای خود نتی را اجرا کنید. درحالی که تا پیش از آن همه در حال لذت بردن از صدای شما هستند، وقتی نت بالاتر را امتحان می کنید، این بار گوش ها صدایی دلخراش را می شنود.
درست است رقبای اروپایی از باخت رقیب خوشحال می شوند و برای آن آرزوی موفقیت نمی کنند اما آیا به صفحات مجازی منتسب به تیم حریف می روند تا برای آن ها آرزوی موفقیت کنند و دست به هر کاری بزنند؟
شاید حالا زمانی است که باید دست از افراط بکشیم، افراطی که ممکن است واکنش های این چنینی از رقیب در شرایط مشابه را هم به همراه داشته باشد.
قهرمانی پرسپولیس در آسیا، همان اتفاقی که فوتبال ایران نیاز دارد
حالا همه این موارد بالا را فراموش کنیم و از یک دید متفاوت به این قضیه نگاه کنیم. سال هاست فوتبال ایران مثل مردی است که در باتلاق درحال غرق شدن است. روزگاری این مرد بیرون از باتلاق راه می رفت، می خندید و خشنود بود ولی حالا همه چیز فرق کرده است. گویی مدیرانی که حتی توان مدیریت کوچکترین موارد را هم ندارند، این مرد را به باتلاق انداخته و هر لحظه او را بیشتر غرق می کنند.
هر چند آن مرد در باتلاق دست و پا می زند ولی هنوز نتوانسته خود را بیرون بکشد و در انتظار طنابی است که دستان او را بار دیگر بگیرد و دوباره به بیرون از باتلاق ببرد. آن طنابی که شاید همان قهرمانی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا باشد، همان چیزی که بار دیگر نیاز داریم. نیاز داریم بار دیگر یک تیم از ایران به بام آسیا برسد و دوباره نگاه ها به فوتبال ایران کشیده شود.
شاید یک قهرمانی، خیلی چیزها را تغییر دهد.
صدا و سیما و اصرار به ملی جلوه دادن فینال لیگ قهرمانان آسیا
جدا از بحث هواداران، صدا و سیما اصرار شدیدی به ملی جلوه دادن این بازی دارد. درحالی که سرخ ها راهی دوحه شدند، خبرنگاران صدا و سیما میکروفون به دست و با دوربین راهی محل تمرین استقلالی ها شدند تا مصاحبه ای از بازیکنان در خصوص تیم رقیب بگیرند! مصاحبه ای که بازیکن استقلال در آن حتی نام رقیب را هم به زبان نیاورد و به این شکل به آن پاسخ داد:
برای نماینده کشورمان در فینال لیگ قهرمانان آسیا آرزوی موفقیت می کنیم. امیدواریم ما ستاره سوم را بگیریم!
مصاحبه های اجباری که نه برای هواداران و نه حتی برای خود گزارشگران صدا و سیما هم دلچسب نیست.
تصمیم با شما
همانطور که بالا هم گفتیم این موضوع که هواداران از شکست تیم رقیب خوشحال شوند طبیعی است ولی مهم این است که از افراطی بودن دست بکشیم. افراطی بودن که ممکن است فوتبال را با تمام زیبایی هایش به میدان جنگی که هیچکس دوست ندارد دیگر آن را نگاه کند تبدیل کند.
شاید هم عده ای نه به قهرمانی پرسپولیس بلکه به اتفاق های خوبی که ممکن است پس از قهرمانی برای فوتبال ایران رخ بدهد فکر کنند.
دربی
پرسپولیس شنبه نماینده فوتبال ایران است و افتخاری که به دست می آورد، متعلق به ایران خواهد بود. همان طور که افتخار اولسان هم به نام کره جنوبی نوشته می شود. شاید بهتر باشد کری های قرمز و آبی را به رقابت دو تیم در لیگ برتر ایران موکول کنیم و نگاه مان به بازی فینال لیگ قهرمانان آسیا ملی باشد ولی حتی اگر چنین نگاهی نداریم، از رفتن به صفحه تیم رقیب و تکرار آنچه مشابه اش را در ماجرای النصر دیدیم پرهیز کنیم. باور کنید این رفتارها، کری خوانی نیست، این ها تخریب شخصیت ایران و ایرانی است. هیچ کس نمی تواند طرفدار تیمی را مجاب کند خواهان برد رقیب در بازی بین المللی باشد اما این که از طرفداران دو تیم بخواهیم در هر نوع کری خوانی، مراقب باشند آسیبی به حیثیت کشور وارد نشود، توقع زیادی نیست.
همچنین بخوانید:
دربی عقب افتاد
عضو پیشنهادی مدیرعاملی و مدیریت استقلال در تمرین پرسپولیس
عیسی آل کثیر و پرسپولیسی ها در انتظار / رای نهایی فردا اعلام می شود
